Είμαστε όλοι ρινόκεροι!!!

Ο ίδιος ο Ιονέσκο θα ζήλευε την εισήγηση του γραφειοκρατικού κυβερνητικού συνδικαλισμού σχετικά με τον «αγωνιστικό»  προγραμματισμό της ΔΟΕ.
Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου και στο περιεχόμενο αλλά και στις δράσεις που «προτείνει» η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ στο  Δ.Σ. της ΔΟΕ.
Φυσικά,  θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι προσβάλλουμε την εισήγηση του Δ.Σ., συγκρίνοντάς την με τα θεατρικά κείμενα του Ιονέσκο. Πάει καλά!

Η Πέμπτη φάλαγγα

Η συγκυβέρνηση  των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ  «εργάστηκε» επί πολλές ώρες –σε κάποια αίθουσα της ΔΟΕ- για να συγγράψει αυτή την εισήγηση. Μια εισήγηση που αποτελεί το απαύγασμα του κενού, την πεμπτουσία του μηδενός. Αποτελεί το "απόλυτο σχέδιο" του κυβερνητικού - κρατικού συνδικαλισμού. Όχι μόνο δεν προτείνει κάποιο συγκεκριμένο αγωνιστικό σχεδιασμό, όχι μόνο δεν προσπαθεί να συντονίσει στοιχειώδες κινητοποιήσεις τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των υπόλοιπων εργαζομένων, όχι μόνο δεν έκανε απολύτως τίποτα να μετέχει στις κινητοποιήσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα για τον ΕΟΠΥΥ όπως αυτή στις 13/02/2012 μαζί με τους συναδέλφους της Δευτεροβάθμιας και τους γιατρούς και νοσηλευτές, όχι μόνο δε οργάνωσε μαζί με την ΟΛΜΕ την κινητοποίηση ενάντια στις συγχωνεύσεις την Παρασκευή 17/02/2012 στην περιφέρεια, αλλά τώρα προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες της δικής της αδράνειας και ουσιαστικά υποστήριξης της πολιτικής του μαύρου μετώπου στη βάση, στους ίδιους τους συναδέλφους. Όπως ακριβώς κάνει η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου που για να δικαιολογήσει τη επίθεση στην εργαζόμενη πλειοψηφία και την επιβολή των πιο αντεργατικών μέτρων στην ιστορία, ρίχνει τα βάρη και τις ευθύνες στους εργαζόμενους. Για την κατάσταση στο δημόσιο φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι… , για την κατάσταση στην εκπαίδευση οι εκπαιδευτικοί…, για την υγεία οι γιατροί και οι νοσηλευτές…, για αυτό προχωρά σε απολύσεις, συγχωνεύσεις, καταργήσεις, υποβιβασμούς,  αξιολόγηση- απόλυση, περικοπές μισθών κοινωνικής ασφάλισης κ.ά. Στο απυρόβλητο η πολιτική τόσων χρόνων από όλες τις κυβερνήσεις που υπηρετούσαν το κεφάλαιο και ενεργούσαν σύμφωνα τις επιταγές της Ε.Ε..
 Έτσι και για την κατάσταση του κινήματος, φταίνε οι εργαζόμενοι και όχι ο γραφειοκρατικός- κυβερνητικός- κρατικός συνδικαλισμός, ο τρόπος οργάνωσης και το περιεχόμενο της απάντησης που επιλέγουν.

Κουβέντα  για την ταμπακέρα
Πουθενά η λέξη αξιολόγηση, πουθενά η λέξη απόλυση, νέο σχολείο αγοράς, συγχωνεύσεις, υποβιβασμοί,  χάσιμο οργανικών θέσεων, νέα προγράμματα σπουδών, αύξηση διδακτικού ωραρίου, διοικητική αναδιάρθρωση σε βάρος των εκπαιδευτικών, κ.ά. Πουθενά η προσπάθεια οργάνωσης και αντίστασης στη βάση των εκπαιδευτικών, στο συντονισμό με τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Πουθενά η λογική της σύγκρουσης και της ανατροπής της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου της Ε.Ε και του ΔΝΤ, αλλά  και των γενεσιουργών αιτιών της επίθεσης που δεχόμαστε.
Μέσα σε αυτή και την επόμενη βδομάδα θα επιχειρήσουν να περάσουν όλα τα νέα αντεργατικά μέτρα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων και τόσο ο γραφειοκρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ όσο και ο αντίστοιχος σε ΔΟΕ όχι μόνο δεν αντιδρούν, αλλά η τακτική που ακολουθούν βοηθά στην ψήφιση αυτών.



Τα αμείλικτα ερωτήματα που αναζητούν απάντηση

Το Δ.Σ. καλεί σε Γ.Σ. και έπειτα σε ολομέλεια Προέδρων με ποιο επίδικο θέμα ; Τις προτάσεις που κάθε σύλλογος από μόνος του και ασυντόνιστα  θα αποφασίσει. Ποιο είναι ακριβώς το συγκεκριμένο σχέδιο; Η πλειοψηφία των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ δεν απαντά στα κυρίαρχα ερωτήματα, όπως: Με ποιον τρόπο θα συμβάλει η εκπαίδευση στο γενικότερο ξεσηκωμό; Ποια θα είναι η συμβολή της εκπαίδευσης για να γίνει μια μεγάλη γενική πολιτική απεργία διαρκείας, να προχωρήσουμε σε ένα συνολικό απεργιακό μπλακ άουτ; Με ποιον τρόπο θα συμβάλει ο κόσμος της εκπαίδευσης στις διαδηλώσεις, καταλήψεις τόσο δημόσιων οργανισμών όσο σχολείων; Με ποιον τρόπο θα συμβάλει ο κόσμος της εκπαίδευσης στη συγκρότηση ενός μετώπου παιδείας εργασίας, σε ένα πανκοινωνικό οργανωμένο μέτωπο ρήξης και ανατροπής της χούντας των αγορών, των τραπεζών, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ;
Για όλα αυτά η «γερασμένη» στο νου πλειοψηφία των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ όχι μόνο δεν απαντά,  αλλά συμβάλλει για να περάσει η κοινωνική βαρβαρότητα του μαύρου μετώπου με την τακτική που ακολουθούν. Αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της επίθεσης που δεχόμαστε, κύριο άξονα υπονόμευσης και πέμπτη φάλαγγα των εργατικών συμφερόντων.

Το μαύρο μέτωπο χαίρεται

Το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης «πανηγυρίζει» για την «συμφωνία» και ψηφίζουν σύσσωμοι, οι «εκπρόσωπο» του έθνους την απεχθή δανειακή σύμβαση καταδικάζοντας τον  κόσμο της εργασίας σε απόλυτη εξαθλίωση, ρίχνοντας τον σε ένα σιδερόφραχτο κοινωνικό γκέτο που  μετατρέπει με είλωτες τους εργαζόμενους και το λαό.
Κάθε ώρα παραμονής τους στη κυβέρνηση είναι επικίνδυνη, ως ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και σπέρνουν φτώχεια, ανεργία, οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.
Η Ελπίδα στους αγώνες, στο λαϊκό ξεσηκωμό
Η 5η Μάη, η 15η  Ιούνη, η 28η και η 29η Ιούνη, η 19η και η 20η Οκτώβρη, η 28η Οκτωβρίου, η 12η Φλεβάρη δείχνουν τον δρόμο. Εκατοντάδες χιλιάδες βγήκαν στο δρόμο. Με ή χωρίς απεργίες, διαδήλωσαν και απαίτησαν  την ανατροπή των κυβερνήσεων και κάθε επίδοξου διαχειριστή της καταστροφής του κόσμου της εργασίας, της διάλυσης της κοινωνίας και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου.
Δεν πρέπει και δεν θα τους αφήσουμε να το κάνουν. Οι Γ.Σ. να πάρουν τώρα αποφάσεις αγώνα, να πάρουν την υπόθεση της αντίστασης στα χέρια τους, να συντονιστούν άμεσα με τους εργαζομένους στη γειτονιά του κάθε σχολείου, κάθε σχολείο να γίνει κέντρο αγώνα και έμπρακτης κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης, να γίνουν κοινές συνελεύσεις με τους συναδέλφους της δευτεροβάθμιας και τους άλλους εργαζομένους της περιοχής, να προχωρήσουν σε καταλήψεις δημόσιων οργανισμών από κοινού με τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς. Οι Γ.Σ. να απαιτήσουν απεργιακή απάντηση και να οργανώσουν  πέρα και έξω από την γραφειοκρατία διαδηλώσεις  σε κάθε γειτονιά αλλά και κεντρικά σε κάθε πόλη. Η εκπαίδευση , οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί οφείλουν να συμβάλουν στην εξεγερτική απάντηση του κόσμου της εργασίας.  Οφείλουν να διαβούν μαζί τους δρόμους «της φωτιάς και του τσεκουριού» ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα που επιβάλλουν η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ. 

ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
 ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ  ΧΩΡΟΥΣ -  ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ  ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

*Να καταργηθεί – ανατραπεί  η νέα απεχθής δανειακή σύμβαση και το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2.
* Ανατροπή τώρα της συγκυβέρνησης των τραπεζιτών και του κεφαλαίου,  του μαύρου μετώπου, Ε.Ε.,  ΔΝΤ. και κάθε επίδοξου διαχειριστή με την ίδια πολιτική.
* Ανατροπή του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 1 – ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ – ΠΟΛΥΝΟΜΟΥ (ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ-ΕΦΕΔΡΕΙΑ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ).
*  Έξοδος από Ε.Ε.-ΕΥΡΩ-ΕΥΡΩΖΩΝΗ.
*  Να πάρουν πίσω τα βάρβαρα μέτρα.
* Άρνηση – διαγραφή του χρέους.
*  Αναδιανομή του πλούτου υπέρ της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
* Κοινωνικοποίηση των τραπεζών, των επιχειρήσεων και  οργανισμών  με εργατικό έλεγχο.
* Άρνηση πληρωμής των κεφαλικών φόρων και των χαρατσιών.
*  Καμιά αξιολόγηση – απόλυση. Καμιά συγχώνευση- υποβιβασμός σχολείων. Όχι στο σχολείο της αγοράς.

Γενική πολιτική διακλαδική απεργία διαρκείας
Γενική πολιτική πανεργατική απεργία διαρκείας μέχρι να φύγουν
Καλούμε τους Συλλόγους, τα Συνδικάτα και τις Λαϊκές Συνελεύσεις
 να συμπορευθούμε σε μια τέτοια κατεύθυνση

ΕΠΕΙΓΟΝ: ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Σε νέο κύκλο συγχωνεύσεων σχολείων προχωρά η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ακροδεξιών -τραπεζιτών με τις ευλογίες και τη συμφωνία ΕΕ-ΔΝΤ κεφαλαίου. Οι νέες συγχωνεύσεις έχουν ένα και μόνο στόχο:  Την κατάργηση δεκάδων χιλιάδων οργανικών θέσεων εργασίας και την παρεπόμενη απόλυση αντίστοιχου αριθμού εκπαιδευτικών μέσω της διαδικασίας λαιμητόμου της αξιολόγησης.

Προδιαγεγραμμένα τα βήματα για κλείσιμο σχολείων

Εδώ και μήνες, και μέσα στον ίδιο εφαρμοστικό νόμο του νέου μισθολόγιου φτώχειας περιλαμβανόταν η διάταξη με την οποία θα μπει λουκέτο στο 30% των μονάδων του δημοσίου συμπεριλαμβανόμενων και των σχολείων.  Ήδη δημοσιεύτηκε η πρώτη κοινή Υπουργική απόφαση (ΚΥΑ) με λίστα υπηρεσιών προς αξιολόγηση – κατάργηση και που δύναται να συμπληρώνεται συνεχώς όπως η ίδια προβλέπει! Στη λίστα συμπεριλαμβάνονται όλα τα Υπουργεία και οι υπηρεσίες τους εξ αρχής. Για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία για τους σκοπούς των ενεργειών που καλούνται οι διοικήσεις των υπουργείων να προχωρήσουν η ΚΥΑ βασίζεται στο άρθρο 35 του ν. 4024/2011 περί πλεονάζοντος προσωπικού και μεταφοράς του σε άλλο οργανισμό ή κατάργησης των οργανικών θέσεων. Εντυπωσιακή είναι και η ημερομηνία έκδοσης: 1/1/2012.
Σε αυτό το σχεδιασμό εντάσσεται και η εγκύκλιος 10112 /Δ4 του Υπουργείου παιδείας που καλεί έως 10/2/2012 τους Διευθυντές εκπαίδευσης και έως 2/3/2012 τις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης να κάνουν νέες εισηγήσεις για συγχωνεύσεις σχολείων.

Δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα!

Αν πέρσι ο πρώτος κύκλος συγχωνεύσεων προωθήθηκε επικοινωνιακά με τάχα παιδαγωγικά κριτήρια και δήθεν για το καλό των μαθητών ο φετινός πετά από πάνω του το μανδύα μιας οποιαδήποτε παιδαγωγικής λογικής. Τα κριτήρια συγχώνευσης είναι:
α) Η δυνατότητα ανάπτυξης αιθουσών (και όχι η ύπαρξή τους! - δηλαδή μιλά ανοιχτά για προκάτ που θα στοιβαχτούν μαθητές!)
β) Προβλέπονται συγχωνεύσεις ακόμα και για δυσπρόσιτες περιοχές (που δεν προβλεπόταν πέρσι) αρκεί να μην υπερβαίνει τη μισή ώρα ο χρόνος μετακίνησης των μαθητών! και μάλιστα χωρίς περιορισμό χιλιομέτρων. Ετοιμάζονται για να αδειάσουν πραγματικά κάθε οικισμό πλην των πόλεων από κάθε σχολική μονάδα.
γ) Ένωση συστεγαζόμενων χωρίς κανένα κριτήριο (και άσχετα από αριθμό μαθητών). Θέλουν να δημιουργήσουν σχολεία εκπαιδευτικά εργοστάσια σε μέγεθος και περιεχόμενο όπου οι εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί θα διαγκωνίζονται για τις λιγότερες θέσεις εργασίας ο ένας εναντίον του άλλου. Θα υλοποιηθεί και  με αυτό τον τρόπο η κατάργηση οργανικών θέσεων ( για κάθε υπουργείο η λαομίσητη κυβέρνηση αποφάσισε 30% λιγότερες οργανικές) και η  πρώτη φάση του περάσματος των σχολείων στους καλλικρατικούς δήμους, όχι μόνο με τη νεκρή τους μορφή ( κτήρια –κονδύλια από τον προϋπολογισμό) αλλά και με τη ζωντανή τους μορφή (εκπαιδευτικοί – μαθητές ). Το κράτος θα παραδώσει σχετικά σύντομα τα σχολεία στους  αντιλαϊκούς Δήμους- τοπικά κράτη με το λιγότερο δυνατό προσωπικό και τους χαμηλότερους μισθούς και θα απαλλαγεί από την πρόσληψη και την πληρωμή τους. Οι Δήμοι  με τη σειρά τους θα  ελαστικοποιήσουν  ακόμη περισσότερο την εργασία και θα την κάνουν  πιο φθηνή .  
Όλα αυτά σημαίνουν πως οι φετινές συγχωνεύσεις καταργήσεις θα είναι πολύ πιο εκτεταμένες από τις περσινές. Οι περσινές σήμαναν την απώλεια περίπου 10000-15000 χιλιάδων θέσεων στην εκπαίδευση γεγονός που μεταφράστηκε σε καθόλου διορισμούς παρά τις συνταξιοδοτήσεις και πρόσληψη ελάχιστων αναπληρωτών. Οι φετινές συγχωνεύσεις – καταργήσεις μπορούν να μεταφραστούν μόνο σε δεκάδες χιλιάδες απολύσεις.

Λιγότερα σχολεία – διευθυντές σε ρόλο εργοδότη – αξιολόγηση :
η τρόικα των απολύσεων και της φτώχειας!

Το ότι σχεδιάζουν τις απολύσεις φαίνεται και από το ότι ήδη έχουν χτίσει ή χτίζουν όλο το απαραίτητο οικοδόμημα: Την αξιολόγηση όπου όποιος «δεν κουμπώνει στις απαιτήσεις μας θα απολύεται» (τάδε έφη Διαμαντοπούλου!), τις λιγότερες θέσεις εργασίας για να προκύψει ο αριθμός εκπαιδευτικών που θα είναι αναλώσιμος στο μύλο της ανεργίας, τα ηλεκτρονικά δημοσιεύματα (που δεν διαψεύστηκαν από το Υπουργείο) για επερχόμενη αιφνιδιαστική ρύθμιση στη βουλή για το ρόλο των διευθυντών στο «νέο σχολείο»  της αγοράς γιατί πρέπει να υπάρξει και ο εργοδοτικός μηχανισμός που θα κρίνει και θα απολύει.
Θέλουν με όλο αυτό το πακέτο να φορτώσουν στις πλάτες του κάθε εκπαιδευτικού το βάρος της πιθανής απόλυσης του, να πλασάρουν το παραμύθι πως μόνο οι «ακατάλληλοι» εκπαιδευτικοί απολύονται, να αναγκάσουν όσους παραμείνουν να έχουν μόνιμα σκυμμένο το κεφάλι στις επιλογές του κεφαλαίου για το σχολείο που χρειάζεται η αγορά : ένα φτηνό, ευέλικτο, εντατικοποιημένο σχολείο επιχείρηση όπου μαθητές και εργαζόμενη πλειοψηφία θα διδάσκονται την υποταγή και τη σκληρή απλήρωτη εργασία από τα 5 τους χρόνια.
Ο γραφειοκρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ στη ΔΟΕ διαμαρτύρεται «έντονα και θα αντιδράσει ακόμη πιο έντονα αν αυτή η διαδικασία εξελιχθεί σε βάρος της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών.» Αν δε ήταν σοβαρό το θέμα θα μπορούσε και ως αστείο να ληφθεί αυτή η θέση. Λες και υπάρχει περίπτωση να γίνουν συγχωνεύσεις προς όφελος των εκπαιδευτικών , της εκπαίδευσης και των παιδιών. Λες και οι συγχωνεύσεις δε συνδέονται με νέες συμπτύξεις τμημάτων, με χάσιμο χιλιάδων οργανικών θέσεων, με αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών, με απολύσεις χιλιάδων συναδέλφων. ΠΑΣΚ –ΔΑΚΕ συνεχίζουν τη στήριξή του στη λαομίσητη πολιτική της συγκυβέρνησης , συνεχίζουν να στηρίζουν τη πολιτική του υπουργείου παιδείας για ένα φθηνό, αγοραίο, ευέλικτο αυταρχικό σχολείο, για τη πλήρη κατάργηση της δημόσιας δωρεάν παιδείας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ-ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ - ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ

Γι αυτό τώρα  και από τα κάτω,  μέσα από Γ.Σ., επιτροπές αγώνα και σε συνεργασία με τους συναδέλφους της δευτεροβάθμιας και τις ΕΛΜΕ,   με τους γονιούς να πάρουμε στα χέρια μας την οργάνωση της αντίστασης ώστε να μην προχωρήσει καμιά συγχώνευση καμιά κατάργηση σχολείου στη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Zητάμε ο Σύλλογος  να μπει μπροστά και να καλέσει σε σύσκεψη την ΕΛΜΕ,συλλόγους  γονέων, Σωματεία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για αυτό το θέμα με σκοπό να υπάρξει συντονισμός δράσης και  κινητοποιήσεις.
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ για το θέμα άμεσα!

Γιατί λέμε όχι στις συγχωνεύσεις…

ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ:

Αντιπαιδαγωγική η λογική των συγχωνεύσεων των σχολείων

Γιγαντιαίας έκτασης αντιδραστική επέλαση στην εκπαίδευση επιχειρεί το υπουργείο παιδείας και η κυβέρνηση. Με όχημα μεγάλου εύρους συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων ελπίζει να αλλάξει το χάρτη της εκπαίδευσης. Εκμεταλλευόμενη την κρίση και εφαρμόζοντας το μνημόνιο, προωθεί σήμερα ότι με μένος προσπάθησαν αλλά απέτυχαν, οι κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια. Οι σημερινές εξελίξεις γράφουν στην ούγια τους ΔΝΤ και Ε.Ε. αλλά και ΟΟΣΑ κι αγγλοσαξωνικό μοντέλο συντηρητικής αναδιάρθρωσης.

Το νέο εφιαλτικό εκπαιδευτικό τοπίο

Η εκπαίδευση αλλάζει. Γι’ αυτό άλλωστε, οι εκτεταμένες συγχωνεύσεις και καταργήσεις συνοδεύονται από μια μεγάλη τομή στη διοικητική δομή της εκπαίδευσης ώστε να μπορεί να προωθηθεί το σχολείο της αγοράς.

Το σχολείο που χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό θέλουν να γίνει μια μακρινή ανάμνηση.  Τη θέση του να πάρει το σχολείο που αναζητά και εξασφαλίζει το ίδιο τη χρηματοδότησή του είτε από τους γονείς είτε από τους χορηγούς είτε και από τους δύο.

Το σχολείο της γειτονιάς όπου σ’ αυτό πήγαιναν οι μαθητές των περιοχών που βρίσκονταν στα όρια του, θέλουν να απαλειφθεί.

Τώρα τα όρια των σχολείων θέλουν να γίνουν πιο «ευρύχωρα». Να είναι εύκολες και νόμιμες οι μετακινήσεις του μαθητικού πληθυσμού από το ένα σχολείο στο άλλο ώστε να ευνοούνται οι συγχωνεύσεις και οι συμπτύξεις. Άλλωστε, δεν είναι μακριά από τις κυβερνητικές προθέσεις το κουπόνι του μαθητή όπου το σχολείο θα χρηματοδοτείται ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών που θα έχει και ο μαθητής θα μπορεί να διαλέγει το σχολείο.

Δημιουργείται μια τεραστίων διαστάσεων συγκεντροποίηση και ασφυκτικός έλεγχος ώστε τίποτα απολύτως να μην μπορεί να ξεφύγει από τις βασικές κρατικές επιταγές. Η ηλεκτρονική κάρτα των σχολείων που καταγράφει ανά πάσα στιγμή ακόμα και την ανάσα της σχολικής μονάδας, οι υπερεξουσίες στο διευθυντή και η ελαχιστοποίηση των δικαιωμάτων του συλλόγου διδασκόντων, η αξιολόγηση και η χρηματοδότηση των σχολείων με βάση αυτή, η κατάργηση των οργανισμού εκδόσεων σχολικών βιβλίων και η κατάργηση του δωρεάν βιβλίου, το κουπόνι του μαθητή, οι συνεχείς μειώσεις στην επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών και τελικά ο Καλλικράτης της εκπαίδευσης, όλα συνηγορούν στη δημιουργία ενός σχολείου εμπορικού κέντρου, με μαθητές πελάτες και εκπαιδευτικούς πωλητές που θα πρέπει να προσαρμόζεται στις απαιτήσεις και στις ανάγκες της αγοράς για να υπάρξει. 

Στον αστερισμό του μνημονίου

Όλα αυτά γίνονται ακόμα σκληρότερα γιατί προωθούνται την εποχή ασφυκτικής λιτότητας και οικονομικού στραγγαλισμού των κοινωνικών δαπανών που επιβάλλει το μνημόνιο. Έτσι, οι συγχωνεύσεις-καταργήσεις γίνονται πρώτη επιλογή της κυβέρνησης μια και η μείωση του εκπαιδευτικού πληθυσμού απαιτεί εκτεταμένη μείωση των τμημάτων.

Σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο (σελ. 43), η κυβέρνηση  καλείται να συστήσει μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου “ανεξάρτητη ειδική ομάδα εκπαιδευτικής πολιτικής με στόχο την αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση) και την αποτελεσματικότερη χρήση πόρων”! Στα πλαίσια αυτά συγκροτεί ειδική “τρόικα” για την εκπαίδευση, με αποστολή τη δραστική περικοπή της κρατικής επιδότησης.

Οι ράμπο της εκπαίδευσης 

Με τη συγκρότηση αυτής της ομάδας… κομάντος η εκπαίδευση μπαίνει και τυπικά υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ, που πλέον θα αποφασίζει για τη λειτουργία της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων με αυστηρώς λογιστικά κριτήρια. Οι κομάντος της εκπαίδευσης καλούνται από τέλη Φεβρουαρίου να επιβάλουν με διαδικασίες – εξπρές το αποτελεσματικό σχολείο, που στη γλώσσα κυβέρνησης- Ε.Ε και ΔΝΤ ισοδυναμεί με το φτηνό αγοραίο  σχολείο που θα αυτοχρηματοδοτείται, θα συνδέεται οργανικά με τις ανάγκες της τοπικής αγοράς, θα αξιολογείται συνεχώς και για όλα.

Από τη δραματική εμπειρία των χωρών που τελούν υπό τους επαχθείς όρους προγραμμάτων σταθερότητας, η ομάδα αυτή θα αναλάβει να προωθήσει τις καταργήσεις των σχολείων, τη μείωση των θέσεων εργασίας με απολύσεις εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων συνδέοντας το μισθό των εκπαιδευτικών με τις επιδόσεις των μαθητών, την αύξηση του ωραρίου καθηγητών και δασκάλων, την κατάργηση κάθε θεσμού στήριξης της μαθησιακής προσπάθειας, τη δραστική μείωση των κονδυλίων για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων. Από τη λαίλαπα αυτή, όπως διαφαίνεται από το πλαίσιο για την «αναδιάρθρωση της διοίκησης», δε θα γλιτώσει κανένα σχολείο, καθώς όλα θα πρέπει να αποδεικνύουν, μέσω της διαδικασίας της “κοινωνικής λογοδοσίας”, ότι αξίζουν τα ψίχουλα της κρατικής χρηματοδότησης. Με άλλα λόγια, τα σχολεία θα φορτωθούν ευθύνες που εκ των προτέρων δε μπορούν να φέρουν σε πέρας και θα τιμωρηθούν (διαδικασίες αυτοαξιολόγησης και αξιολόγησης) επειδή δεν κατάφεραν αυτό που ήταν γνωστό ότι δε θα καταφέρουν.

Δημόσια διαβούλευση, το συντομότερο ανέκδοτο

Σε αυτά τα πλαίσια έρχεται και το κείμενο της «διαβούλευσης». Λιγότερα σχολεία, λιγότερα «έξοδα- βλέπε δαπάνες», μεγαλύτερα τμήματα μαθητών – περισσότερα μαθησιακά ελλείμματα, εξαφανισμένοι αντισταθμιστικοί – υποστηρικτικοί θεσμοί, λιγότεροι εκπαιδευτικοί, εκπαιδευτικοί σε διαρκή ομηρία και περιπλάνηση αφού θα μειωθούν δραστικά οι οργανικές θέσεις άρα και η δυνατότητα για μεταθέσεις-αποσπάσεις. Αυτοί είναι οι στόχοι των συγχωνεύσεων – καταργήσεων σχολείων.

Γιατί ποια είναι η παιδαγωγική λογική που επιβάλλει την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα με τις συγχωνεύσεις; Γιατί είναι αντιπαιδαγωγικό να είναι 20 μαθητές ανά τμήμα στο δημοτικό 15 νήπια ανά τμήμα στη δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή όπως απαιτούν γονείς και εκπαιδευτικοί;

Κι αυτό συνυπολογίζοντας: 

α) την όλο και εντεινόμενη οικονομική κρίση και τη συνακόλουθη μεγέθυνση των κοινωνικών και μορφωτικών ανισοτήτων μεταξύ όλο και πιο διαφοροποιημένων μαθητών,

β) τη μεγάλη δυσκολία που παρουσιάζει η διδασκαλία των μαθημάτων του Δημοτικού με το αναλυτικό πρόγραμμα και τα νέα διδακτικά βιβλία (πληθωρική διδακτέα ύλη, μεγάλος βαθμός δυσκολίας των γνωστικών στοιχείων των βιβλίων, υψηλός βαθμός αφαίρεσης αρκετών από τις σχολικές γνώσεις).

γ) Τις έρευνες που αποδεικνύουν ότι το μικρό μέγεθος των σχολικών τμημάτων συμβάλλει σε καλύτερα σχολικά αποτελέσματα ελαχιστοποιεί τη σχολική αποτυχία, και ενισχύει παιδιά οικονομικών μεταναστών, κοινωνικά διαφοροποιημένα κ.λπ.

Σε ποια σχολεία θα στοιβαχτούν οι μαθητές; Στα ήδη υπάρχοντα με την ανύπαρκτη υλικοτεχνική υποδομή, την άσχημα κατάσταση των διδακτηρίων, τους ανεπαρκείς χώρους για τα παιδιά; Η λογική του υπουργείου ότι «ξεκινάμε και στην πορεία βλέπουμε το θέμα του κτηρίου και της διαμόρφωσης των αναγκαίων υποδομών» θα πρέπει ν’ απορριφθεί, έχοντας κατά νου την εμπειρία των ολοημέρων το 1997 και τα αποτελέσματά της. Άλλωστε, την περίοδο της εξοντωτικής λιτότητας που διανύουμε, μόνο κτηριακές υποδομές δεν μπορούμε να ελπίζουμε.

Με ποια παιδαγωγικά κριτήρια θα επιβληθούν οι μετακινήσεις μαθητών; Τα χιλιομετρικά κριτήρια που θέτει το υπουργείο είναι τουλάχιστον απαράδεκτα. Εκτός αν θέλουν να περάσουμε από την εποχή της λειτουργικής ημιμάθειας στην εποχή της αμάθειας και της εγκατάλειψης των σχολείων από πολύ μικρή ηλικία.

Ένας νέος πόλεμος ξεκίνησε με θύμα ότι απέμεινε από τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση

Τα πολυδύναμα σχολικά κέντρα που οραματίζονται μέσα από τα σκονάκια αντιγραφής ξένων προτύπων οι «φωστήρες» της κυβέρνησης δεν υστερούν μόνο στο ζήτημα της σχολικής στέγης. Έχουν αποτύχει οικτρά και στις χώρες του εξωτερικού όπου εφαρμόστηκαν. Η  εμπειρία έχει δείξει ότι τέτοια σχολεία δημιουργούν απρόσωπο και χαοτικό σχολικό περιβάλλον, διαλύουν τις παιδαγωγικές σχέσεις μαθητών-εκπαιδευτικών και λειτουργούν αποσταθεροποιητικά στην ένταξη και μαθησιακή πορεία, ιδιαίτερα των νεοεισερχόμενων μαθητών στο δημοτικό σχολείο.

Η εκπαίδευση εδώ και δεκαετίες είχε πάψει να είναι δημόσια και δωρεάν. Στο βαθμό που προχωρήσουν όλες αυτές οι αλλαγές θα διαλυθεί εντελώς. Γιατί με τη νέα αντίληψη τα σχολεία αντιμετωπίζονται ως «προβληματικές επιχειρήσεις».

Επικρατεί η λογική των οικονομικών δεικτών του κέρδους και της ζημίας.

Όμως, ζημιά είναι το σχολείο που κλείνει, το σχολείο που απορρίπτει, το σχολείο που διώχνει τους μαθητές του, το σχολείο που απαξιώνει τους δασκάλους του, το σχολείο που κονιορτοποιεί τη γνώση, το φτηνό, αγοραίο, αυταρχικό σχολείο που ονειρεύονται οι κρατούντες. Τα σχολεία έχουν ανάγκη από περισσότερα χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, η εκπαίδευση δεν έχει ανάγκη τα επιτροπάτα των «σοφών αξιολογητών» που λυμαίνονται εκατομμύρια €…

Ο εκπαιδευτικός στη νέα πραγματικότητα

Είναι φανερό από την επίθεση που δέχεται ο κόσμος της εργασίας ότι κανένα εργασιακό δικαίωμα δεν θεωρείται πια δεδομένο. Το νέο σχολείο απαιτεί έναν εκπαιδευτικό που θα εργάζεται σε ανασφαλές περιβάλλον ώστε να είναι «πρόθυμος» να υλοποιήσει όλες τις κρατικές εντολές. Η μείωση των οργανικών θέσεων λόγω των συγχωνεύσεων-καταργήσεων στρώνει το χαλί για να βρεθούν χιλιάδες εκπαιδευτικοί στη διάθεση των διευθύνσεων, με ότι μπορεί να σημάνει αυτό. Η δυνατότητα του υπουργείου να μετακινεί τους εκπαιδευτικούς όπου θεωρεί ότι υπάρχουν ανάγκες χωρίς «αγκυλωτικούς» περιορισμούς εξυπηρετείται στην εντέλεια με το νέο χάρτη. Άλλωστε, η εκτεταμένη επέκταση των σχολείων νέου αναμορφωμένου προγράμματος θα «απελευθερώσουν» χιλιάδες ώρες δασκάλων που θα χρειαστεί να καλυφθούν με συμπληρώσεις ωραρίου. Στο νέο τοπίο της ελαστικής εργασίας των αναπληρωτών πλήρους και μειωμένου ωραρίου, των ΕΣΠΑ, των ωρομισθίων, των απλήρωτων  εκπαιδευτικών που μετακινούνται διαρκώς, της κατάργησης της μονιμότητας, της σύνδεσης του μισθού με την αξιολόγηση, της εντατικοποίησης, της αύξησης του ωραρίου, της δουλειάς ακόμα και κάποια απογεύματα (για να γίνουν σύλλογοι διδασκόντων, να δοθούν βαθμοί κ.λπ.), όλα συντελούν στην πειθάρχηση και χειραγώγηση των εκπαιδευτικών. Η κάθε εξουσία όταν δεν προσφέρει καρότο, δίνει βούρδουλα.

Ο ρόλος των στελεχών εκπαίδευσης 

Σε διπλασιασμό των σχολικών συμβούλων προχωρά το υπουργείο. Την εποχή της αξιολόγησης, ο μηχανισμός που θα την επιβλέπει και θα την επιβάλλει χρειάζεται να ενισχυθεί. Ταυτόχρονα, ενισχύονται οι αρμοδιότητες των διευθυντών, σε βάρος των δικαιωμάτων των συλλόγων διδασκόντων ώστε να μην υπάρχουν παρεκκλίσεις από τις κεντρικές κατευθύνσεις. Να μην σκοντάφτει π.χ. η σύμπτυξη σ’ έναν ανυπάκουο σύλλογο αλλά να προωθείται από τους «πρόθυμους». Για να γίνει στέλεχος εκπαίδευσης, το κράτος απαιτεί να πουλήσει «σώμα και ψυχή».

Οι «πρόθυμοι» υπάρχουν και μέσα στο συνδικάτο

Και ενώ εξελίσσεται η κυβερνητική επιχείρηση για τη συνολική υποβάθμιση του δημόσιου δωρεάν σχολείου με την επωνυμία «νέο σχολείο – πρώτα ο μαθητής» με δραματική μείωση των δαπανών στο 2,75% και μεταφορά του κόστους στις οικογένειες των παιδιών μας, με αύξηση του αριθμού των 800 σχολείων της ατελείωτης 35άωρης παιδικής υπερεργασίας, με απόπειρα κατάργησης της μετεκπαίδευσης, με την εγκατάλειψη του νηπιαγωγείου, της ειδικής αγωγής και της ενισχυτικής διδασκαλίας, και την επέκταση της ελαστικής απλήρωτης εργασίας μέσα από προγράμματα ΕΣΠΑ, η πλειοψηφία της ΔΟΕ συμμετείχε -χωρίς την παραμικρή έστω αντίδραση για τα μάτια του κόσμου- στη συνεδρίαση του κακόφημου ΕΣΥΠ, όπου η υπουργός Παιδείας παρουσίασε «το πλαίσιο των πολιτικών του υπουργείου» αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τη θλιβερή συναινετική στάση τους στους αντιεκπαιδευτικούς μονόδρομους της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Γιατί αυτή η πλειοψηφία ανοίγει παραθυράκια στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων όταν μιλά για «…ανάγκη συζήτησης για διορθωτικές κινήσεις», τηρεί ένοχη σιωπή και προδοτική συναίνεση.

Το κείμενο επιστρέφεται ως απαράδεκτο

Τη μάχη θα δώσουν οι πρωτοβάθμιοι σύλλογοι μαζί με τις ΕΛΜΕ και τους γονείς

Ο δρόμος για την εκπλήρωση του συμβολαίου θανάτου της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα για το υπουργείο. Γι’ αυτό άλλωστε, ντύνει όλες τις αντιπαιδαγωγικές κι αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις με φαντεζί ενδυμασίες, όπως ψηφιακό σχολείο, βιβλίο… Γι’ αυτό κρατά ως εφτασφράγιστο μυστικό τα ακριβή μέτρα που πρόκειται να πάρει. Γιατί γνωρίζει ότι τα σχέδια τους μπορούν να αναχαιτιστούν και να ανατραπούν.

Η δυναμική αντίδραση του εκπαιδευτικού κινήματος μαζί με τους γονείς έχουν κάθε δυνατότητα να τα αποτρέψουν.

Ο συντονισμός των συλλόγων, των ΕΛΜΕ, μαζί με τους γονείς πήραν την πρωτοβουλία για μια μεγάλη καμπάνια ενημέρωσης και αγωνιστικής αντίδρασης απέναντι στα σχέδια του Υπουργείου.  Η μαχόμενη εκπαίδευση χρειάζεται να προχωρήσει σε συγκεντρώσεις γονιών σε όλα τα σχολεία, σε κοινές συσκέψεις ενημέρωσης και οργάνωσης της δράσης. 

Αγωνιζόμαστε για:

Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο με δίχρονη προσχολική αγωγή

• Αύξηση των δαπανών για την Παιδεία  στο 15% του Γ.Κ.Π.
• Καμία κατάργηση-συγχώνευση σχολείων, τμημάτων και μετακίνηση μαθητών σε άλλα σχολεία
• Καθιέρωση  ως 20 μαθητών ανά τμήμα στα δημοτικά και ως 15 μαθητών ανά τμήμα στα νηπιαγωγεία και στις Α’, Β’ τάξεις.
• Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848
• Μόνιμους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών σε όλες τις θέσεις (δάσκαλοι, νηπιαγωγοί, εκπ/κοί ειδικοτήτων, γυμναστές, ειδική και αντισταθμιστική εκπαίδευση κλπ)  και βοηθητικού προσωπικού ώστε να καλυφθούν ΤΩΡΑ οι πραγματικές ανάγκες.
• Ενίσχυση των δημόσιων δομών της ειδικής αγωγής. Τμήμα Ένταξης σε κάθε δημοτικό-νηπιαγωγείο

Μας φαίνονται ανίκητοι όταν είμαστε σκυφτοί

Όλοι μαζί μπορούμε

Ο λαός μίλησε:

Να φύγουν τώρα κυβέρνηση, Ε.Ε. και ΔΝΤ.
Ποιος τον σταματάει!

Σε έναν  πρωτοφανή χημικό πόλεμο αναγκάστηκε να προσφύγει η κυβέρνηση των τραπεζιτών , η χούντα των αγορών, για να απαντήσει στους διαδηλωτές σε όλη την Ελλάδα. Το μόνο που έλειπε για να ολοκληρωθεί το σκηνικό ήταν ο στρατιωτικός νόμος και οι ερπύστριες, αφού τα εκβιαστικά διλλήματα περί έλλειψης τροφίμων, δελτίου στο πετρέλαιο, ανυπαρξίας φαρμάκων έπεσαν στο κενό και εκατοντάδες χιλιάδες λαού  πλημμύριζαν τους δρόμους και τις πλατείες. Στην Αθήνα και σχεδόν σε όλες τις πόλεις πραγματοποιήθηκαν οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις όχι μόνο των τελευταίων χρόνων των Μνημονίων αλλά και όλων των διαδηλώσεων μετά από αυτή της  απελευθέρωσης του ’44.  Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, τα κόμματα που τη στηρίζουν, ΠΑΣΟΚ – ΝΔ- ΛΑΟΣ – ΔΗΣΥ, η Ε.Ε.,  το ΔΝΤ,  το κεφάλαιο και τα ΜΜΕ, όλοι τους  πανικοβλημένοι,  μη μπορώντας να αντέξουν την έκφραση της οργής και της αγανάκτησης της εργαζόμενης πλειοψηφίας,  κατέφυγαν για άλλη μια φορά στην πεπατημένη: Στην άσκηση βίας ,την ωμή καταστολή. Έβαλαν σε εφαρμογή ένα σχέδιο με 3 στοιχεία:

1. Την αποτροπή της διαδήλωσης  και την παρεμπόδιση της συμμετοχής του κόσμου  στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα

2. Την δολοφονική  επιχείρηση της αστυνομίας που στόχευε στη  διάλυση των συγκεντρωμένων, στην αρχή περιφερειακά και στη συνέχεια  από την πλατεία Συντάγματος.

3. Την πλήρη απόκρυψη και αποσιώπηση των τεράστιων διαδηλώσεων και παράλληλα την κατασυκοφάντηση της λαϊκής οργής. Η τρομοκράτηση και ο  εκφοβισμός ήταν από μέρες πριν,  στην ημερήσια διάταξη,  για να μην υπάρχει  τίποτα που να πιέζει τους «εκπροσώπους» του «έθνους» να ολοκληρώσουν το «πατριωτικό» τους καθήκον.

Θέλησαν να μετατρέψουν τόσο την πλατεία όσο και τη γύρω περιοχή σε κρανίου τόπο. Βλέποντας ότι από της 5μμ είχε ήδη γεμίσει το Σύνταγμα και η ροή των διαδηλωτών από όλες τις πλευρές ήταν τεράστια (γεμάτοι οι δρόμοι από Ευαγγελισμό, Πανεπιστημίου, Σταδίου, Ερμού, Μητροπόλεως, Αμαλίας- Ζάππειου – Συγγρού) ξεκίνησαν πριν από τις 5.30 τις ρίψεις χημικών και τον αποκλεισμό δρόμων πρόσβασης στο Σύνταγμα. Ταυτόχρονα έριχναν κατά διαστήματα και χωρίς καμία αφορμή χημικά και μπροστά στη Βουλή επιδιώκοντας να διώξουν τους διαδηλωτές. Κανείς δε λύγισε, κανείς δεν γύρισε πλάτη. Για 7 ώρες, παρά τους τόνους χημικών, παρά τις ορδές των βαρβάρων , παρά τον πετροπόλεμο που κατέφυγαν τα ΜΑΤ εναντίον των διαδηλωτών, κανείς δεν πήγε σπίτι του. Επέμεναν και αποζητούσαν ένα και μοναδικό πράγμα. ΝΑ φύγουν τώρα όλοι τους.

Τα ΜΜΕ, πιστά στο ρόλο που τους έχει ανατεθεί, συμπλήρωσαν το σκηνικό αποκρύπτοντας απολύτως την αλήθεια – μιμούμενα την  ενημέρωση της χούντας και ζηλεύοντας την «ελεύθερη ενημέρωση» τύπου ναζί ή Τσαουσέσκου, προσπάθησαν να συμβάλουν στην τρομοκρατία,  παρουσιάζοντας τις «εικόνες χάους», τα καμένα κτίρια και τις λεηλασίες ως αποκλειστικά και κυρίαρχα γεγονότα…

Ως σύγχρονοι Εφιάλτες, έγκλειστοι  στους τέσσερις τοίχους του κοινοβουλίου, δειλοί, άβουλοι, μοιραίοι, υποτασσόμενοι, σκυφτοί, οσφυοκάμπτες η πλειοψηφία των βουλευτών επίλεξε να «ψηφίσει» την πλήρη κατάργηση των κοινωνικών , πολιτικών ,δημοκρατικών, εργασιακών,  ασφαλιστικών και μορφωτικών δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Επίλεξε να σταθεί απέναντι στη θέληση του κόσμου της εργασίας και να στηρίξει την κοινωνική βαρβαρότητα, τον κοινωνικό μεσαίωνα, που από το 2012 μ.Χ μας στέλνει στο 1512 μ.Χ. .

Δε σταματάμε εδώ!

 Πλέον είναι καθαρό ότι η εισβολή του λαϊκού παράγοντα, είναι αυτή  που καθορίζει την κατάσταση. Με συνεχιζόμενες διαδηλώσεις, καταλήψεις, απεργίες, προχωράμε μέχρι να φύγουν. Τώρα πρέπει να εντείνουμε το αγωνιστικό σχέδιο – να μην αφήσουμε να ηρεμήσουν τα πράγματα όπως έγινε μετά τις μάχες στο Μεσοπρόθεσμο και μετά τις 19-20 Οκτώβρη. Άλλωστε αυτή θα είναι μια καυτή περίοδος όπου η μαύρη συγκυβέρνηση και το κεφάλαιο θα επιδιώξει την άμεση εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ PLUS με σφοδρή επίθεση στον κόσμο της εργασίας (απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων καταργήσεις κλπ).

Άμεση κλιμάκωση των αγώνων ΤΩΡΑ. Το εκπαιδευτικό κίνημα σε συντονισμό με το εργατικό κίνημα και το κίνημα στις γειτονιές να ξεδιπλώσει ένα μπαράζ καταλήψεων δημοσίων κτιρίων και υπηρεσιών και να δυναμώσει την απεύθυνση του στην κοινωνία μετατρέποντας σχολεία σε κέντρα αντίστασης και αγώνα με κοινές Γενικές συνελεύσεις με γονείς, επιτροπές αγώνα και αγωνιστικές πρωτοβουλίες. Τα σωματεία άμεσα να οργανώσουν νέα απεργία, να ενοποιήσουν τους αγώνες για την ανατροπή της συκγκυβέρνησης, της Ε.Ε. και ΔΝΤ,   για να δοθεί η άμεση απάντηση στην ψήφιση της απεχθούς δανειακής σύμβασης και του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ PLUS.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ - ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ!
Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - ΣΑΒΒΑΤΟ

ΟΛΟΙ ΟΛΕΣ στα κεντρικά Λύκεια Παρασκευή - Σάββατο 11.00 π.μ. ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΠΑΝΤΟΥ!

...γιατί κάποιοι συνάδελφοι διαμορφώνουν άλλες δομές και συσχετισμούς

Γίναμε επισήμως μπανανία

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ                
Α/ΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ           
ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ                 

ΟΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΧΤΥΠΟΥΝ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΜΑΣ:  
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΩΣ «ΜΠΑΝΑΝΙΑ»

Πρόσφατα ήρθε έγγραφο (Φ.14/9/6730/Γ1- 20/1/2012) στα σχολεία με αποστολέα το ΥΠΔΒΜΘ με θέμα «πρόγραμμα ενεργειών υγιεινής διατροφής – σωστής εκπ/σης σε Δημοτικά σχολεία της Αττικής και της Θεσσαλονίκης –Διανομή φρούτων στους μαθητές».  Στο συγκεκριμένο έγγραφο μας γνωστοποιούν ότι η πολυεθνική εταιρεία Dole με αίσθημα «κοινωνικής ευθύνης», θα αναλάβει να μας «διαφωτίσει» για την υγιεινή διατροφή και αφού διανείμει σχετικά έντυπα (διαφημιστικά;) θα μας ταΐσουν δωρεάν μπανάνες. Είναι τέτοια η πρεμούρα του υπουργείου για την προώθηση χορηγών στα σχολεία που ξέχασε τις περσινές ψεκασμένες σταφίδες που διανεμήθηκαν με ευθύνη του και καταναλώθηκαν από εκατοντάδες ανυποψίαστους μαθητές; Μήπως η υπουργός της συγκυβέρνησης σκοπεύει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του υποσιτισμού των μαθητών που προκάλεσε η πολιτική του μαύρου μετώπου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) με μπανάνες πολυεθνικών; Τι έχει να πει η εκλεκτή των διεθνών συμφερόντων κα. Διαμαντοπούλου για το γεγονός ότι την ίδια στιγμή που δίνει τις ευλογίες της στην  πολυεθνική Dole για να διαφημίσει τις μπανάνες της, η εγχώρια αγροτική παραγωγή ρημάζει και οι παραγωγοί της Βοιωτίας και του Νευροκοπίου αναγκάζονται να μοιράζουν δωρεάν στο λαό τα αδιάθετα αγροτικά προϊόντα τους;  Και αλήθεια ας μας απαντήσει η Dole πως συνάδει το «αίσθημα κοινωνικής ευθύνης» της εταιρίας με τις «ανυπόστατες φήμες» για σκάνδαλα στις μπανανοφυτείες της πολυεθνικής στην Νικαράγουα;
Η βασική ανησυχία μας βέβαια είναι άλλη:
Η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για την οποία τόσα χρόνια αγωνιζόμαστε, γίνεται παρελθόν. Το κράτος έδωσε τα σχολεία στους δήμους για να απαλλαγεί από το «βάρος» των κοινωνικών δαπανών, οι δήμοι αδυνατούν να λειτουργήσουν τα σχολεία και τα σχολεία ρημάζουν. Με τις συγχωνεύσεις φτιάχνονται πολυδύναμα κέντρα, με ερειπωμένα κτίρια, δασκάλους εξαθλιωμένους και τρομοκρατημένους-ελέω αξιολόγησης- παιδιά αμόρφωτα και γονείς που σαστισμένοι θα ψάχνουν για λύση.
Όλοι αυτοί που μας οδήγησαν σ’ αυτή την κατάσταση, σήμερα εμφανίζονται ως σωτήρες, ως ελεήμονες, ως ειδήμονες που ενδιαφέρονται για τη διατροφή μας, για το περιβάλλον, για την ποιότητα ζωής μας! Φόρεσαν το κοινωνικό τους προσωπείο και έρχονται μέσα στα σχολεία να μας «σώσουν». Στην πραγματικότητα ψάχνουν να βρουν καινούριους τρόπους να αυξήσουν τα κέρδη τους εξασφαλίζοντας μια θετική δημόσια εικόνα.
Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε! Καλούμε όλους, δασκάλους, γονείς και παιδιά να κρατήσουμε κλειστές τις πόρτες σε κάθε επιχειρηματία που προσπαθεί να ψαρέψει καινούριους πελάτες –τα ίδια τα παιδιά μας! -μέσα στα σχολεία. Οφείλουμε να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για μόρφωση που θα καλύπτει τις ανάγκες των παιδιών μας, για σχολεία σύγχρονα με αποκλειστικά κρατική χρηματοδότηση. Να πούμε ΟΧΙ στις εταιρίες όπως η Dole που -συνήθως μέσω των προγραμμάτων Αγωγής Υγείας- επιδιώκουν τη διαφήμιση  και την κατανάλωση των προϊόντων τους από τους μαθητές μας. Να πούμε ΟΧΙ στους εκδοτικούς οίκους όπως το Μεταίχμιο που με δούρειο ίππο το μάθημα της Φιλαναγνωσίας στα σχολεία με ΕΑΕΠ εξαναγκάζουν τους μαθητές σε αγορά των βιβλίων τους την ίδια στιγμή που η υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης οδηγεί στο κλείσιμο και το μαρασμό των σχολικών βιβλιοθηκών. Να δώσουμε τον αγώνα για ένα δημόσιο δωρεάν σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας

ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΡΙΤΗ 7/2

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11.00 π.μ. Κεντρικά Λύκεια Μυτιλήνη

ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ,

ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΕ

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΤΩΜΕΝΑ,

ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΛΕΦΤΑ ΣΑΣ

ΠΟΛΕΜΟ ΘΕΛΟΥΝ, ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΕΧΟΥΝ!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΠΟ ΔΟΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΕΕ-ΔΝΤ-ΣΕΒ

ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΩΡΑ!

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ

ΛΟΥΚΕΤΟ ΠΑΝΤΟΥ!

ΚΑΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΑΠΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥΣ

ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ

Αξιολόγηση: Η «δολοφονική» επιδίωξη του «νέου σχολείου»

Το «νέο σχολείο» που προετοιμάζουν είναι  φθηνό ,ευέλικτο, αγοραίο, ιεραρχικό και αυταρχικό. Όλες αυτές τις ιδιότητες του σχολείου στεγάζονται κάτω από μια γενικότερη αντίληψη: διάλυση του δημόσιου και δωρεάν σχολείου.
Η υπουργός παιδείας δε θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά αφού λειτουργεί και εμπλέκεται ενεργά στην εφαρμογή των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, των επιταγών και πολιτικών της Ε.Ε. και των αποφάσεων της σχετικά με την εκπαίδευση (Μπολόνια, Λισσαβώνα,  δείκτες PISA) και αποτελεί  μεγαλοστέλεχος της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-Ε.Ε.ΔΝΤ.

Δημόσιο: αγοραίο, φθηνό, ιεραρχικό, αυταρχικό και ευέλικτο

Η «αναθέρμανση» του ζητήματος της αξιολόγησης  με αφορμή την γενικότερη αξιολόγηση προσώπων και υπηρεσιών του κράτους με στόχο τόσο τον περιορισμό-διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών (Παιδεία-Υγεία- Κοινωνική Ασφάλιση) όσο και τις απολύσεις προσωπικού,  δεν θα μπορούσε να αφήσει απέξω την εκπαίδευση. Το ζήτημα της αξιολόγησης στην εκπαίδευση σχετίζεται άμεσα με την  προσπάθεια της συγκυβέρνησης να αναδιοργανώσει με αντιδραστικούς όρους το κράτος δημιουργώ-ντας ένα δημόσιο με ιδιωτική λειτουργία, ελαστικές εργα-σιακές σχέσεις, ένα δημόσιο των ΜΚΟ και των χορηγών. Σε αυτό το επιτελικό κράτος των περικοπών, των συγχωνεύ-σεων και της ιδιωτικοποίησης, η αξιολόγηση είναι ο κεντρικός μηχανισμός για την υπονό-μευση της μονιμότητας, την τρομοκράτηση των εργαζο-μένων και την προοπτική των μαζικών απολύσεων.
Παράλληλα οι ίδιοι οι αξιολογικοί στόχοι θα αναφέρονται στην ικανότητα του δημοσίου να ικανοποιεί τα συμφέροντα του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου, να ανταποκρίνεται στα δημοσιονομικά κριτήρια της τρόικας και να διαλύει ότι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος και τις παροχές του.
Ιδιαίτερη μνεία κάνει η υπουργός για το θέμα της αυτοαξιολόγησης. Αναφέρεται στις χιλιάδες αρνήσεις που συνάντησε το προηγούμενο διάστημα για το θέμα αυτό από σχεδόν όλους τους συλλόγους Π.Ε. και συλλόγους διδασκόντων των σχολείων. Είναι ένα θέμα που δημιούργησε  μεγάλα προβλήματα στους σχεδιασμούς τους. Βέβαια σε αυτή την πορεία βρέθηκαν και μερικοί «πρόθυμοι» αυλοκόλακες και γλείφτες της εκάστοτε εξουσίας. (500 σχολεία καλοθελητές από τα οποία η συντριπτική πλειοψηφία είναι ιδιωτικά.)

 «Νέο σχολείο» με υποταγμένους εκπαιδευτικούς

Δηλώνει η Διαμαντοπούλου: «Θα εφαρμοστεί ο νόμος όχι  βάζοντας αστυνομικούς και πυροβολώντας τα σχολεία. Όλα τα πράγματα εξελίσσονται και αυτή είναι η τέχνη της πολιτικής. Να κάνεις τη μεγάλη τομή, να πείθεις, να βρίσκεις συμμάχους, να υλοποιείς αυτό που χρειάζεται χωρίς να δημιουργείς βίαιες αντιπαραθέσεις χωρίς όρια. Φέτος θα εφαρμοστεί υποχρεωτικά, γιατί όσοι καθηγητές και δάσκαλοι δεν συμμετέχουν δεν θα μπορούν να έχουν καμία εξέλιξη. Όλα λύνονται και όλα ωριμάζουν και όλα αλλάζουν όταν υπάρχει η πρώτη βασική τομή.»
      Δεν θα χρησιμοποιήσουν αστυνομικού  τύπου μέτρα, αλλά την «πειθώ»: «Όσοι δάσκαλοι δεν αξιολογηθούν δεν θα έχουν καμία εξέλιξη». Συνδέεται έτσι με απόλυτο τρόπο η εξέλιξη με το μισθό, ο μισθός με την απόδοση. «Ο δημοκρατικός δρόμος» της θατσερικής λογικής της Διαμαντοπούλου εξαντλείται στον ωμό εκβιασμό. Τι σημαίνει αυτό; Καμία μισθολογική εξέλιξη. Καμία αύξηση. Απόλυση!
Εξάλλου το νομικό πλαίσιο υπάρχει και ιδιαίτερα για τους νεοδιόριστους συναδέλφους, αποκαλύπτοντας τη λογική της διάσπασης στην αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών. Μετά τα δύο δοκιμαστικά χρόνια αν αξιολογηθούν αρνητικά απολύονται, χάνοντας και με αυτό τον τρόπο  εκτός από τη δουλειά τους και τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχίων.

Το μισθολόγιο- βαθμολόγιο  σφαγείο:

Βασιζόμενη η υπουργός στο βαθμολόγιο-σφαγείο των μισθών και στην προσπάθεια διαχωρισμού που εντέχνως δημιουργεί ώστε να μην υπάρχει ενιαιότητα στην δράση επιδιώκει  να δημιουργήσει τα πρώτα ρήγματα μέσα στους εκπαιδευτικούς. Μια επιδίωξη του  νέου μισθολόγιου είναι να οδηγήσει  σε αντιπαλότητα και διαγκωνισμό τους εκπαιδευτικούς  τόσο για την απόκτηση βαθμού όσο ακόμη και αυτού του Μ.Κ. Θέλει να δημιουργήσει κλίμα ιδιωτικού τομέα  και προϋποθέσεις για  «ατομικές συμβάσεις εργασίας». Θέλει  την απόλυτη υποταγή στο διευθυντικό δικαίωμα και τη συλλογική πειθάρχηση στο κράτος εργοδότη. Επιδιώκει οι εκπαιδευτικοί να «διδάσκουν» στους μαθητές με το παράδειγμα τους τις μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις. Αποτελεί το απόλυτο εργοδοτικό όπλο για την αύξηση της παραγωγικότητας (απλήρωτης δουλειάς ) και της μείωσης του κόστους εργασίας άρα και των δαπανών.Ο κάθε συνάδελφος θα αγωνιά και θα αγωνίζεται όχι για το συλλογικό καλό, αλλά για την ατομική επιβίωση μέσα από ένα πλέγμα αξιολόγησης και απόκτησης μισθολογικού πλεονεκτήματος έναντι άλλων, αφού δε θα παίρνουν όλοι το επόμενο βαθμό, αλλά ένα ποσοστό αυτών που το δικαιούνται. Με το νέο μισθολόγιο -βαθμολόγιο έρχεται η κεντρική αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και των εκπαιδευτικών με βάση τα αποτελέσματα των μαθητών.

Οι εξετάσεις,  η αξιολόγηση και η απόλυση

Τα πεδία όπου θα εξετάζονται  και θα αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί δεν είναι καθόλου τυχαία. Έτσι: «Μέσα και πόροι, οργάνωση και διοίκηση σχολείου, κλίμα και σχέσεις, εκπαιδευτικές διαδικασίες και εκπαιδευτικά αποτελέσματα» είναι τα πεδία προς αξιολόγηση.
Μέσα και πόροι μας παραπέμπουν στο αγοραίο μοντέλο του σχολείου. Αφού το κράτος δεν δίνει τα χρήματα λόγω κρίσης τι κάνεις ως εκπαιδευτικός για να το ενισχύσεις οικονομικά; Με ποιες διαδικασίες θα βρεις χρήματα για να λειτουργήσουν τα σχολεία; Πως θα δικτυωθείς στην τοπική και όχι μόνο κοινωνία για ανεύρεση πόρων; Και εντέλει τι κάνεις ως εκπαιδευτικούς να διερευνήσεις τους κατάλληλους ανθρώπους- χορηγούς για να βοηθήσουν το σχολείο;
Οργάνωση και διοίκηση σχολείου. Με βάση και την διοικητική αναδιάρθρωση που είναι στα σκαριά πώς ως εκπαιδευτικός συμβάλεις στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου και πώς οργανώνεις τις λειτουργίες ώστε να περνάει η πολιτική, οι επιδιώξεις και  οι αποφάσεις της πολιτείας για το σχολείο;  Οι αγωνιστικές διεκδικήσεις στέκονται εμπόδιο στη λειτουργία αυτή, τι στάση κρατάς εσύ; Κατά πόσο είσαι πειθήνιο όργανο της διοίκησης και του διευθυντή;
Κλίμα και σχέσεις: Δάσκαλε βοηθάς να ξεπεραστεί η κρίση που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία; Απαλύνεις τον πόνο των γονιών που τα παιδιά τους δεν έχουν βιβλία; Βοηθάς για να καταλάβουν οι γονείς ότι είναι υπεύθυνοι για τα παιδιά τους που κρυώνουν στο σχολείο, που δεν έχει πετρέλαιο, και ότι είναι υπόθεση των ίδιων των γονιών η λειτουργία του σχολείου και όχι υποχρέωση της πολιτείας απέναντι στους πολίτες;
Εκπαιδευτικές διαδικασίες και εκπαιδευτικά αποτελέσματα. Τι πρωτοβουλίες παίρνεις δάσκαλε για να σηκώσεις στις πλάτες σου τις καινοτόμες δράσεις του υπουργείου; Ποια προγράμματα έχεις εκπονήσει στην τάξη σου; Τι κάνεις για να αναδειχθεί το σχολείο σου ως πρωτοπόρο στην αρίστευσή του; Δάσκαλε γνωρίζεις ότι εσύ είσαι υπεύθυνος  και αξιολογείσαι με βάση τις επιδόσεις των μαθητών σου; Πώς πείθεις τους άλλους δασκάλους να μπουν στην ίδια διαδικασία;
Τα παραπάνω αποτελούν μερικά από τα ερωτήματα που προκύπτουν από το πλέγμα ελέγχου και αξιολόγησης που υπάρχει και επιδιώκει στο «νέο» σχολείο να εφαρμόσει η υπουργός. Θέλει εκπαιδευτικούς πειθήνιους υπηκόους και τελικά θέλει να «δολοφονήσει» με απολύσεις χιλιάδες εκπαιδευτικούς εφαρμόζοντας πλήρως την πολιτική του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΤΡΟΙΚΑ.
Από την άλλη ο γραφειοκρατικός κυβερνητικός κρατικός συνδικαλισμός όχι μόνο αρνείται να συζητήσει το θέμα και να οργανώσει την αντίσταση των εκπαιδευτικών για να μην περάσει η αξιολόγηση –χειραγώγηση αλλά υποστηρίζει και εν τέλει γίνεται ο κυρίως ιμάντας της πολιτικής της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου και του υπουργείου παιδείας λέγοντας πως η αξιολόγηση είναι θέση του κλάδου.



Η απάντηση στα χέρια των εκπαιδευτικών και
της εργαζόμενης πλειοψηφίας

Οι σύλλογοι διδασκό-ντων , οι σύλλογοι Π.Ε., οι Γ.Σ., οι επιτροπές αγώνα να πάρουν την υπόθεση της οργάνωσης αγώνα στα χέρια τους, να μην αφήσουν τη γραφειοκρα-τία να γίνει ο δούρειος ίππος των συμφερόντων της πλειοψηφίας των εκ-παιδευτικών και να απαιτήσουν:



- Να μην περάσει η αξιολόγηση- χειραγώγηση και το νέο μισθολόγιο, να τα πάρουν τώρα πίσω!
- Δημόσια μόνο, υψηλού επιπέδου, δωρεάν παιδεία με βάση τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών. Όχι στο «Νέο Σχολείο» της αγοράς.
- Κατάργηση-ανατροπή του 4024/11 για το νέο μισθολόγιο- βαθμολόγιο  σφαγείο.
-Να καταργηθεί ο αντιεκπαιδευτικός νόμος 3848/2010. Έξω από τα σχολεία χορηγοί και ιδιώτες. Κατάργηση των ΣΔΙΤ και κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης.
- Κατάργηση  του νομικού πλαισίου για την αξιολόγηση (ν. 2986 και καθηκοντολόγιο). Όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση και στην αυτοαξιολόγηση - κατηγοριοποίηση σχολείων - μαθητών -εκπαιδευτικών. Όχι στην αυτοαξιολόγηση - προπομπό της αξιολόγησης. Κανένας συνάδελφος μέντορας - αξιολογητής. Διαγραφή από τους συλλόγους όσων μετέχουν ως αξιολογητές σε οποιαδήποτε διαδικασία αξιολόγησης. Κανείς αξιολογητής στην τάξη.
- Κατάργηση του Ν.2525 και 2640 αλλά και των νόμων 2218 και 2240 για την «αποκέντρωση».        Όχι στο διευθυντή manager-αξιολογητή και στην κατάργηση των δικαιωμάτων των συλλόγων διδασκόντων.  Όχι στην αναδιάρθρωση που οδηγεί στις περικοπές, στις συγχωνεύσεις - καταργήσεις σχολικών μονάδων καταργεί του συλλόγους διδασκόντων και δίνει υπερεξουσίες στον διευθυντή και στη δημιουργία του σχολείου της αγοράς.   Όχι στον «Καλλικράτη» και στην αντιδημοκρατική-αντιδραστική θωράκιση του κράτους και του πολιτικού συστήματος.

Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στα σχολεία