Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Μαύρο Σεπτέμβρη ετοιμάζουν για σχολεία και εκπαιδευτικούς


Δήλωση              
των εκπροσώπων
των Παρεμβάσεων – Κινήσεων - Συσπειρώσεων
στο Δ.Σ της ΔΟΕ
 Νικολάρα Λάμπρου 6974750410
Αναγνωσταρά Γιάννη 6975308409

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ Δ.Ο.Ε. ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΝΕΑ ΗΓΕΣΙΑ ΙΔΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η συνάντηση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. με τον υπουργό Παιδείας (18/7/2012) προετοιμάστηκε επιμελώς από την πλειοψηφία (ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα. Με την επιστολή (13/7/2012) προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου με θέμα την αξιολόγηση προδιέγραψαν τους όρους διεξαγωγής της συνάντησης φέρνοντας την μπάλα στο γήπεδο του υπουργείου. Ούτε λίγο ούτε πολύ στην επιστολή αυτή δήλωσαν την αποδοχή της αξιολόγησης –χειραγώγησης  που κατηγοριοποιεί τα σχολεία, τους μαθητές και του εκπαιδευτικούς και παραδίδει την εκπαίδευση δεμένη χειροπόδαρα στις επιχειρηματικές προτεραιότητες τις αγοράς.
Ο υπουργός Παιδείας σταθερά προσηλωμένος στην εφαρμογή των μνημονίων, και των πολιτικών της Ε.Ε.
Με το «καλημέρα» ο υπουργός εξέφρασε την ευαρέσκειά του για την επιστολή της ΔΟΕ (απόφαση της πλειοψηφίας των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ) με θέμα την αξιολόγηση τονίζοντας ότι κινείται στο πνεύμα και την λογική της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου. Στο σύνολο της τοποθέτησης του αλλά και στις απαντήσεις στα επιμέρους ζητήματα που του τέθηκαν υπερασπίστηκε τους άξονες της κυβερνητικής πολιτικής για την εκπαίδευση:
  1. Των μνημονίων και των δραστικών περικοπών.
  2. Της αξιολόγησης χειραγώγησης.
  3. Του «νέου σχολείου» της αγοράς.
  4. Των προγραμμάτων ΕΣΠΑ ως κεντρικού εργαλείου της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση.
Στη συνάντηση αυτή οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις τοποθετήθηκαν στα κεντρικά ζητήματα των πολιτικών επιλογών για την εκπαίδευση από τη σκοπιά  του ρεύματος της μαχόμενης εκπαίδευσης. Θέσαμε με έμφαση το θέμα του εφιαλτικού πακέτου περικοπών 11,5 δις και την άγρια λιτότητα που συνεπάγεται  για την εκπαίδευση (λειτουργικές δαπάνες, μισθοί φτώχειας, μείωση διορισμών- προσλήψεων). Τη συρρίκνωση και απαξίωση του κοινωνικού κράτους, της Υγείας και της Παιδείας. Τα σάρωμα των δημόσιων αγαθών με την παράδοσή τους στο  κεφάλαιο μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις. Θέσαμε με έμφαση το ζήτημα της αξιολόγησης-χειραγώγησης εκφράζοντας την σταθερή θέση του κινήματος της μαχόμενης εκπαίδευσης και των Γενικών Συνελεύσεων. Δηλώσαμε την κατηγορηματική αντίθεση μας τονίζοντας ότι δεν έχουμε απλώς διαφωνίες που αφορούν τον τρόπο και τις τεχνικές για την εφαρμογή της αξιολόγησης. Είπαμε συνολικά ένα ξεκάθαρο «όχι στην αξιολόγηση». Δώσαμε και θα δώσουμε όλες τις μάχες για το μπλοκάρισμά της στην πράξη γιατί αποτελεί ένα κρίσιμο εργαλείο για την επιβολή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τη χειραγώγηση του μάχιμου εκπαιδευτικού και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου. 
Τι είπε συγκεκριμένα ο υπουργός
Ακολούθησε τη συνταγή της συγκατάβασης και του διαλόγου επιχειρώντας να καλύψει την πολιτική αδυναμία του υπουργείου να δώσει σαφείς απαντήσεις στα περισσότερα ζητήματα που τέθηκαν. Αδυναμία που μαρτυρά και το πολιτικό αδιέξοδο της συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ).
ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ:  Αρχικά είπε ότι δεν είχε εικόνα για των σύνολο τον διορισμών που θα γίνουν φέτος και ανέφερε ότι ο αριθμός τους θα οριστικοποιηθεί στις 10 Αυγούστου. Όταν του ζητήσαμε να επιβεβαιώσει τα δημοσιεύματα στον τύπο για 1000 περίπου διορισμούς φέτος και για τις δυο βαθμίδες εκπαίδευσης, μίλησε για 1065 διορισμούς. Όταν του επισημάναμε ότι οι 1000 περίπου διορισμοί συνεπάγονται και 5000 αποχωρήσεις λόγω συνταξιοδότησης –με βάση την λογική του 1 προς 5-  και του ζητήσαμε να μας πει συγκεκριμένα πως θα καλυφθούν τα 4000 κενά που προκύπτουν, δεν απάντησε.
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ: Όταν του ζητήσαμε να διευκρινίσει, αν ισχύουν τα δημοσιεύματα, ότι το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε από το Οικονομικών πιστώσεις για 14800 ανθρωπομήνες(!) αναπληρωτών, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι με αυτούς τους αριθμούς τα σχολεία θα μείνουν χωρίς εκπαιδευτικούς, δεν απάντησε. Διαφαίνεται ότι η πολιτική κατεύθυνση του υπουργείου παιδείας είναι ο κύριος όγκος των αναγκών σε εκπαιδευτικούς να καλυφθεί από τα προγράμματα ΕΣΠΑ. Σ’ αυτά αντιπαραθέσαμε την πάγια θέση της εκπαίδευσης για μαζικούς και μόνιμους διορισμούς για την κάλυψη όλων των κενών σε εκπαιδευτικό προσωπικό. 
ΥΠΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ - ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ: Όταν τον ρωτήσαμε τι περικοπές και σε ποιούς τομείς της εκπαίδευσης αντιστοιχούν από το πακέτο των 11,5 δις μας είπε ότι θα έπρεπε να δούμε ως θετικό ότι οι περικοπές του Υπουργείου Παιδείας είναι μόνο 50 εκατ. Στην επισήμανση ότι δεν έχει καταβληθεί ακόμα από το Υπουργείο Εσωτερικών η β’ δόση (Απριλίου 2012) της επιχορήγησης για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων και ότι η νέα σχολική χρονιά θα βρει τα σχολεία χωρίς χρήματα για να καλύψουν στοιχειώδεις ανάγκες, απάντησε αόριστα ότι τα χρήματα θα δοθούν χωρίς να προσδιορίσει την έγκαιρη καταβολή τους πριν την έναρξη του διδακτικού έτους.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ: Είναι χαρακτηριστικό ότι ξεκίνησε την ομιλία του με την αξιολόγηση επαναλαμβάνοντας τις πάγιες θέσεις του υπουργείου, όπως εκφράστηκαν και στις προγραμματικές δηλώσεις, για άμεση εφαρμογή της αξιολόγησης δομών, διαδικασιών και εκπαιδευτικών. Προσκάλεσε μάλιστα σε διάλογο για να προσδιοριστούν οι όροι και τα κριτήρια της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών όπου βρήκε πρόθυμους συνομιλητές από την πλευρά των ΠΑΣΚ- ΔΑΚΕ.  Όταν, στην επωδό του ότι η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δεν θα έχει τιμωρητικό χαρακτήρα, τον ρωτήσαμε αν αυτό σημαίνει την κατάργηση του νόμου 4024, που συνδέει την αξιολόγηση με τον μισθολογική και την βαθμολογική εξέλιξη των εκπαιδευτικών, παρέμεινε άφωνος. Επίσης δεν πήρε θέση στο ζήτημα της αυτοαξιολόγησης και της επέκτασής της. Αλλά ούτε και στο ζήτημα της αξιολόγησης των νεοδιόριστων, που συμπληρώνουν διετία, και τη μονιμοποίησή τους.  Τέλος ανέφερε, ότι θα παραταθεί ο χρόνος έκδοσης του προεδρικού διατάγματος, που προβλέπει η τροπολογία Μπαμπινιώτη, για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, χωρίς να προσδιορίζει χρονικό ορίζοντα. 
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ: Όταν του ζητήσαμε να αποσαφηνίσει τις προθέσεις του σχετικά με το σχέδιο νόμου της Διαμαντοπούλου για την «αναδιάρθρωση της διοικητικής δομής του εκπαιδευτικού συστήματος» δεν πήρε θέση και απέφυγε να αναφερθεί στο θέμα.
ΒΙΒΛΙΑ: Ανέφερε ότι το στάδιο παραγωγής έχει ολοκληρωθεί και εκκρεμεί το θέμα της μεταφοράς και διανομής τους.
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ:  Είπε ότι δεν βλέπει θέμα αύξησης ωραρίου των εκπαιδευτικών ενώ για τη θεσμοθέτηση του ωραρίου των νηπιαγωγών σε αντιστοιχία με αυτό των δασκάλων, δεν απάντησε. Για την χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών, τη δυνατότητα συνυπηρέτησης των αναπληρωτών και την προσμέτρηση της προϋπηρεσίας για τους αναπληρωτές και μετά το 2010 είπε ότι θα δώσει απαντήσεις την επόμενη εβδομάδα. Για τη χορήγηση του επιδόματος θέσης ευθύνης στους αναπληρωτές είπε ότι χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση και θα το εξετάσει. Δεν τοποθετήθηκε στο ζήτημα της διετούς παραμονής στην οργανική θέση.
ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΣ: Παραδέχτηκε ότι είναι υπαρκτό πρόβλημα στα σχολεία που βαίνει αυξανόμενο και θα ενταθεί. Δεν ήταν όμως σε θέση να παρουσιάσει συγκεκριμένο σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος το οποίο παρέπεμψε στο μέλλον.
ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ: Για τα κρούσματα στοχοποίησης εκπαιδευτικών για την πολιτική και συνδικαλιστική τους δράση και παρέμβασης στο εκπαιδευτικό τους έργο από τη Χρυσή Αυγή δεν πήρε θέση, για το πως συγκεκριμένα θα αντιμετωπίσει το ζήτημα προστατεύοντας τη δημοκρατική λειτουργία του δημόσιου σχολείου. Ίδια ήταν η στάση του και στο ζήτημα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των μεταναστών μαθητών παρά την έκφραση της δυσαρέσκειάς του για τη ρατσιστική στοχοποίησή τους από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.
Η απάντηση του κόσμου της εκπαίδευσης και της εργασίας
Η συνάντηση του Υπουργού Παιδείας με το  Δ.Σ. της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας δεν είχε παρά επικοινωνιακό χαρακτήρα και τίποτα ουσιαστικό δεν προέκυψε από αυτήν. Ο στόχος ήταν να «αφομοιώσει» ο κόσμος της εκπαίδευσης την πολιτική των περικοπών που συρρικνώνουν τα εισοδήματά μας, διαλύουν το δημόσιο σχολείο και αποδομούν και τα τελευταία ψήγματα κοινωνικού κράτους. Η κυβέρνηση με πρόσχημα το διάλογο αναζητά συμμάχους για την προώθηση της αντιδραστικής της πολιτικής. Δεν θα τους βρει ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς.   
Το επόμενο διάστημα οι πολιτικές των μνημονίων, του ΔΝΤ και της ΕΕ που εφαρμόζει η υποτελής συγκυβέρνηση (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) θα έχουν ένα βίαιο ρεπερτόριο δράσης. Αντίστοιχη πρέπει να είναι η απάντηση του ταξικού λαϊκού κινήματος. Με μαζικούς και παρατεταμένους αγώνες να περάσουμε στην αντεπίθεση για την ανατροπή της αντεργατικής –αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει.

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

81η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ Δ.Ο.Ε. ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ



Η 81η Γ.Σ. αντιπροσώπων της ΔΟΕ έγινε φέτος σε μια κρίσιμη και ιστορική στιγμή. Μια μόλις μέρα μετά την ορκωμοσία της νέας  μνημονιακής συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) που προδιαγράφει την απαρέγκλιτη τήρηση των πολιτικών του μνημονίου. Τη λεηλασία των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, πολιτικών και μορφωτικών δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
Η προσπάθεια παλινόρθωσης του άλλοτε κραταιού δικομματισμού δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τον «αριστερό» φερετζέ της πρόθυμης για όλα ΔΗΜΑΡ και δεν μπορεί να κρύψει την διαίρεση του κοινωνικού σώματος που – όπως καταγράφηκε και από τα εκλογικά αποτελέσματα - αντανακλά βαθιές κοινωνικές αντιθέσεις. Η τρομοκρατική εκστρατεία του συστήματος που είχε ως πολιορκητικό κριό το ευρώ, αν και κατέγραψε μια πύρρειο και με στενούς ορίζοντες νίκη, είχε το τίμημα της ριζοσπαστικοποίησης ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων που μετατοπίστηκαν από τα κόμματα του κατεστημένου προς την Αριστερά. Αυτός ο κόσμος έχει αναπτύξει πλέον πολιτικά αντισώματα απέναντι στους μελλοντικούς εκβιασμούς. Θα τον βρουν μπροστά τους!
Μέσα  σ’ αυτά τα πλαίσια οι αντιπρόσωποι της 81ης Γ.Σ. του κλάδου είχαν την ευθύνη να εξοπλίσουν τον κλάδο με τις αναγκαίες αποφάσεις για την ανάσχεση και ανατροπή των κυβερνητικών πολιτικών, ως συνέχειας των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων, που ξεθεμελιώνουν τη δημόσια εκπαίδευση. Πολιτικών που με πολιορκητικό κριό το «νέο σχολείο» και την αξιολόγηση βάζουν στο στόχαστρο  μαθητές και εκπαιδευτικούς. Αποδομούν τον κοινωνικό χαρακτήρα της γνώσης μετατρέποντας την σε δεξιότητες, κατηγοριοποιούν τα σχολεία μέσω της αξιολόγησης και προετοιμάζουν το έδαφος για απολύσεις στην εκπαίδευση. Βάλλουν ενάντια στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και διατέμνουν εγκάρσια το σώμα της εκπαίδευσης με το μισθολόγιο-φτωχολόγιο που κατηγοριοποιεί και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς.
Τρία ήταν τα ζητήματα που το συνέδριο του κλάδου όφειλε να αντιμετωπίσει:



• Την απάντηση του κλάδου στην επαναφορά του επιθεωρητισμού και την προσαρμογή του σχολείου στη ζούγκλα της αγοράς μέσω της αξιολόγησης.


• Τους όρους υλικής ύπαρξης της ίδιας της ομοσπονδίας αλλά και των πρωτοβάθμιων σωματείων που τη συγκροτούν. Τη διαφανή διαχείριση των οικονομικών του κλάδου με την περιστολή κάθε περιττού εξόδου και την κατάργηση κάθε συνδικαλιστικού προνομίου σε μια κατεύθυνση που θα επέτρεπε την μείωση της συνδρομής προς το συνδικάτο.
• Τη συγκρότηση ενός συνεκτικού και σε αγωνιστική κατεύθυνση Προγράμματος Δράσης για την χρονιά που έρχεται. Ενός προγράμματος που θα συγκρούεται με την  πολιτική των Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. και των εγχώριων εκφραστών της.

Και στα τρία αυτά ζητήματα ο κρατικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ, πιο απονομιμοποιημένος και απαξιωμένος από κάθε άλλη φορά, στηριγμένος σε μια πλειοψηφία που δεν αντικατοπτρίζει τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης στον κλάδο, αντί να απαντήσει από τη σκοπιά των αναγκών της μαχόμενης εκπαίδευσης, απάντησε από τη σκοπιά της υπεράσπισης των πολιτικών της κυβέρνησης και των ξένων καθοδηγητών της. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία αποστοιχημένη από τις ανάγκες, τα αιτήματα και τις αποφάσεις των Γ.Σ. των συλλόγων έδωσε μάχη χαρακωμάτων, για να διατηρήσει τα προνόμιά της και να αποτρέψει κάθε απόφαση που θα έθετε τον κλάδο σε τροχιά αμφισβήτησης και ανατροπής των κυβερνητικών επιλογών.
 Σφύριξαν τη λήξη των εργασιών της Γ.Σ. θέτοντας θέμα απαρτίας, ώστε να μην υπάρξει απόφαση για το διεκδικητικό και αγωνιστικό πλαίσιο, αφού πρώτα οι αντιπρόσωποί τους σκόρπισαν πρόωρα στους τέσσερις ανέμους αφήνοντας πίσω τους άδεια έδρανα.   
Σε όλη τη διάρκεια του συνεδρίου η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ αναλώθηκε σε προσωπικές επιθέσεις για να κρύψει τα σημάδια αποσύνθεσής της. Τακτική που δεν κατάφερε να αποκρύψει τα προβλήματα στο εσωτερικό και των δύο παρατάξεων. Η ονομαστική ψηφοφορία για την έγκριση του οικονομικού απολογισμού και προϋπολογισμού αποτέλεσε ηχηρό ράπισμα για ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ  καθώς – παρά την απροκάλυπτη πίεση που άσκησαν- 134 από τους αντιπροσώπους και των δυο παρατάξεων αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν τον προϋπολογισμό είτε απέχοντας είτε καταψηφίζοντας τον. ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ χέρι- χέρι, κάτω από το βάρος των κομματικών τους εξαρτήσεων, βουλιάζουν στην κινούμενη άμμο της υπεράσπισης των μνημονιακών πολιτικών. Τίποτε και κανείς δεν πρόκειται να τους σώσει, όσα άλφα «ανεξαρτησίας» κι αν προσθέσουν στους τίτλους τους.
Το ΠΑΜΕ και σ’ αυτό το συνέδριο- χωρίς να πάρει μαθήματα από το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα- εξακολούθησε στην ίδια γραμμή του απομονωτισμού και των διαχωριστικών γραμμών. Αποκορύφωμα η λογική της ιδιοκτησίας των αγώνων των εργαζομένων, όπως εκφράστηκε με την άρνησή του για έκδοση κοινού ψηφίσματος υπέρ του ηρωικού και μακροχρόνιου αγώνα των χαλυβουργών. Τραγική όμως είναι η συνταύτιση του ΠΑΜΕ με τις καθεστωτικές παρατάξεις (ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ) στη συκοφάντηση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων της προηγούμενης περιόδου, του κινήματος των πλατειών και των μεγάλων λαϊκών διαδηλώσεων και της ενοχοποίησης τους για την εκλογική άνοδο των ναζιστών της Χρυσής Αυγής.
Απέναντι στον συμβιβασμένο κυβερνητικό συνδικαλισμό οι Παρεμβάσεις- Κινήσεις- Συσπειρώσεις, το ρεύμα ανεξάρτητου, ταξικού συνδικαλισμού:

• Αντέταξαν την αναγκαιότητα της διεκδίκησης του συνδικάτου από ίδια τα μέλη του κόντρα στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τα προνομία της.

• Κατήγγειλαν την ανέξοδη ρητορική των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ ενάντια στην αξιολόγηση την ίδια ώρα που φωτογραφίζονται με τον Μπαμπινιώτη και  στρώνουν το χαλί στην κυβέρνηση για να την επιβάλει, που εισπράττουν 2 εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ για να επιμορφώσουν τους αυριανούς αξιολογητές μας.

• Ανέδειξαν την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός αγωνιστικού – κοινωνικού- ταξικού μετώπου ρήξης που θα προβάλλει στόχους και αιτήματα που θα απαντούν στην κρίση από τη σκοπιά των εργαζομένων και των συλλογικών τους συμφερόντων στον αντίποδα των επιδιώξεων κυβέρνησης, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ.