Στις 6 Ιουνίου ψηφίζουμε – στηρίζουμε
ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ενορχήστρωσε και προώθησε το μεγαλύτερο ξεθεμελίωμα κάθε εργασιακού και ασφαλιστικού δικαιώματος που είχε κερδίσει μεταπολεμικά ο κόσμος της εργασίας. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα που για χρόνια δημιουργούνταν χάριν της ιδιωτικής κερδοφορίας (χαμηλή φορολογία του κεφαλαίου, φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, άμεσες και έμμεσες επιδοτήσεις του τραπεζικού συστήματος, Ολυμπιάδα κ.λπ.) αλλά και από την κατασπατάληση της δημόσιας περιουσίας για ιδιοτελείς λόγους (ρουσφέτια, χορηγίες σε συλλόγους και ΜΚΟ, σκάνδαλα Siemens και Βατοπεδίου, εξοπλιστικά κ.λπ.) παρουσιάστηκαν ως χρέη που τώρα βαρύνουν όλους μας εξίσου, δηλ. χρέη που πρέπει να πληρώσει ο λαός. Οι απειλές περί χρεοκοπίας χρησιμοποιήθηκαν για να νομιμοποιηθεί η προσφυγή στον δανεισμό από το ΔΝΤ και την ΕΕ καθώς και η συνακόλουθη υπογραφή του μνημονίου, στο οποίο περιγράφεται αναλυτικά το πώς οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, η νεολαία θα πληρώσουν τα επόμενα χρόνια την κρίση. Στο βωμό λοιπόν της διαχείρισης του χρέους θυσιάστηκαν ένα χρόνο τώρα μισθοί και δώρα, ασφαλιστικά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, οι αποζημιώσεις των απολύσεων, κοινωνικά επιδόματα, δομές και υπηρεσίες. Για να μας πουν τώρα πως το χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί! Κι όμως είναι αυτή η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της τρόικας που όχι μόνο δεν έλυσε αλλά οδήγησε σε παροξυσμό το δημοσιονομικό πρόβλημα και μας έφτασε στο χείλος της χρεοκοπίας, αφού η οικονομία βυθίστηκε στην πιο βαθιά ύφεση.
Το σχολείο της αγοράς και της αμάθειας
Η εκπαίδευση βρίσκεται στο επίκεντρο της επίθεσης αυτής προκειμένου να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στην κοινωνία. Στόχος τους ένα σχολείο φτηνό, που να λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και να διαμορφώνει νέους ανθρώπους ημιμαθείς και εξειδικευμένους στις ανάγκες της αγοράς. Η επίθεση αυτή εκτυλίσσεται με τους εξής τρόπους:
*Με τις περικοπές δαπανών και την οικονομική ασφυξία της δημόσιας εκπαίδευσης (δραματική μείωση των κονδυλίων του προϋπολογισμού, μείωση προσλήψεων, συγχωνεύσεις σχολείων, μείωση λειτουργικών εξόδων κ.λπ.).
*Με την επίθεση στον εκπαιδευτικό, τα εργασιακά και ασφαλιστικά του δικαιώματα, την οικονομική και παιδαγωγική του αξιοπρέπεια. Βασικός μοχλός για αυτό θα είναι τόσο το νέο Μισθολόγιο (περικοπή των επιδομάτων, σύνδεση μισθού με την παραγωγικότητα και άρα με την αξιολόγηση, εξατομίκευση του μισθού, ατομική διαπραγμάτευση), όσο και οι ρυθμίσεις για τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών (νέες μορφές ελαστικών εργασιακών σχέσεων, υποχρεωτική τριετία των νεοδιόριστων για τη θεμελίωση δικαιώματος μετάθεσης και διετία για τους υπόλοιπους, υπονόμευση της οργανικότητας, διεύρυνση εργασιακού ωραρίου, υποβάθμιση του ρόλου του συλλόγου κ.λπ.).
*Με την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, η οποία θα λειτουργήσει ως μοχλός κατηγοριοποίησης των σχολείων, τα οποία θα αντιμετωπίζονται σαν «προβληματικές» επιχειρήσεις όπου θα επικρατεί η λογική του κέρδους και της ζημίας.
*Με το Νέο Σχολείο (βλ. 800 ολοήμερα, πειραματικά) της φροντιστηριοποίησης, της κατακερματισμένης γνώσης και της εργαλειακής πληροφορίας, το οποίο δεν θα μπορεί να διδάξει στους νέους ανθρώπους μια συνολική εικόνα του κόσμου, ώστε να τον κατανοούν και να τον αλλάζουν, αλλά μονάχα ό,τι θεωρείται χρήσιμο για την αποδοτικότητά τους στην αγορά.
Ποιο συνδικαλιστικό κίνημα;
Μπορούμε όμως σήμερα να αντιδράσουμε αποτελεσματικά με το υπάρχον συνδικαλιστικό κίνησμα; Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ όχι μόνο δεν επαρκούν αλλά και δεν θέλουν να οργανώσουν τους αγώνες. Ούτε φυσικά και η ΔΟΕ ενώ ο σύλλογος μας στη Λέσβο διανύει περίοδο χειμερίας νάρκης, με το πρόεδρο του ΔΣ να χαρακτηρίζει την επίθεση της κυβέρνησης στο δημόσιο σχολείο (π.χ. συνενώσεις) άτολμη..
Το σκηνικό αυτό πρέπει να ανατραπεί. Γι’ αυτό και οι εκλογές της 6ης Ιούνη είναι μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία να πάνε σπίτια τους όσοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο αντί να υπερασπίζονται τα συμφέροντα των συναδέλφων δίνουν χέρι βοήθειας στην κυβέρνηση και στην εκπαιδευτική διοίκηση, όσοι χτίζουν υπηρεσιακές και πολιτικές καριέρες στην πλάτη των εκπαιδευτικών!
Mε ένα Σύλλογο πρωτοπόρο στους αγώνες, ανοιχτό, συμμετοχικό με διαφανείς διαδικασίες, αλληλέγγυο σε κάθε συνάδελφο –σα, δημιουργικό που θα μπορεί να εμπνέει και να κινητοποιεί κάθε εκπαιδευτικό που εργάζεται στα σχολεία και τα νηπιαγωγεία του τόπου μας, που θα συντονίζει τη δράση του με κάθε άλλο πρωτοβάθμιο σωματείο που αγωνίζεται.
Διεκδικούμε:
- Αυξήσεις στους μισθούς. 1.400 € καθαρά ο κατώτερος βασικός μισθός. Να ζούμε με αξιοπρέπεια από τη δουλειά μας. Αναπλήρωση όλων των απωλειών.
- Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων της 20ετίας. Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς ή στα 58 (άνδρες) και 55 (γυναίκες), ίση με τον καταληκτικό μισθό.
- Όχι στις συγχωνεύσεις σχολείων. Νομοθετική κατοχύρωση του ορίου των 25 μαθητών ανά τμήμα.
- Κατάργηση τις ελαστικής εργασίας στην εκπαίδευση. Μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών.
- Όχι στην αξιολόγηση-χειραγώγηση του εκπαιδευτικού. Όχι στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την κατηγοριοποίηση των σχολείων.
- Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. Ενιαίο 12χρονο υποχρεωτικό σχολείο, που να συνδυάζει την επιστημονική και την τεχνολογική γνώση.
Παλεύουμε για:
- Να ανατραπεί η πολιτική που οδηγεί το λαό στη χρεοκοπία!
- Άμεση έξοδος από το μηχανισμό «στήριξης» της τρόικας – Κατάργηση όλων των νόμων που υλοποιούν τις επιταγές του μνημονίου.
- Δεν αναγνωρίζουμε, δεν πληρώνουμε το χρέος τους – άμεση παύση πληρωμών του χρέους.
- Κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο.
- Αντικαπιταλιστική ρήξη με ΟΝΕ και ΕΕ.
Ψηφοδέλτιο για Δ.Σ. και γενική συνέλευση ΔΟΕ
ΖΑΧΟΥ ΕΛΕΝΗ, νηπιαγωγός
ΚΑΡΙΩΤΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ, νηπιαγωγός
ΜΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, δάσκαλος
ΚΑΤΣΙΑΝΑ ΕΥΔΟΚΙΑ, νηπιαγωγός
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΑΜΑΤΙΑ, δασκάλα
ΣΓΑΤΖΟΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ, δάσκαλος
ΤΣΑΤΣΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, νηπιαγωγός
ΤΣΟΥΜΑΝΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΗ (ΛΙΤΣΑ), δασκάλα
ριζοσπαστική ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
http://rizpar.blogspot.com
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.
www.paremvasis.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου