Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

ΣΤΙΣ 5 ΝΟΕΜΒΡΗ οι ΕΚΛΟΓΕΣ για υπηρεσιακά - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ



ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ για την απόφαση της πλειοψηφίας ΟΛΜΕ-ΔΟΕ
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις  Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης καταγγέλλουν τις ηγεσίες των παρατάξεων ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ και ΠΑΜΕ για την απόφαση που πήραν στη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ να προτείνουν  προς το Υπουργείο Παιδείας τη μετακίνηση  της ημέρας των εκλογών για τα Υ. Σ. από τις 7 Νοεμβρίου ημέρα Τετάρτη στις 5 Νοεμβρίου ημέρα Δευτέρα. Το ζήτημα προέκυψε λόγω του ότι η  7η Νοέμβρη θα είναι η 2η ημέρα της 48ωρης απεργίας που προκήρυξαν οι ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, λόγω της κατάθεσης και ψήφισης στη Βουλή του 3ου Μνημονίου.
Οι Παρεμβάσεις προτείναμε τη μετάθεση των εκλογών τη μεθεπόμενη εβδομάδα [και συγκεκριμένα τη Δευτέρα 12  ή Τρίτη 13 Νοέμβρη] και εφόσον δεν υπάρχει συνέχεια των απεργιακών και άλλων παρεμβάσεων του εργατικού κινήματος.
Η πρόταση των τριών παρατάξεων για τη μετακίνηση των εκλογών μία  μέρα πριν την 48ωρη πανεργατική απεργία δεν στηρίχτηκε σε καμιά επιχειρηματολογία. Ειδικά στην ΟΛΜΕ ο μοναδικός λόγος που υποτίθεται ότι  προτάθηκε ήταν ότι αυτό αποφασίστηκε ήδη από τη ΔΟΕ! Δεν είχαν να δώσουν καμιά απάντηση στην καταγγελία μας  ότι αυτή τους η απόφαση υπονομεύει  και την επιτυχία της 48ωρης απεργίας, για την προπαγάνδιση της οποίας απομένουν μόλις 3 ημέρες και τη Δευτέρα των εκλογών οι εκπαιδευτικοί θα είναι εκτός σχολείων. Η πρώτη προτεραιότητα της περιόδου είναι να εμποδίσουμε να περάσει το τρίτο μνημόνιο, να μην επιτρέψουμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, να μην επιτρέψουμε το σφαγιασμό της Παιδείας, της Υγείας και κάθε κοινωνικής κατάκτησης των εργαζομένων, να μη επιτρέψουμε να γίνει η χώρα μας τόπος ανέργων. Δεν πρόκειται απλώς για κάποιες νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, πρόκειται για την ολοκληρωτική μετατροπή της χώρας σε μια Ειδική Οικονομική Ζώνη και των εργαζομένων της σε σκλάβους του 21ου αιώνα, με αμοιβές των 200-300 ευρώ, χωρίς σύνταξη-ασφάλιση-υγεία-παιδεία, με ξεπούλημα όλου του δημόσιου πλούτου και των κρατικών, χωρίς καν πρόσβαση σε νερό και ηλεκτρικό ρεύμα!
Δεν είναι προτεραιότητα για το κίνημα οι εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, ούτε η αγωνία των συνδικαλιστών των Κυβερνητικών Παρατάξεων για το πόσο θα καταποντιστούν και πόσες θέσεις στα Υ.Σ. θα χάσουν, λόγω της οργής των εκπαιδευτικών εναντίον των τριών κομμάτων [ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ] που θα έχουν ψηφίσει αυτά τα μέτρα και των παρατάξεών τους που τα στηρίζουν. Έτσι κι αλλιώς, βέβαια,  οι εκπαιδευτικοί θα τους μαυρίσουν με  την ψήφο τους και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός θα αποκαθηλωθεί από παντού, όσες μετακινήσεις των εκλογών κι αν κάνουν.
Τέρμα στις  ανέξοδες διαμαρτυρίες. Με πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις και καθημερινές διαδηλώσεις-καταλήψεις-μπλόκα κλπ, με συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις και εντός του Σαββατοκύριακου  [3-4/11 και 10-11/11], με καταλήψεις των Περιφερειακών Διευθύνσεων, κλπ, σε συνεργασία και με άλλες αγωνιζόμενες Ομοσπονδίες του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα να προκληθεί ένα γενικευμένο μπλακ-άουτ, στην κατεύθυνση του παλλαϊκού-πανεργατικού ξεσηκωμού και της σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό.
Αυτά  τα μέτρα δεν πρέπει να περάσουν, και μπορούμε να τα σταματήσουμε. Όσοι τώρα δεν κινηθούν στην κατεύθυνση του παλλαϊκού ξεσηκωμού, δεν στρατευθούν και δεν εμπνεύσουν τους εκπαιδευτικούς, θα είναι συνυπεύθυνοι της κυβερνητικής και ευρωενωσιακής αθλιότητας, που εξαθλιώνει εργαζόμενους και νεολαία, διαλύει τη δημόσια εκπαίδευση-υγεία και κάθε δημόσιο κοινωνικό αγαθό.
Οι εκπρόσωποι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στα ΔΣ των  ΔΟΕ και ΟΛΜΕ
ΓΙΑΝΝΗΣ  ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΡΑΣ, ΛΑΜΠΡΟΣ   ΝΙΚΟΛΑΡΑΣ , ΑΓΓΕΛΙΚΗ  ΦΑΤΟΥΡΟΥ
Αθήνα 31/10/2012

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Όσα συνέβησαν στις 25/10 στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ μας αφορούν όλους και όλες!

Σε μια συγκυρία με ανοιχτή κυβερνητική αστάθεια, η οποία –παρά τους θεατρινισμούς– στην πραγματικότητα αποδεικνύει και το φόβο που υπάρχει στο κυβερνητικό στρατόπεδο για τη λαϊκή οργή και την αντίσταση των εργαζόμενων, θα περίμενε κανείς το συνδικαλιστικό κίνημα να βγει μπροστά, ακριβώς αυτή τη στιγμή, και να καλέσει όλες τις κοινωνικές δυνάμεις για να τη μετατρέψει σε πραγματική πολιτική κρίση. Τώρα είναι η ώρα για να δώσουμε αγώνες όχι απλώς αποφασιστικούς αλλά νικηφόρους, για να απαλλαγούμε από αυτή την κυβέρνηση, την Τρόικα, την ΕΕ και το ΔΝΤ και την πολιτική τους.

Αντ’ αυτού, η εισήγηση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ ήταν «μία από τα ίδια», με μια γενική 24ωρη απεργία στις 9 Νοέμβρη, πολύμορφες δράσεις, συναυλία και άλλη μία απεργία την ημέρα πανευρωπαίκής δράσης στις 14 Νοέμβρη (δηλαδή μετά την ψήφιση των μέτρων). Για άλλη μια φορά πρότειναν κινητοποιήσεις που δεν εντάσσονται σε κανένα σχέδιο ανατροπής των μέτρων και όχι απλώς πολιτικής διαμαρτυρίας.

Είναι προφανές πόσο μακριά από τις αγωνίες, τις ανάγκες και τις διαθέσεις της κοινωνικής πλειοψηφίας βρίσκονται οι προτάσεις της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ. Αλλά και η ηγεσία της Αυτόνομης Παρέμβασης, που πρότεινε απογευματινή αντιφασιστική συναυλία στις 28 Οκτώβρη (όταν υπάρχουν ήδη καλέσματα συλλόγων και συλλογικοτήτων για παρέμβαση στις παρελάσεις), 48ωρη απεργία στις 8-9/11 και παρέθεσε αποσπασματικές κινηματικές δράσεις διαφόρων χώρων για να στηριχτούν από την ΑΔΕΔΥ, δεν φαίνεται να αφίσταται από τη λογική ότι τα μέτρα θα περάσουν ούτως ή άλλως.

Στην πορεία της συζήτησης, όμως, έγινε σαφές ότι η άνευρη πρόταση της Εκτελεστικής Επιτροπής δεν εξέφραζε ούτε καν κάποια από τα στελέχη των ίδιων των παρατάξεων που την παρουσίασαν! Η πίεση των εργαζόμενων για κινητοποιήσεις που θα έχουν πραγματικό περιεχόμενο ανατροπής, αποφάσεις σωματείων και Ομοσπονδιών που έχουν ήδη παρθεί, αλλά και η πρόταση των Παρεμβάσεων για γενική πολιτική απεργία διαρκείας (βλ. συνημμένο), η οποία για πρώτη φορά πήρε 10 ψήφους (ενώ οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων είναι μόνο 4), τροποποίησαν τα πράγματα. Τελικά και η ΔΑΚΕ (αποδεκατισμένη, καθώς περισσότερα από τα μισά στελέχη της είχαν αποχωρήσει ήδη για να μην κληθούν να ψηφίσουν τίποτα...) διαφοροποιήθηκε από το πλαίσιο της ΕΕ και πρότεινε να αποφασιστεί απεργία για όλες τις μέρες που τα νέα μέτρα θα συζητιούνται στη Βουλή, καθώς και καταλήψεις στους χώρους δουλειάς με κάλυψη από την ΑΔΕΔΥ. Η ΠΑΣΚΕ σε πανικό υπαναχώρησε στην πρόταση να μην ψηφιστεί τίποτα πέρα από εξουσιοδότηση στην ΕΕ για να αποφασίσει, ενώ ο Γραμματέας της (ως άλλος κυβερνητικός εκπρόσωπος) απείλησε όσους συμμετέχουν σε κινηματικές διαδικασίες στις παρελάσεις.

Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις-Συσπειρώσεις-Κινήσεις και η Αυτόνομη Παρέμβαση αποφάσισαν τελικά να στηρίξουν και την πρόταση της ΔΑΚΕ, προκειμένου να ψηφιστεί μια κινητοποίηση που θα δίνει στίγμα απεργιακού αγώνα που όντως βάζει στο στόχαστρο την ψήφιση των μέτρων. Εκείνη τη στιγμή, ανέλπιστος σύμμαχος στην ΠΑΣΚΕ εμφανίστηκε το ΠΑΜΕ!

Με μεγάλα (και κούφια, όπως αποδείχτηκε) λόγια για το πολιτικό πλαίσιο και μια απίστευτης έντασης ρητορική απέναντι στις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς, και δη των Παρεμβάσεων επειδή είχαν πρόταση για απεργία διαρκείας, αλλά και σε αντίθεση με τα όσα έλεγαν εδώ και δύο χρόνια για αποφασιστικούς αγώνες, μάς πληροφόρησαν ότι τα μέτρα θα περάσουν ούτως ή άλλως (!), και ζήτησαν να μην ψηφιστεί καμία άλλη απεργία εκτός από την 24ωρη στις 9/11, αλλά να ξεκινήσουν κλαδικοί αγώνες που θα μπλοκάρουν τα μέτρα στην πράξη μετά από την ψήφισή τους! Ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ έφτασε στο σημείο να επικαλείται την ετυμηγορία της ΓΣΕΕ (αν δεν συμφωνήσει και η ΓΣΕΕ να μην βάλουμε απεργία στις 14-11), να υπερηφανεύεται ότι η απεργία στις 18 Οκτώβρη ήταν πρόταση του ΠΑΜΕ που υπερψηφίστηκε από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, να μας ενημερώνει ότι δεν έχει σημασία η μορφή του αγώνα, αλλά ποιος τον καθοδηγεί. Τέλος, έφτασε να υπερασπιστεί τις μεμονωμένες 24ωρες απεργίες, τις οποίες η πλειονότητα των εργαζόμενων θεωρεί ντουφεκιές στον αέρα, λέγοντας ότι «και οι 26 μέρες απεργίας που έχουμε κάνει τα δύο τελευταία χρόνια είναι απεργία διαρκείας».

Ο κατήφορος αυτός δεν τελείωσε παρά με την υπερψήφιση, μαζί με την ΠΑΣΚΕ, του πλαισίου της ΕΕ, που πήρε 24 ψήφους, ενώ η πρόταση για απεργία όσες μέρες θα είναι το νομοσχέδιο με τα μέτρα στη Βουλή, που υπερψήφισαν όλοι οι άλλοι, πήρε 19 ψήφους. Είναι προφανές ότι οι 7 παρόντες ψήφοι του ΠΑΜΕ έκριναν τελικά το να μην πάρει η ΑΔΕΔΥ απόφαση για οτιδήποτε άλλο πέρα από μια 24ωρη απεργία!

Το χειρότερο είναι ότι το ΠΑΜΕ, μαζί με την ΠΑΣΚΕ, πρωταγωνίστησαν στη λογική πως «ότι και να κάνουμε τα μέτρα θα περάσουν». Οπότε τι; Να κρατήσουμε δυνάμεις για μετά; Για πότε; Για όταν θα έχει καταστεί πλήρης η φτωχοποίηση όλων μας και η ανεργία θα έχει ξεπεράσει το 1/3 του ενεργού πληθυσμού; Είναι πραγματικά κρίμα οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, που έχουν βοηθήσει σε μεγάλους κλαδικούς αγώνες, που εκπροσωπούν εργαζομένους που πραγματικά έχουν παλέψει στους χώρους τους, να στρέφονται σε μια λογική φόβου προς τη δυνατότητα του μαζικού κινήματος πραγματικά να αποτρέψει τα μέτρα, την κυβέρνηση και την Τρόικα.

Η συνέχεια θα γραφτεί στις συνελεύσεις και στους δρόμους. Έχουμε μεγάλη ευθύνη όλοι και όλες μας, μέσα στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, στους χώρους ανεργίας, να ξεκινήσει ένας μαζικός και αποφασιστικός αγώνας ΠΡΙΝ την ψήφιση των μέτρων, για να μην κατατεθούν και να μην ψηφιστούν και για να απαλλαγούμε από αυτή την καταστροφική πολιτική.



Οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων-Κινήσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ

Δέσποινα Κουτσούμπα, Θανάσης Τσιριγώτης, Ηλίας Σμήλιος, Γιάννης Λαθήρας





----------

 H  πρόταση των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων-Κινήσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ








ΠΡΟΤΑΣΗ

των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ προς το Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ (25/10/2012)



Για να μην περάσουν τα νέα μέτρα κυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. να καταργηθούν μνημόνια-δανειακή σύμβαση-εφαρμοστικοί νόμοι!

Για τη Διαγραφή του Χρέους!

Για το μισθό, τη δουλειά, τα εργασιακά, κοινωνικά και πολιτικά μας δικαιώματα!

Για να ξαναπάρουμε πίσω αυτά που μας κλέψανε!




ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, με τη μορφή 48ωρων  επαναλαμβανόμενων από την Τετάρτη 31/10, αφού τα μέτρα ήδη εξαγγέλθηκαν και δεν πρέπει να επιτρέψουμε να κατατεθούν στη Βουλή και να ψηφιστούν

-ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ υπουργείων, δήμων και κεντρικών υπηρεσιών

-ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ σε όλες τις μεγάλες πόλεις

-ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΛΑΪΚΗ-ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στο ΣΥΝΤΑΓΜΑ, με μορφή, στόχους και περιεχόμενο που αποτυπώνονται στο σύνθημα: «Δε φεύγουμε, αν δε φύγουν αυτοί με τα μνημόνια και το χρέος τους!».



Στην πορεία για τη Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας

α) καλούμε συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων σωματείων για να αποφασίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την οργάνωση του αγώνα τους

β) απευθύνουμε την πρόταση στη ΓΣΕΕ, τις Ομοσπονδίες και τα σωματεία του ιδιωτικού  τομέα, τις επαγγελματικές και συνταξιουχικές οργανώσεις, ενώ καλούνται σε κοινή δράση τους φοιτητικούς συλλόγους και τις τοπικές-κοινωνικές συλλογικότητες

γ) καλούμε όλο το λαό σε εργατικές-λαϊκές-αντιφασιστικές διαδηλώσεις στις παρελάσεις 27ης και 28ης Οκτωβρίου

δ) σε όλες τις μεγάλες πόλεις οργανώνουμε καταλήψεις δημόσιων κτιρίων-υπηρεσιών, αποκλεισμούς και απογευματινά συλλαλητήρια με βάση το διακλαδικό συντονισμό και αποφάσεις Γεν. Συνελεύσεων πρωτοβάθμιων Σωματείων και Ομοσπονδιών.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Εκλογές ΠΥΣΠΕ, ΑΠΥΣΠΕ, ΚΥΣΠΕ: ψηφίζουμε - στηρίζουμε τα ψηφοδέλτια της Ανεξάρτητης Ριζοσπασπαστικής Παρέμβασης







Η λήθη σκέπασε το παρελθόν, το άγνωστο πολιορκεί το σπίτι…
Τ. Λειβαδίτης, χειρόγραφα του φθινοπώρου


Να μάθω, να μάθεις, να μάθει, να μάθουμε ΟΛΟΙ!!!
Να συνηθίσουμε ό,τι μας ζητάνε!!
Μας θέλουν ευάλωτους, απαθείς και εξαθλιωμένους.
Ας ανατρέψουμε τη «συνήθεια»
ΑΣ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΜΕ !!!


Ένα πελώριο ερωτηματικό;
Πού πήγε η ζωή μας;
Ποδοπατήθηκε ανελέητα από τις ερπύστριες μνημονίων, χρέους, δανείων, κερδοφορίας επιχειρήσεων με ευρωπαϊκή ούγια, τροϊκανούς πραίτορες, πρόθυμους συγκυβερνώντες, κρατικές και παρακρατικές εφεδρείες του συστήματος, με σαφή στόχο να φυλακίσουν και να τρομοκρατήσουν τα «ΟΧΙ» του κόσμου της εργασίας, να καταστείλουν τους αγώνες και να εκφράσουν την εποχή της ολοκληρωτικής επέλασης των δυνάμεων της αγοράς και της συντριβής των κοινωνικών, εργατικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
Σαν φύλλα φθινοπώρου που παίρνει ο αέρας σαρώθηκαν όσα είχαμε γνωρίσει ως σταθερά μέχρι σήμερα. Μισθοί, ασφάλιση, σύνταξη, εργασιακές σχέσεις, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ζωή ολάκερη.
Μας είπαν «μαζί τα φάγαμε», μας είπαν «τεμπέληδες που καταναλώνουν περισσότερα από όσα παράγουν», μας είπαν «ζητιάνους δανείων από Ευρωπαϊκή Ένωση και ΔΝΤ», μας λένε «ψηφίσατε, αφήστε τους να κυβερνήσουν, να πάψει η χούντα των αγώνων».
Μετά την ιδεολογική κατεργασία των εκλογικών αναμετρήσεων, του «ευρώ ή χάος;», το χάος του ευρώ κυκλοφορεί ήδη με σβάστικες και τάγματα εφόδου, με ή χωρίς κουκούλα, στις τηλεοπτικές οθόνες και στους δρόμους…

Μας έχουν «συνηθίσει»
Έχουμε συνηθίσει να αναμένουμε, η πίεση για μείωση στον εργατικό μισθό και το μεροκάματο να ασκείται από τους «πάνω». Περιμένουμε την επιβολή της λιτότητας από την εκάστοτε κυβέρνηση που θεσπίζει ως νόμο της κοινωνίας το συμφέρον της ολιγαρχίας του πλούτου, των δανειστών, των τραπεζιτών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θεωρούμε αναμενόμενες τις περικοπές στους μισθούς από τον μεμονωμένο εργοδότη, μικρό ή μεγάλο, που χρησιμοποιεί την τρομοκρατία της απόλυσης.

Τώρα πρέπει να «μάθουμε»!!!
Να μάθει να ζει η Ελένη με 300 ευρώ το μήνα, να μάθει ο Δημήτρης να δουλεύει 12ωρα χωρίς ασφάλιση, να μάθει η Κατερίνα να κάνει και 2η και 3η δουλειά αν θέλει να τα βγάλει πέρα με τα φροντιστήρια των παιδιών, να μάθει η Γεωργία να πληρώνει τις ιατρικές της εξετάσεις και αν δεν έχει να μην πάθαινε τον καρκίνο, να μάθει η Δάφνη να δουλεύει στο σχολείο ως την εποχή που τα παιδιά της τάξης της να τη φωνάζουν γιαγιά, να μάθει η Νάντια να είναι άνεργη και να συντηρείται από την πενιχρή σύνταξη των γονιών της.
Στα 13,5 δισ. ευρώ η «μπίλια»
των νέων μέτρων κι ακόμη γυρίζει
Η τρόικα εσωτερικού (Ν.Δ. ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) ετοιμάζει το νέο γύρο μέτρων, τον τελευταίο, πριν τον πρώτο επόμενο. Για το «χρέος» άραγε; Πώς γίνεται να έχουμε πληρώσει τόσα και τόσα και αυτό το χρέος να μην μειώνεται ποτέ; Πώς γίνεται να «κουρεύτηκε» το χρέος και ταυτόχρονα να έχει αυξηθεί 25%;
Η αριθμητική του χρέους αποδείχτηκε αδύνατη, πολύ περισσότερο που συνοδεύτηκε από την πολιτική του οικονομία, δηλαδή το κοινωνικό κόστος που συνεπάγεται. Μείωση μισθών και συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις, αυξήσεις σε τιμολόγια, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων είναι μερικοί μόνο από τους όρους που περιλαμβάνονταν στο δεύτερο μνημόνιο.
Πληρώνουμε ακριβά τις όποιες αυταπάτες για τη δήθεν επαναδιαπραγμάτευση (που υποσχόταν το τρίο της συμφοράς Σαμαράς – Βενιζέλος – Κουβέλης), βλέπουμε που οδήγησε ο φόβος να συγκρουστούμε με το ευρώ και την ΕΕ και όλο και περισσότερο καταλαβαίνουμε ότι η περιβόητη επιμήκυνση δεν είναι τίποτα άλλο από την ομολογία πως εάν δεν τους ανατρέψουμε, θα ζούμε μία ζωή στο ζυγό της τρόικας, της ΕΕ και του κεφαλαίου, με μισθούς 200 - 400 ευρώ και θα λέμε και ευχαριστώ.


Να δεις τι σου χω για μετά…
Ο χαμένος τα παίρνει όλα!!!
Δε στοχεύουν στα φραγκοδίφραγκα. Τα θέλουν όλα. Και όσα περισσότερα παίρνουν τόσα περισσότερα ζητάνε.Με εκβιασμούς, μαύρη προπαγάνδα και ιδεολογική τρομοκρατία από τα ΜΜΕ, παίρνουν νέα μέτρα, κόβουν ξανά μισθούς και συντάξεις, επιβάλλουν νέους φόρους και χαράτσια, σχεδιάζουν εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, μαυρίζουν όλο και περισσότερο τη ζωή μας. Για το καλό μας..!!!
Οι υπαίτιοι της κρίσης εμφανίζονται ως σωτήρες.
Ναι! Η κρίση είναι ευκαιρία. Αλλά για το μεγάλο κεφάλαιο που πολλαπλασιάζει τα κέρδη του, που πετυχαίνει τις εξαγορές των δημόσιων οργανισμών έναντι πινακίου φακής, που απαλλάσσεται από κάθε «εργασιακό βαρίδι» όπως συλλογικές συμβάσεις, ύψος μισθού, αποζημιώσεις απολύσεων, μονιμότητα και σταθερότητα στην εργασία, ασφαλιστικές εισφορές.
Η πολιτική και το καπιταλιστικό σύστημα που έχασαν, που βρίσκονται σε κρίση, θέλουν να τα πάρουν όλα από τον κόσμο της εργασίας!!!!


Όταν ο Όργουελ μοιάζει
με διασκεδαστικό κόμικ…
Μακρύ χέρι τους ο εκφασισμός της κοινωνίας. ΜΑΤ και κάθε λογής δυνάμεις καταστολής επιτίθενται ως τάγματα θανάτου στις διαδηλώσεις, συλλαμβάνουν προληπτικά όποιον ετοιμάζεται να κατέβει στην απεργία, συλλαμβάνουν στο σωρό. Δε διστάζουν να επιτεθούν και στους ανάπηρους.
Αύρες, χημικά, πλαστικές σφαίρες πλουτίζουν το οπλοστάσιό τους, μαζί με την προσπάθεια απαγόρευσης των πορειών αλλά και των απεργιών, μαζί με το μηχανισμό συλλήψεων και καταδικών.
Και όπου δε φτάνει το κράτος, το πιο βαθύ κράτος δίνει το παρόν. Τάγματα εφόδου από τους εκλεκτούς των ΜΜΕ και των επιχειρηματιών. Χρυσαυγίτες με πογκρόμ δολοφονικών επιθέσεων στους μετανάστες, ονοματίζοντάς τους ως αίτιους της κρίσης βγάζοντας «λάδι» τους πλούσιους που απομυζούν όλους μας. Τάγματα εφόδου απέναντι σε απεργούς εργάτες (βλέπε Χαλυβουργική) αλλά και αντιφασίστες διαδηλωτές. Ταυτόχρονα πουλάνε «ελεημοσύνη» με τη χορηγία της γερμανικής πολυεθνικής Lidl, καίνε βιβλία όπως στη χιτλερική Γερμανία.

Να δηλώσουμε παρόντες
στις αναμετρήσεις που έρχονται!!!
Πάμε ταχύτατα, πολύ γρηγορότερα από ότι ελπίζει ή φοβάται κανείς, σε μια σφοδρότατη σύγκρουση, που δεν θα αφήσει τίποτα όπως ήταν πριν.
Αιτία του πολέμου είναι η πολιτική των μνημονίων που συμπυκνώνει την αντιδραστική αστική απάντηση στην καπιταλιστική κρίση και στους τριγμούς της ΕΕ.
Σε αυτή τη σύγκρουση θα δοκιμαστούμε οι πάντες, θα κριθούμε με συντριπτικό και ιστορικό τρόπο.
Ο εργαζόμενος που ταλαντώνεται ανάμεσα στο γλίσχρο μισθό και το φόβο της ανεργίας.
 Ο νέος που αγωνιά ανάμεσα στο απόλυτο σκύψιμο και στην εξέγερση.
Οι φτωχοί που αναρωτιούνται, αν πρέπει να ζήσουν μέσω της διαπόμπευσης των ήδη εργαζομένων και του μοιράσματος της φτώχειας ή με επίθεση στους οικονομικά και πολιτικά ισχυρούς.


Και εδώ θα κριθούμε όλοι!!!
Κόντρα στις πολιτικές διαχείρισης των ρυθμών χειροτέρευσης της θέσης μας, κόντρα στον υποταγμένο κρατικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Μακριά από τις κομματικά ελεγχόμενες συμβολικές κινήσεις πολιτικής διαμαρτυρίας του ΠΑΜΕ.
Δεν μιλάμε για κάποια έστω έντονη διαμαρτυρία, για κάποια απεργία όπως συνήθως κάνει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ ή προτείνει το ΠΑΜΕ. Μιλάμε για μια παρατεταμένη, σύγκρουση διάρκειας. Για συντονισμένες γενικές πολιτικές απεργίες διάρκειας πανεργατικού - πανκοινωνικού ξεσηκωμού και εξέγερσης. Για διαδηλώσεις, καταλήψεις δρόμων πλατειών και δημοσίων κτηρίων, για μπλοκάρισμα της κρατικής μηχανής και πολιτικής, για δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης και αγώνα, και όχι κοινωνικής επαιτείας.
Και αυτό γίνεται μόνο αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις, τα σωματεία τους και τις επιτροπές αγώνα πάρουν στα χέρια τους τη ζωή. Για μια ζωή που να την ορίζει ο κόσμος της εργασίας και όχι η αγορά και η εξουσία.


ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ -
ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ
Οι μεγάλες απεργίες των τελευταίων χρόνων, οι μαζικότατες διαδηλώσεις, οι γεμάτες πλατείες να πάρουν την εκδίκησή τους, να γίνουν πολιτικά επικίνδυνες, να κινήσουν το γρανάζι της ιστορίας, να γράψουν ιστορία!!!
Η ελπίδα και η διέξοδος βρίσκεται στο δρόμο ανατροπής της επίθεσης, στην κατάργηση του μνημονίου, της δανειακής σύμβασης και όλων των αντιδραστικών νόμων που πέρασαν, στην παύση πληρωμών και τη διαγραφή του χρέους. Η ελπίδα βρίσκεται στον αντίποδα από την πολιτική που στηρίζει τη λαιμητόμο του Ευρώ, την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την πολιτική των κυβερνήσεων!!!


Να φύγουνε κυβέρνηση,
τρόικα, Ε.Ε και ΔΝΤ
Είμαστε πολλοί, είναι λίγοι
και ανεπιθύμητοι.

ΔΟΕ: Ιστορίες συνενοχής,
ανοχής και αλληλοδιαπλοκής
Στις κρίσιμες στιγμές χρειάζεται το συνδικάτο. Και σε αυτές τις στιγμές κρίνεται. Και κει η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ στη ΔΟΕ παίζει τον ακριβώς αντίθετο ρόλο από αυτόν που οι περιστάσεις απαιτούν. Κρατούν το συνδικάτο παροπλισμένο και στα μεγάλα αιτήματα της εποχής συντάσσονται με το κράτος, τις κυβερνήσεις, τους μηχανισμούς και την πολιτική τους. Στα μεγάλα εκπαιδευτικά προβλήματα, στην αξιολόγηση – χειραγώγηση, στα νέα βιβλία, στην ελαστική απασχόληση, στα λεγόμενα «νέα σχολεία», αποδέχονται τα ιερά και όσια της εκάστοτε κυβέρνησης, παίζοντας πάντα το ρόλο του καλύτερου κομπάρσου στο θέατρο παραλόγου που βιώνουμε.
Το συνδικάτο χρειάζεται να ανασάνει! Να αποκαθηλώσουμε τον καθεστωτικό συνδικαλισμό, όχι μόνο εκλογικά, αλλά κυρίως στη δράση μας, στη σκέψη μας, στη ζωή των σωματείων. Με τον αέρα των Γενικών Συνελεύσεων, με την αύρα των καθημερινών συλλογικών αντιστάσεων των συλλόγων διδασκόντων, με την οριζόντια διασύνδεση των τοπικών συλλόγων. Με την ανατροπή των περιεχομένων του σχολείου και την εισβολή στο προσκήνιο των πραγματικών αναγκών μαθητών και εκπαιδευτικών.


Στο σχολείο
της εποχής του τρόμου
Ζούμε μια μετάλλαξη. Όπως σε κάθε μεγάλη κρίση, έτσι και σήμερα, οι κρατούντες προσπαθούν να κερδίσουν ότι τόσα χρόνια είχαν στα πιο καταχθόνια όνειρά τους. Το σχολείο δεν θα μπορούσε να αποτελεί την εξαίρεση.
Από το δημόσιο, δωρεάν σχολείο (έστω και κατ όνομα) στο σχολείο των ΕΣΠΑ, των προγραμμάτων της αξιολόγησης, της υποχρηματοδότησης, της εμπορευματοποίησης, της απαξίωσης της ειδικής και αντισταθμιστικής αγωγής, των συγχωνεύσεων-καταργήσεων-υποβιβασμών.
Βιώνουμε…
• Οι μισοί συνάδελφοι μας να εργάζονται πλέον σε καθεστώς προσωρινής και ελαστικής εργασίας.
• Τα βιβλία να αντικαθίστανται με σενάρια.
• Τα μόνα χρήματα που προορίζονται για την εκπαίδευση να είναι τα χρήματα του ΕΣΠΑ, που αποτελούν μικρό μόνο μέρος από τα εκατομμύρια ευρώ που απομυζά από το ελληνικό δημόσιο η ΕΕ. Και αυτά δε φτάνουν ποτέ στα σχολεία αφού «τρώγονται» από τις επιτροπές «των ειδικών».
• Την εξοντωτική παραμονή των παιδιών στο σχολείο για 7 -10 ώρες την ημέρα.
• Τα προγράμματα να αντικαθιστούν την όποια γνώση, προσφέροντας ψήγματα της πραγματικότητας με κατατεμαχισμένο τρόπο, οδηγώντας στην αποδόμηση κάθε έννοιας ολότητας της γνώσης, κριτικής σκέψης και δημιουργικής σύνθεσης. Καταδικάζουν τους μαθητές μας στην ημιμάθεια και στην αποσπασματικότητα.
• Την καθημερινή ενοχοποίηση των εκπαιδευτικών με κορυφή στο παγόβουνο την αξιολόγηση. Μια αξιολόγηση που στηρίζεται στην κατάταξη – κατηγοριοποίηση, συνδέεται με το βαθμό και το μισθό και έχει ως θύματα τους ίδιους τους μαθητές αφού αυτοί και οι επιδόσεις τους (μέσω εξεταστικών μεθόδων) θα κρίνουν την αποτελεσματικότητα σχολείου και εκπαιδευτικών.


Σκηνές από το δικό μας μέλλον
Γνωστός οίκος αξιολόγησης επέλεξε να υποβαθμίσει τα δημόσια σχολεία του Σικάγο λόγω χρέους στον απόηχο των πρόσφατων απεργιών του Συνδικάτου των εκπαιδευτικών.
Πιο συγκεκριμένα ο οίκος εκτιμάει ότι τα ιδρύματα δεν θα κάνουν τις απαραίτητες προσαρμογές στον προϋπολογισμό για να κλείσει το έλλειμα του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ για το 2014.
Η υποβάθμιση των σχολείων σε βαθμολογία Α2 «αντικατοπτρίζει ένα εξασθενημένο οικονομικό προφίλ» που οφείλεται ανάμεσα σε άλλα και στην πρόσφατη απεργία, έγραφε η ανακοίνωση της Moody’s.


Τα σχολειά-επιχειρήσεις,
το πραγματικό πρόσωπο
της αξιολόγησης,
σε όλο του το μεγαλείο!!!


Κανένα άβατο για το κίνημα. Διεκδικούμε τον αιρετό σε ΚΥΣΠΕ-ΑΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΠΕ
Στα μουχλιασμένα δωμάτια της συνδιαχείρισης, στην «καμαρίλα» της συνδιαλλαγής επιλέγουμε «οπωσδήποτε παράθυρο», το άπλετο φως, τον αέρα των ανοιχτών δρόμων, το δρόμο του κινήματος.
Η συμμετοχή μας στα όργανα ΚΥΣΠΕ – ΑΠΥΣΠΕ – ΠΥΣΠΕ δεν έχει ως σκοπό τη συνδιαχείριση της κυβερνητικής, αντιεκπαιδευτικής πολιτικής αλλά την υπεράσπιση των εργασιακών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, των μορφωτικών – εκπαιδευτικών δικαιωμάτων και αναγκών των μαθητών και της δημόσιας, δωρεάν εκπαίδευσης.
Τα όργανα αυτά δεν αποτελούν για μας «άβατο».Επιδιώκουμε:
Να ενημερώνουμε τους συλλόγους και να αναδεικνύουμε στους συναδέλφους και την κοινωνία τα προβλήματα που συσσωρεύει η κυβερνητική πολιτική, το Υπουργείο και η Διοίκηση.
Να αρνούμαστε κάθε ρουσφέτι και να βρισκόμαστε δίπλα σε όσους συναδέλφους υφίστανται αδικίες, διώξεις και αυθαιρεσίες. Δε θέλουμε οι εκπαιδευτικοί να «διευκολύνονται» μέσα από προσωπικές και πελατειακές σχέσεις αλλά να υπάρχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα για όλες και όλους.
Να ελέγχουμε, να καταγγέλλουμε, να αποκαλύπτουμε τις αυθαίρετες, και τις παράνομες ενέργειες τις πελατειακές σχέσεις και τις αδιαφανείς διαδικασίες.
Να εφαρμόζουμε και να υλοποιούμε τις αποφάσεις των συλλόγων και των Γενικών τους Συνελεύσεων.
Να απέχουμε από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, να μπλοκάρουμε μαζί με τους συλλόγους και το κίνημα, κάθε τέτοια πράξη και αν χρειαστεί, να φτάσουμε ακόμα και στην παραίτηση για να συμβάλουμε σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Είναι αυτονόητο για μας ότι ο αιρετός δεν μπορεί να είναι υποψήφιο στέλεχος εκπαίδευσης (διευθυντής, σχολικός σύμβουλος κ.λπ.)
Εφαρμόζουμε τη λογική της εναλλαγής, την επιστροφή στην τάξη των αιρετών μας μετά τη λήξη της θητείας τους.
Ανιχνεύουμε νέους δρόμους αντίστασης και συλλογικής δράσης – παρέμβασης σε αυτό το εχθρικό τοπίο. Όμως δεν τρέφουμε αυταπάτες.

ΜΟΝΟ Η ΜΑΖΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΤΟΠΙΟ. Γι’ αυτό
διεκδικούμε την εκλογή μας στα όργανα αυτά ΚΥΣΠΕ – ΑΠΥΣΠΕ – ΠΥΣΠΕ.
ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ, ΕΝΩΤΙΚΑ, ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ.
Μην αφήνεις κανέναν να αποφασίζει για σένα, χωρίς εσένα!

Μίλησα πολύ.
Στους ανθρώπους,
Στις πλατείες,
στις φωτογραφίες.
Και πολύ στις αλυσίδες.
Για να σπάσουν οι αλυσίδες
Να γίνουνε
φουσκωμένο ποτάμι
Να ενωθούν με τη θάλασσα
Να πλημμυρίσουν
τον κόσμο
Για να αλλάξουν
τον κόσμο!!!

Αγαπητός Αθανάσιος,
Ανατ. Θεσ/νίκης
Αγγελή Μαργαρίτα, Γ’ Αθήνας
Αγγελοπούλου Ναταλία,
Β’ Αθήνας
Αθανασόπουλος Αλέξης,
Α’ Αθήνας
Αθανασοπούλου Γεωργία,
Γ’ Αθήνας
Αθανασούλα Ανθή, Α’ Αθήνας
Αναγνωσταράς Ιωάννης,
Δ’ Αθήνας
Ανδριά Ασπασία (Σίσσυ),
Χαλκιδικής
Ασβεστά Ειρήνη, Καβάλας
Βαϊνάς Παντελής, Γ’ Αθήνας
Βαρδαραμάτος Βαγγέλης,
Κεφαλληνίας
Βαρσόπουλος Βασίλης, Β’ Αθήνας
Βασιλειάδης Θωμάς, Ξάνθης
Βασιλείου Μαρία, Πειραιά
Βεδουράς Σταμάτης, Ρεθύμνης
Βεζιρτζής Ιωάννης,
Ανατ. Θεσ/νίκης
Βέλλη Ανθή,Ανατ. Αττικής
Βουλαλάς Κλεάνθης, Α’ Αθήνας
Βούλγαρης Θεόδωρος,
Μαγνησίας
Βουμβάκη Αιμιλία, Α’ Αθήνας
Βουρτσάκη Ευαγγελία (Βάνα), Ανατ. Θεσ/νίκης
Βυρίνη Κωνσταντίνα, Πειραιά
Γαλάνης Γεώργιος, Πειραιά
Γεροντοπούλου Μιχαηλία (Λία), Πειραιά
Γεωργακόπουλος Κωνσταντίνος, Κορινθίας
Γεωργαντζής Αργύρης, Α’ Αθήνας
Γεωργιόπουλος Γεώργιος,
Α’ Αθήνας
Γεωργιοπούλου Κων/να,
Αργολίδας
Γιακουμάκης Νικόλαος, Ευβοίας
Γιαννάκης Νικόλαος, Ιωαννίνων
Γιάνναρος Αντώνιος,Κορινθίας
Γιαννίκου Γιούλα, Αχαϊας
Γιαννόπουλος Γεώργιος,
Α’ Αθήνας
Γκιουλουμίδης Γεώργιος,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Γκλαρνέτατζης Νικόλαος,
Ανατ. Θεσ/νίκης
Γκότσης Βασίλης, Γ’ Αθήνας
Γκούρα Αντιγόνη, Πρεβέζης
Γκρέκας Παναγιώτης, Α’ Αθήνας
Γκριντζιά Αικατερίνη, Κορινθίας
Γλωσσιώτης Γιώργος,Α’ Αθήνας
Γούλας Χρήστος, Τρικάλων
Γούνας Παναγιώτης, Α’ Αθήνας
Γρηγοριάδου Δέσποινα, Δ’ Αθήνας
Δάλλη Μαρία, Σάμου
Δασκαλάκης Γεώργιος, Α’ Αθήνας
Δεληγιαννοπούλου Καλλιόπη, Ξάνθης
Δελώτη Μαριτίνα, Α’ Αθήνας
Δεμέστιχας Παναγιώτης,
Γ’ Αθήνας
Δενδρινός Κοσμάς, Πειραιά
Δερμιτζάκη Ελένη, Χανίων
Δημητριάδη Χριστίνα, Γ’ Αθήνας
Δημοπούλου Κατερίνα, Β’ Αθήνας
Διαμαντή Σταματίνα, Δυτ. Αττικής
Διαμαντής Κωνσταντίνος,
Αιτωλ/νίας
Διαμαντίδης Αγαθάγγελος, Πέλλας
Δομούζη Σταυρούλα, Δυτ. Αττικής
Δούκα Ευαγγελία, Δυτικής Αττικής
Ευσταθίου Ευστάθιος, Φθιώτιδας
Ζαγουριανού Μαργαρίτα,
Γ’ Αθήνας
Ζαμπουλάκης Νίκος, Ηρακλείου
Ζαρκινού Βασιλική (Βάσω),
Α’ Αθήνας
Ζάχου Ελένη,Λέσβου
Ζώης Βασίλης,Τρικάλων
Ηλιοπούλου Σταυρούλα,
Δυτ. Αττικής
Θαλάσση Ευθυμία, Α’ Αθήνας
Θαλασσινού Κων/να,
Αιτωλ/καρνανίας
Θάνος Ιωάννης, Χανίων
Θεοδοσάτος Γεώργιος, Μεσσηνίας
Θεοδωρίδου Βούλα, Α’ Αθήνας
Θεοδωρόπουλος Θεόδωρος,
Α’ Αθήνας
Ιακωβίδης Δημήτριος, Α’ Αθήνας
Ιακώβου Λεμονιά (Νένα),
Δυτικής Αττικής
Καβακλής Λουκάς, Α’ Αθήνας
Καββαδία Φωτεινή,Β’ Αθήνας
Καινούργιος Ευάγγελος,Πρεβέζης
Κακαρούμπας Βασίλειος, Αχαϊας
Καλαχάνη Αγγελική, Α’ Αθήνας
Καλημερίδης Γεώργιος,
Κυκλάδων
Καλλώνης Σταύρος, Πειραιά
Καλούσης Ακρίτας, Πειραιά
Καλπία Βαΐα, Ροδόπης
Καλύβα Μαρία, Δυτ. Αττικής
Καλύβας Κων/νος, Χανίων
Κανδηλώρος Χρήστος,
Ανατ. Αττικής
Καπακτσής Αλέξανδρος,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Καπακτσής Δημήτριος, Χαλκιδικής
Καπάνταης Σταμάτης, Α’ Αθήνας
Καπράλος Ευάγγελος,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Καράβα Λελούδα (Λίλιαν),
Μεσσηνίας
Καραβέντζας Θωμάς, Φωκίδας
Καραγκούνη Βασιλική,Ημαθίας
Καρλή Μαρία, Δ’ Αθήνας
Καρρά Φωτεινή, Ανατ. Θες/νίκης
Κάσκαρης Γιάννης,
Ανατ. Θεσ/νίκης
Κατσαρού Ιωάννα, Δυτ. Θεσ/νίκης
Κατσιώλη Αγγελική, Δυτ. Αττικής
Κατσορίδα Βαρβάρα, Α’ Αθήνας
Κατσός Χαράλαμπος, Δ’ Αθήνας
Κεφαλά Μαρία, Πειραιά
Κιου Παρασκευή (Βιβή),Τρικάλων
Κιτσούλη Ελένη, Πιερίας
Κλιάφα Άρτεμις, Α’ Αθήνας
Κόλλια Ευφροσύνη, Μαγνησίας
Κολωνιώτου Αναστασία,
Αργολίδας
Κοντελές Αθανάσιος, Γ’ Αθήνας
Κορδίλας Ξενοφών,
Ανατ. Θεσ/νίκης
Κοσμοπούλου Φωτεινή, Λάρισας
Κοτίνης Χρήστος, Ανατ. Θεσ/νίκης
Κοτρώτσιος Νικόλαος, Γ’ Αθήνας
Κουλιούμπας Οδυσσέας,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Κουλούρης Παναγιώτης,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Κουπατσιάρης Αθανάσιος, Πιερίας
Κουρμπέλης Ιωάννης, Δ’ Αθήνας
Κουρτέση Κατερίνα, Γ’ Αθήνας
Κούρτη Ιουλία, Θεσπρωτίας
Κουτσουρός Νικόλαος, Πέλλας
Κουτσώνης Βύρωνας, Πειραιά
Κουφόπουλος Ιωάννης,
Δ’ Αθήνας
Κυπραίος Μανόλης, Αχαϊας
Κυρίτσης Παναγιώτης, Πειραιά
Κωνσταντίνου Ευανθία, Γ’ Αθήνας
Κώτση Αγαθή, Β’ Αθήνας
Λαγοπούλου Βικτωρία (Βίκυ),
Δ’ Αθήνας
Λαδά Χρηστίνα, Μεσσηνίας
Λαθήρα Βάσω, Κυκλάδων
Λαλίδης Αστέριος, Πιερίας
Λαμπρίδου Μαρία, Θεσπρωτίας
Λεφάκη Λένα, Πειραιά
Λιάμπας Γεώργιος,
Ανατ. Θεσ/νίκης
Μαγαλιού Μάτα, Δυτ. Θεσ/νίκης
Μαγγάογλου Παντελής, Σερρών
Μάζαρης Βασίλειος, Α’ Αθήνας
Μακρής Βασίλης, Δ’ Αθήνας
Μαλανδράκη Βασιλεία, Χανίων
Μαλαχά Ελένη, Κερκύρας
Μαντζώρος Φώτιος, Σάμου
Μαριόλης Δημήτριος, Α’ Αθήνας
Μαρκάκης Ιωάννης (συνεργαζόμενος), Ανατ. Αττικής
Μαρκαντωνάτος Φώτιος,
Ανατ. Αττικής
Μαρούτας Ιωάννης, Δυτ. Αττικής
Μελαμπιανάκη Ζαμπία (Ζέτα),
Δ’ Αθήνας
Μενδώνης Πέτρος, Πειραιά
Μερτζανίδου Μαρία,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Μιλτσακάκης Μιχαήλ, Α’ Αθήνας
Μιχαλίτσης Παναγιώτης,
Κυκλάδων
Μιχάλογλου Στέλα, Πειραιά
Μιχαλοπούλου Χριστίνα, Πειραιά
Μότσιου Σπυριδούλα, Α’ Αθήνας
Μούκα Γεωργία, Δ’ Αθήνας
Μουστάκας Μιχαήλ, Ανατ. Αττικής
Μπαζώρας Ιωάννης,
Αιτωλ/καρνανίας
Μπαλκάμος Παναγιώτης,
Μεσσηνίας
Μπαλτάς Χαράλαμπος, Α’ Αθήνας
Μπεβούδα Βάσω, Α’ Αθήνας
Μπεζιργιάννη Άννα,
Ανατ. Θεσ/νίκης
Μπέλου Λουίζα, Πειραιά
Μπερμπατιώτη Δήμητρα,
Α’ Αθήνας
Μπίσσια Σταυρούλα, Δυτ. Αττικής
Μπιχαρικοπούλου Εύη, Α’ Αθήνας
Μπουλάκης Γεώργιος, Α’ Αθήνας
Μπουργουτζής Ηλίας, Κερκύρας
Μπουρδουμπούρα Γεωργία, Πέλλας
Νασιόπουλος Δημήτρης,
Α’ Αθήνας
Νικολάου Κυριακή, Πειραιά
Νικολάρας Ιωάννης, Γ’ Αθήνας
Νικολάρας Λάμπρος, Πειραιά
Νικολοπούλου Παυλίνα,
Γ’ Αθήνας
Νικολούδης Δημήτριος,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Νταλιάνης Πέτρος, Λακωνίας
Ντόνα Αικατερίνη, Α’ Αθήνας
Ντόνα Θεοπούλα, Α’ Αθήνας
Ντούβου Μαρία, Γ’ Αθήνας
Ντούμας Παναγιώτης, Ξάνθης
Ξιάρχος Δημήτρης, Λακωνίας
Πανάγιος Κωνσταντίνος,
Γ’ Αθήνας
Παντελίδης Ντίνος, Δυτ. Θεσ/νίκης
Παπαγεωργοπούλου Σοφία,
Α’ Αθήνας
Παπαδάκη Μάγδα, Α’ Αθήνας
Παπαθανασίου Αργύριος,
Μαγνησίας
Παπαμηνά Μαργαρίτα, Χανίων
Παπανικολάου Βούλα,
Δυτ. Αττικής
Παπασημάκη Αικατερίνη, Πειραιά
Παπασπύρος Νικόλαος, Β’ Αθήνας
Παπατσίμπας Βασίλειος, Εβρου
Παπαχρόνης Δημήτριος, Αρκαδίας
Παππά Ιωάννα, Γ’ Αθήνας
Παραφόρου Αλεξάνδρα (Άντα),
Α’ Αθήνας
Πασσάς Ευάγγελος, Αχαΐας
Πατσόγλου Σάββας,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Πενταγιώτη Αλεξάνδρα,
Δ’ Αθήνας
Πεταλάς Βαγγέλης, Πειραιά
Πετρίδου Θεώνη, Πειραιά
Πετρόπουλος Ιωάννης,
Ανατ. Αττικής
Πετροπούλου Έλενα, Δυτ. Αττικής
Πιπλικάτση Αλεξάνδρα, Δ’ Αθήνας
Πλακονούρη Διονυσία (Σίσυ), Μεσσηνίας
Πολάκης Γεώργιος, Ρεθύμνης
Πολιτάκη Πολυκλείτη, Κυκλάδων
Πολυχρονιάδης Δημήτρης,
’ Αθήνας
Ποντικάκης Φώτης
(συνεργαζόμενος), Χανίων
Πότσης Κων/νος
(συνεργ), Β’ Αθήνας
Προκόβας Χρήστος, Πειραιά
Προκόπη Αδριανή, Α’ Αθήνας
Προκόπος Σωτήριος, Κορινθίας
Ρεβίθη Κατερίνα, Πειραιά
Ρέππα Κωνσταντίνα, Α’ Αθήνας
Ρέππας Χρήστος, Πειραιά
Ρήγα Αικατερίνη, Χαλκιδικής
Ρίζος Σεραφείμ, Χανίων
Ροντογιάννης Αριστείδης,
Λευκάδας
Σαγιάννου Άννα, Δ’ Αθήνας
Σακελαροπούλου Αθηνά,
Α’ Αθήνας
Σάμιος Παναγιώτης, Γ’ Αθήνας
Σγατζός Αριστείδης, Λέσβου
Σεκερτζής Θωμάς, Σερρών
Σιδηροπούλου Χριστίνα,
Ημαθίας
Σιούλας Ιωάννης, Πειραιά
Σιουμπάλας Ηλίας, Γ’ Αθήνας
Σκέρλου Λαμπρινή, Πειραιά
Σκλάβος Δημήτριος, Α’ Αθήνας
Σκοπελίτου Ειρήνη, Α’ Αθήνας
Σκόρδου Ανδριάνα, Α’ Αθήνας
Σκούρα Μαρία, Γ’ Αθήνας
Σμήλιος Ηλίας, Δυτ. Θεσ/νίκης
Σούλιου Δήμητρα, Α’ Αθήνας
Σουρβίνος Χρύσανθος, Α’ Αθήνας
Σοφαδίτου Αικατ., Μαγνησίας
Σπαντιδάκης Ευάγγελος
(συνεργαζόμενος), Χανίων
Σπηλιοπούλου Αικατερίνη,
Α’ Αθήνας
Σταρακάς Λεωνίδας,
Αν. Θεσ/νίκης
Στενού Μάγδα, Α’ Αθήνας
Στόλης Νικόλαος, Δυτ. Θεσ/νίκης
Στυλιανού Στέλλα, Λακωνίας
Συννεφακοπούλου Κυριακή, Λάρισας
Σύφαντος Νικόλαος, Α’ Αθήνας
Σωτηριάδου Στέλλα, Σάμου
Ταζοπούλου Στεργιανή, Α’ Αθήνας
Ταμπάκης Θεολόγος, Ξάνθης
Ταρνάρης Αλέκος, Αχαϊας
Τζελέτας Νικόλαος, Ιωαννίνων
Τζιουμάκης Γιώργος,
Ανατ. Θεσ/νίκης
Τζιώρα Ελένη, Καβάλας
Τζωρτζακάκης Γεώργιος,
Δωδεκανήσου
Τολιάκης Βασίλειος, Β’ Αθήνας
Τομαρά Γεωργία, Β’ Αθήνας
Τόνας Γεώργιος, Πέλλας
Τουλγαρίδης Κων/νος,
Ανατ. Αττικής
Τούλη Σοφία, Α’ Αθήνας
Τούντα Σταυρούλα (Βούλα),
Α’ Αθήνας
Τουρλούπης Κων/ος, Α’ Αθήνας
Τραγά Στέλλα, Γ’ Αθήνας
Τρώντσιου Ευαγγελία (Λίτσα),
Δυτ. Θεσ/νίκης
Τσαγκαράτου Αιμιλία, Α’ Αθήνας
Τσακανίκα Σταυρούλα, Δ’ Αθήνας
Τσάμη - Φυσάκη Άρτεμις,
Α’ Αθήνας
Τσανάκας Νικόλαος, Ανατ. Αττικής
Τσιγκούνης Ιωάννης, Δ’ Αθήνας
Τσίτσος Άρης, Λασιθίου
Τσιώλη Χριστίνα, Κερκύρας
Τσιώλης Σωτήρης, Αν. Θεσ/νίκης
Τσολακίδης Χρήστος,
Δωδεκανήσου
Τσουκάλης Δημήτριος, Γ’ Αθήνας
Φακίρης Σταμάτης, Α’ Αθήνας
Φιλοσοφώφ Ιωάννης, Πειραιά
Φόβου Μαρία, Α’ Αθήνας
Φουρκαλίδης Στράτος, Κερκύρας
Φρατζή Αννέτα, Γ’ Αθήνας
Φρύδα Μαρία, Γ’ Αθήνας
Φωκιανός Στέλιος, Πειραιά
Φώλια Στέλλα, Τρικάλων
Χάλαρη Μαρουλία, Πειραιά
Χαλαστάνης Θεόδωρος,
Ιωαννίνων
Χαλβατζιδάκης Δημήτρης,
Α’ Αθήνας
Χαλικιά Τατιάνα, Α’ Αθήνας
Χαραβιτσίδης Πέτρος, Α’ Αθήνας
Χαρμάνης Σπύρος, Γ’ Αθήνας
Χονδρογιάννης Θεοφάνης,
Κερκύρας
Χουλιάρας Βασίλειος,
Αιτωλ/καρνανίας
Χριστοδούλου Αστέριος, Λάρισας
Χριστοπούλου Αφροδίτη,
Μεσσηνίας
Χριστοφόρου Νικόλαος,
Δυτ. Θεσ/νίκης
Χρόνη Βαρβάρα, Ρεθύμνης
Χρόνης Γεώργιος, Γ’ Αθήνας
Ψαλιδάκου Άντα, Πειραιά