Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

ΞΕΣΗΚΩΝΟΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ, ΕΞΩ Η ΤΡΟΙΚΑ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΕΗ ΤΟΥΣ




Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ υλοποιώντας τις επιταγές της τρόικα και του ελληνικού κεφαλαίου, προχωρά σε εγκληματική λεηλασία όσων έχουν απομείνει από τα εργατικά-λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, με στόχο δήθεν την αποφυγή της χρεοκοπίας, ενώ οδηγεί ολοταχώς στη χρεοκοπία του λαού. Η επαναδιαπραγμάτευση που είχαν “υποσχεθεί” αποδείχθηκε όνειρο θερινής νυκτός. Η κυβέρνηση, με το νέο πακέτο σφαγιαστικών περικοπών των 11,7 δις ευρώ προωθεί: Νέα τεράστια μείωση μισθών και συντάξεων. Μείωση ή κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων. Κατάργηση ή  συγχώνευση εκατοντάδων δημοσίων οργανισμών. Εφεδρεία και απολύσεις εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, μέχρι να συμπληρωθεί ο αριθμός των 150.000 αποχωρήσεων. Συγχωνεύσεις - καταργήσεις νοσοκομείων, σχολείων, παιδικών σταθμών. Αναστολή νέων προσλήψεων. Περιορισμό των δημοσίων δαπανών για παιδεία, υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη.
Κατ’ απαίτηση των εργοδοτών έρχονται νέα αντεργατικά μέτρα για μεγαλύτερη ευελιξία να προσλαμβάνουν, να απολύουν, να απασχολούν τους εργαζόμενους όπως και όποτε τους βολεύει, που αυξάνουν στο έπακρο την εκμετάλλευση: κατάργηση του πενθήμερου και του οχτάωρου, γενίκευση της εκ περιτροπής εργασίας με δραστική μείωση των μισθών, κατάργηση της αποζημίωσης για τις απολύσεις.
Η ανεργία έχει φτάσει ήδη 24-25% και προβλέπεται να φτάσει στο τέλος του χρόνου το εφιαλτικό 28 - 30%. Ο δημόσιος και κοινωνικός πλούτος της χώρας ξεπουλιέται αντί «πινακίου φακής». Η εκποίηση της Αγροτικής Τράπεζας, Τ./Τ και των δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών στρατηγικής και κοινωνικής σημασίας, υπονομεύει ουσιαστικά το μέλλον της χώρας. Οι μειώσεις των μισθών και συντάξεων, η τεράστια φορολογική επιβάρυνση εργαζομένων και συνταξιούχων έχουν καταστήσει αδύνατη την εξυπηρέτηση των δανείων. Εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες «πνίγονται μέσα στα χρέη τους».
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι, νέοι και νέες
Επί 2,5 χρόνια βιώνουμε την πλήρη ανατροπή των εργασιακών, μισθολογικών, ασφαλιστικών, κοινωνικών, δημοκρατικών δικαιωμάτων μας. Έχουμε γυρίσει ένα αιώνα πίσω. Μπροστά σ’ αυτές τις εξελίξεις δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αναμονής. Οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, είναι ανίκανες να αντιμετωπίσουν την  πρωτοφανή επίθεση στα δικαιώματα μας. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι άνεργοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, κάνοντας όλες τις απαραίτητες τομές για να νικήσουν οι αγώνες. Αυτό απαιτεί μια άλλη κατάσταση στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, με υπέρβαση του  υποταγμένου συνδικαλισμού, με αλλαγή των συσχετισμών. Με ενωτική προσπάθεια στη βάση, στα πρωτοβάθμια σωματεία , με διαδικασίες άμεσης δημοκρατίας, οριζόντιο συντονισμό και αποφασιστικές μορφές πάλης, με συσπείρωση των ανέργων και των ελαστικά εργαζόμενων. Ούτε ο κατακερματισμός του κάθε κλάδου, ούτε η άρνηση συγκρότησης ενός αγωνιστικού μετώπου ρήξης και ανατροπής μπορεί να οδηγήσει μακριά.
Ζητούμενο σήμερα είναι ο παλλαϊκός – γενικός ξεσηκωμός με αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας, με αμεσότητα στην αντίδραση, αλλά και σχέδιο, πρόγραμμα και προοπτική. Ξαναπιάνουμε το νήμα των μεγάλων κινητοποιήσεων και αγωνιζόμαστε για:
•  Να μην ψηφιστούν τα εφιαλτικά μέτρα των 11,7 δις. Να ακυρωθούν τα μνημόνια, η δανειακή σύμβαση και όλο το νομοθετικό πλαίσιο που σκλαβώνει τον λαό στην δικτατορία του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης
•  Αποδέσμευση της χώρας από την Τρόικα και τα επαχθή δάνεια. Διαγραφή του χρέους, ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ. Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των μεγάλων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας.
•  Υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών και επιχειρήσεων. Υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας.  Προστασία της δημόσιας παιδείας – υγείας – κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας .
•  Υπεράσπιση των μισθών, των συλλογικών συμβάσεων, των συντάξεων και των δικαιωμάτων μας. Να καταργηθούν όλα τα χαράτσια που επιβλήθηκαν στον λαό. Απαγόρευση των απολύσεων, όχι στην εφεδρεία και την αξιολόγηση.
•   Ουσιαστική προστασία για τους ανέργους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους
ΣΤΙΣ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!                                                                           ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στη Μυτιλήνη, στα ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ 11πμ
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΛΕΣΒΟΥ

ΟΛΟΙ / ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ



[Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε 
Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι 
Τον τόπο για ύπνο που πάνω του πέφτει η βροχή
Και της δουλειάς τη θέση που αύριο θα χάσεις! … 

 … Σαν ξέρεις πως δεν έχεις τίποτα να χάσεις 
Όπλα αρκετά οι αστυνόμοι τους δεν έχουν! 
Μπρος, στο δρόμο έξω! Αγωνίσου!  

 Μπ. Μπρεχτ ]


ΣΤΙΣ 26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
ΚΛΕΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
ΟΛΟΙ / ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΛΕΣΒΟΥ ΣΤΙΣ 11.00 ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΥΚΕΙΑ




26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΠΡΙΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ


Αύξηση ωραρίου, νέα μείωση στους μισθούς πείνας και στα επιδόματα εξαθλίωσης, αύξηση των ημερών εργασίας σε 6 τη βδομάδα, 13 ώρες δουλειά την ημέρα - 78 ώρες τη βδομάδα, κατάργηση αποζημιώσεων για απολύσεις, κατάργηση 13ου και 14ου μισθού, καταλήστευση του εφάπαξ, αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67, μεγαλύτερες περικοπές στις συντάξεις, κατάργηση του αφορολόγητου ορίου, νέες έκτακτες εισφορές, μαζικές απολύσεις στο δημόσιο …

Τα πάντα μπαίνουν στο αντιλαϊκό σφαγείο που έχει στήσει η τρικομματική κυβέρνηση (Ν.Δ. ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΔΗΜ.ΑΡ.) με τους ξένους συμμάχους της (ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ) προκειμένου να διασφαλιστεί η ανάκαμψη και η υψηλή κερδοφορία  του κεφαλαίου.

Οι κυβερνητικοί εταίροι συνεχίζουν να παίζουν το θέατρο «κλειδώνει - δεν κλειδώνει» το πακέτο των 11,5 δις, προκειμένου να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να κρύψουν, ότι ο γενικευμένος πόλεμος, που διεξάγουν σε βάρος του λαού, γίνεται ολοένα και πιο βάρβαρος όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση και τα ζόρια στην αστική διαχείριση.

Το σάρωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, η κοινωνική καταβύθιση,  που συνεπάγεται η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, αποτελούν στρατηγικό στόχο της ελληνικής αστικής τάξης και του πολιτικού προσωπικού που την υπηρετεί, καθώς προετοιμάζουν το έδαφος για τον κύκλο της ανάκαμψης. Δεν πρόκειται για προσωρινού τύπου μέτρα αλλά για στρατηγικές αναδιαρθρώσεις που μετασχηματίζουν το κοινωνικό τοπίο σε βάθος χρόνου και αλλάζουν τους συσχετισμούς δύναμης, φέρνοντας την εργαζόμενη πλειοψηφία πίσω από τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα που με αγώνες και αίμα κέρδισε σ’ όλη τη διάρκεια του περασμένου αιώνα.   
   
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΑΝ ΔΕΝ ΦΥΓΟΥΝ ΠΡΩΤΟΙ ΑΥΤΟΙ

ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ –
ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ


Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, ως μακρύ χέρι του συστήματος, κυνηγούν και δολοφονούν ανυπεράσπιστους μετανάστες στοχοποιώντας τους ως υπευθύνους για όλα τα δεινά που έχει επισωρεύσει ο κοινωνικός πόλεμος της άρχουσας τάξης ενάντια στο λαό.  Κάτω από την κρατική ομπρέλα προστασίας των Μ.Α.Τ. ποτίζουν με το φαρμάκι του ρατσισμού και της ξενοφοβίας την κοινωνία. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση της εσωτερικής Τρόικας και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης μετατρέπουν την ακροδεξιά ατζέντα σε κατεξοχήν εργαλείο προπαγάνδας και αποπροσανατολισμού του λαού από τις πολιτικές λεηλασίας και εξαθλίωσης που προωθούν.

ΓΕΝΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ


Γενικός ξεσηκωμός διαρκείας με λουκέτο όλου του δημόσιου τομέα, με καταλήψεις και διαδηλώσεις. Με άμεσο και δημοκρατικό συντονισμό, που θα σπάσει το Γόρδιο Δεσμό που θέτει ο καθεστωτικός συνδικαλισμός. Απέναντι στο δόγμα σοκ των μέτρων των μνημονίων του ΔΝΤ και της ΕΕ οφείλουμε να αναπτύξουμε συγκρουσιακή συλλογική δράση, για να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε με ένα πολιτικό κίνημα που θα αρνείται το χρέος απαιτώντας τη διαγραφή του και την παύση πληρωμών.

Μ’ ένα πολιτικό εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί ολόκληρη τη ζωή και θα μπαίνει φραγμός στη βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε.  Ένα εργατικό κίνημα που θα επιβάλει τη φορολόγηση του πλούτου, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έξοδο από την ΟΝΕ, το Ευρώ και την ΕΕ.

ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ ΠΑΝΤΟΥ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ!

Με αποφασιστικούς απεργιακούς αγώνες διάρκειας. Με τριήμερη-πενθήμερη απεργιακή κινητοποίηση στην εκπαίδευση την περίοδο της κατάθεσης, που θα επιδιώκει να γενικευτεί σε απεργιακό και αγωνιστικό πρόγραμμα διαρκείας μαζί με άλλους κλάδους του δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα με στόχο:

ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Εκπαιδευτικό υλικό για τον ρατσισμό και την διαφορετικότητα

Α΄ Σύλλογος Αθηνών Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Το υλικό που έχουμε συγκεντρώσει εδώ μπορεί να χρησιμεύσει για τη διαπολιτισμική αγωγή. Αποσπασματικά ή στο σύνολό του μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αντιρατσιστικά μαθήματα στις τάξεις μας. Είναι αυτονόητο ότι το υλικό μπορεί να εμπλουτιστεί με εργασίες συναδέλφων ή παιδιών που μπορείτε να αποστέλλετε στη διεύθυνση του Συλλόγου.
Ευχαριστούμε τους συναδέλφους από το Σύλλογο Π.Ε. «Παρθενώνας» που μας παραχώρησαν για δημοσίευση το μεγαλύτερο μέρος του υλικού.
1. Μάθε τα δικαιώματά σου… τώρα!
Στις 10 Δεκεμβρίου 1948 υιοθετήθηκε η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Ανθρώπινα δικαιώματα: οικουμενικά, πανανθρώπινα, διαχρονικά, θεμελιώδη.
Τριάντα άρθρα της διακήρυξης, τριάντα απλές προτάσεις.
Δείτε και κατεβάστε την σχετική προβολή παρουσίασης, πατώντας ΕΔΩ!
Διαβάστε τα 30 άρθρα της διακήρυξης, ΕΔΩ!
Δείτε σχετικό βίντεο στο YouTube, ΕΔΩ!
Επισκεφθείτε την (ελληνική) σελίδα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ΕΔΩ!
.
.
2. «Δικαίωμά μου!»
Προβολή παρουσίασης με φωτογραφικό υλικό, για αξιοποίηση στην τάξη.
Για να την κατεβάσετε, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
3. Αερικά & φίλοι: «Διαφορετικοί» (τραγούδι)
Το συγκρότημα »Αερικά» είναι μια παρέα από άτομα με ειδικές ανάγκες (ή ειδικές ικανότητες – όπως θέλετε εσείς πείτε το). Στο τραγούδι «Διαφορετικοί» συμμετέχουν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και ο Βασίλης Λέκκας.
Για να κατεβάσετε το τραγούδι, πατήστε ΕΔΩ!
Για να το δείτε στο YouTube, ΕΔΩ!
.
.
4. Ο ξένος
Πρόταση διδασκαλίας με θέμα την μετανάστευση, τον πόλεμο, τους πρόσφυγες και την ξενοφοβία, με αφορμή το βιβλίο της Ε. Χωρεάνθη: Ένας ξένος στην οικογένειά μας».
Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
5. Γκασμέντ
Πρόταση διδασκαλίας με θέμα την μετανάστευση, τον ρατσισμό, την ξενιτιά, και άλλα παρόμοια ζητήματα, με αφορμή το βιβλίο του Κ. Μουρίκη: » Γκασμέντ, ο φυγάς με τη φλογέρα».
Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
6. Όταν οι Έλληνες…
…ήταν από την πλευρά των μεταναστών.
Σύντομο χρονικό μιας από τις πιο μαύρες σελίδες του ελληνισμού της διασποράς: του διωγμού των Ελλήνων της νότιας Ομάχα (1910, Νεμπράσκα, Η.Π.Α.).
Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
7. Αντιρατσιστικό βίντεο
Για να το κατεβάσετε, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
8. Προσωπικές μαρτυρίες μεταναστών –μαθητών του σχολείου για τους μετανάστες (που λειτουργεί από την ομάδα δασκάλων «Τα πίσω θρανία») οι οποίοι ζουν και εργάζονται στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια.
Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
9. «Ποια είναι η χώρα μου;»
Η ιστορία ενός μετανάστη 2ης γενιάς.
Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
10. Παραμύθια από διάφορες χώρες.
Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
11. Παιχνίδια, όπως τα μεταφέρουν οι μετανάστες από τις χώρες τους.
Για να κατεβάσετε το αρχείο, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
12. Πολυεθνικές γεύσεις και συνταγές.
Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ!
.
.
13. »Δέκα χρόνια ταξιδεύοντας με τους μαθητές μας»
10 χρόνια δράσης της ομάδας «Τα Πίσω Θρανία».
Για να διαβάσετε το κείμενο, πατήστε ΕΔΩ!

Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2012

Εμφυλιοπολεμικές αναφορές στο νέο βιβλίο ιστορίας



Παιδαγωγικός Όμιλος
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π. Ε.
www.paremvasis.gr

Για τις εμφυλιοπολεμικές αναφορές στο νέο βιβλίο ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού

Στο νέο σχολικό εγχειρίδιο ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού και συγκεκριμένα στο βιβλίο μαθητή (σελ. 212),  η ενότητα που αναφέρεται στη δεκαετία του 1940 και τα γεγονότα της κατοχής, της αντίστασης και του εμφυλίου φέρει τον τίτλο : «Μια δεκαετία αγώνων και θυσιών για την ελευθερία (1941-1949)», ενοποιώντας έτσι κάτω από το συγκεκριμένο τίτλο διαφορετικές ιστορικές φάσεις και γεγονότα.

Ερωτάται η συγγραφική ομάδα του κ. Κολιόπουλου, τι θα απαντήσουν οι δάσκαλοι και οι δασκάλες στο εύλογο ερώτημα που μπορεί να τους απευθύνουν οι μαθητές-τριές τους : «Αφού κυρία/κύριε, η Ελλάδα απελευθερώθηκε από τους Γερμανούς το 1944, από το 1945 έως το 1949 ποιοι πολέμησαν υπερασπιζόμενοι την ελευθερία και ποιοι την απειλούσαν»; Βεβαίως, το κείμενο που ακολουθεί στη συγκεκριμένη ενότητα, δεν δικαιώνει τον παραπάνω τίτλο επαναλαμβάνοντας το γνωστό ιστορικό σχήμα του «αδελφοκτόνου εμφυλίου» που ακολουθεί η σχολική ιστορία μετά τη μεταπολίτευση και αντιγράφοντας αυτούσια τμήματα του προηγούμενου βιβλίου που αντικαθιστά. Έτσι όμως, οι αντιφάσεις που προκύπτουν από το συνδυασμό τίτλου και κειμένου δημιουργούν ακόμα πιο καυτά ερωτήματα ιδιαίτερα στον ενήλικο αναγνώστη. Πως αυτοί που αγωνίστηκαν για την ελευθερία στο μεγάλο αντιφασιστικό πόλεμο και την αντίσταση την περίοδο 1940 – 1944 (όπως για παράδειγμα οι Μ. Γλέζος και Α. Σάντας που αναφέρει και το σχολικό βιβλίο) αντιμετώπισαν μετά την απελευθέρωση τις διώξεις, τις φυλακές, τα ξερονήσια και τα εκτελεστικά αποσπάσματα ; Πως αυτοί που η σχολική ιστορία επιμένει και μέσα στις σελίδες του νέου βιβλίου να αποσιωπά, δηλαδή οι έλληνες συνεργάτες του γερμανικού και ιταλικού φασισμού, οι ταγματασφαλίτες, οι μαυραγορίτες και οι δοσίλογοι, αποτέλεσαν μετά την απελευθέρωση την αιχμή του δόρατος για την πολιτική και φυσική εξόντωση του λαϊκού κινήματος της αντίστασης ; Και πως τελικά ο αγώνας των μεν εναντίον των δε, φέρει σύμφωνα με τη συγγραφική ομάδα τον τίτλο «αγώνες και θυσίες για την ελευθερία» ;

Επιφυλασσόμαστε για μια συνολική κριτική του νέου σχολικού βιβλίου – για τη διαδικασία επιλογής του, τις παλινωδίες και τις αντιπαραθέσεις στους διαδρόμους του υπουργείου παιδείας έχουμε μιλήσει ήδη (Συνωστισμός στους διαδρόμους του Υπουργείου Παιδείας για το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, http://www.paremvasis.gr/?p=1300 ). Ωστόσο, η συγκεκριμένη επιλογή τίτλου κατά τη γνώμη μας δεν είναι ούτε ατυχής ούτε τυχαία. Είναι επιεικώς απαράδεκτη καθώς μέσω του σχολικού βιβλίου εισάγει στις σχολικές τάξεις αλλά και σε δεκάδες χιλιάδες οικογένειες μαθητών/τριών, υπαινιγμούς και υπονοούμενα που παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές εθνικόφρονου φρονηματισμού. Και μάλιστα, το πράττει σε μια περίοδο όπου η πολιτική πόλωση οξύνεται και οι αντικομμουνιστικές αναφορές πληθαίνουν τόσο στο επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης όσο και στο πεδίο της ιδεολογίας.

Τι θα πράξουν οι δάσκαλοι και οι δασκάλες στις τάξεις τους το υπαγορεύει, για μια ακόμα φορά, η συνείδησή τους και η παιδαγωγική τους αντίληψη. Όμως το σχολικό βιβλίο δεν είναι χωρίς σημασία. Αποτελεί φορέα της επίσημης γνώσης που παρέχει η πολιτεία στους αυριανούς πολίτες. Το λιγότερο που οφείλει να κάνει το υπουργείο παιδείας είναι να προχωρήσει σε άμεση ανατύπωση των βιβλίων με αντικατάσταση του συγκεκριμένου τίτλου για τη φετινή σχολική χρονιά – χρόνος υπάρχει, καθώς η συγκεκριμένη ενότητα θα διδαχθεί στο τέλος του τρίτου τριμήνου. Για τα υπόλοιπα που αφορούν το εγχειρίδιο – για παράδειγμα την πρωτοφανή υποβάθμιση της ενότητας δικτατορία/εξέγερση πολυτεχνείου σε μια μόλις παράγραφο – θα μιλήσουμε συνολικά εν καιρώ.

     5/09/2012

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ!



ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΟΡΤΕΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
                


Ο Αντώνης Σαμαράς, πρωθυπουργός της Ελλάδας με την στήριξη μιας ψοφοδεούς σοσιαλδημοκρατίας (ΠΑΣΟΚ) και μεταλλαγμένων τμημάτων της αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), αφού περιόδευσε στις πρωτεύουσες του ευρωπαϊκού κέντρου εισπράττοντας τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη, επέστρεψε υποσχόμενος περισσότερο πόνο και αίμα για το σύνολο της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Επέστρεψε μεταφέροντας στις αποσκευές του την χωρίς προσχήματα διάλυση και του τελευταίου ίχνους κοινωνικού κράτους αλλά και το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Είναι αλήθεια ότι η ελληνική αστική τάξη έχει απόλυτη συνείδηση ότι οι εφεδρείες της εξαντλούνται στην τρικομματική κυβέρνησή Σαμαρά. Είναι αλήθεια ότι στο πρόσωπο ενός μέτριου πολιτικού, η μεγαλοαστική Ελλάδα νοιώθει να παίζει κορώνα-γράμματα την εξουσία της. Από κει και η πειθαρχία και το σιωπητήριο! Από κει και η λυσσώδης προσπάθεια των καθεστωτικών ΜΜΕ να μετατρέψουν τη σφαλιάρα και τον εξευτελισμό, που υπέστη ο εντολοδόχος τους, σε θρίαμβο!

Η ελληνική αστική τάξη, εξαρτημένη πολιτικά και οικονομικά από την Ε.Ε. και τις κυρίαρχες δυνάμεις μέσα σ’ αυτήν, βρίσκεται σε θέση αδυναμίας απέναντι στους ηγεμονικούς ευρωπαϊκούς καπιταλισμούς. Γι’ αυτό το ελληνικό κεφάλαιο κάνοντας το στανιό φιλότιμο μεταφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα «σπασμένα» στη ράχη των εργαζόμενων μειώνοντας δραματικά τους μισθούς, καταργώντας ασφαλιστικά δικαιώματα και κατακρεουργώντας τις εργασιακές σχέσεις. Για δύο μόνο ζητήματα το ελληνικό κεφάλαιο και το πολιτικό προσωπικό του φαίνεται να  δίνουν αυτή την περίοδο μάχη με τους ξένους «εταίρους».

Το πρώτο αφορά τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Αυτή η κορωνίδα του ελληνικού καπιταλισμού – με την οποία στήνονταν σχεδόν όλες οι υπόλοιπες «δουλειές» στην οικονομία – σήμερα κινδυνεύει να περάσει στους ξένους «εταίρους» τους. Γι’ αυτό το Δημόσιο δανείσθηκε και έσωσε τις τράπεζες μέσω τις ανακεφαλαιοποίησης αλλά άφησε την διοίκηση στους ιδιοκτήτες τους για να συνεχίζουν τα γνωστά βρώμικα παιχνίδια τους. Τα χρέη στο λαό, τα κέρδη στο κεφάλαιο. Στα τρία χρόνια του έκτακτου μνημονιακού καθεστώτος οι κρατικές εγγυήσεις προς τις τράπεζες αγγίζουν τα 218 δις ευρώ!!

Το δεύτερο ζήτημα είναι συναφές με το πρώτο και αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις που επιβάλλονται από το Μνημόνιο. Το ελληνικό κεφάλαιο είναι ίσως από τα πιο ευρηματικά παγκοσμίως στο να κάνει μπίζνες με δημόσια χρήματα. Εάν οι δημόσιες επιχειρήσεις ιδιωτικοποιηθούν και μάλιστα καταλήξουν σε ξένους κεφάλαια τότε το ελληνικό κεφάλαιο κινδυνεύει να χάσει αυτές τις χρυσοτόκες όρνιθες. Παζαρεύουν τον δημόσιο πλούτο στοχεύοντας να μην μείνουν έξω από το φαγοπότι, έστω και προσκολλημένοι στο άρμα των μεγάλων ξένων επιχειρηματικών κολοσσών που ετοιμάζονται να λεηλατήσουν τα δημόσια αγαθά (νερό, ηλεκτρικό ρεύμα, φυσικούς πόρους, δημόσια γη).  



«ΕΘΝΙΚΗ ΣΩΤΗΡΙΑ»…  ΜΕ ΜΕΤΡΑ ΣΟΚ!

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον η τριμερής μνημονιακή κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) δεν κρατά πλέον κανένα πρόσχημα παρά τα επικοινωνιακά εσωτερικά ψευτοκαυγαδάκια της. Δεν κρατά καμία από τις προεκλογικές υποσχέσεις της περί επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και προχωρά στην εφαρμογή του παίρνοντας νέα αντιλαϊκά μέτρα. Επενδύουν στον κοινωνικό αυτοματισμό προσπαθώντας να στρέψουν την μία κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη. Ενισχύουν την ξενοφοβία και το ρατσισμό   με τις επιχειρήσεις  του «Ξένιου Δία» και την ανοχή στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής που δολοφονούν μετανάστες. Παρόλα αυτά γνωρίζουν ότι ο «λογαριασμός» δεν βγαίνει. Γι’ αυτό με τον μπαμπούλα της χρεωκοπίας προχωρούν σε νέες οριζόντιες περικοπές στα εισοδήματα και τα δικαιώματα εργαζομένων και συνταξιούχων.

Προετοιμάζουν μεθοδικά με διαρροές στον τύπο την πλήρη κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόματος αδείας. Ετοιμάζονται να μειώσουν τον εισαγωγικό μισθό γεγονός που θα επιφέρει μείωση σε όλα τα μισθολογικά κλιμάκια. Στο στόχαστρο και  ο χρόνος της λεγόμενης μισθολογικής ωρίμανσης η οποία θα συνδεθεί άμεσα με τη βαθμολογική εξέλιξη (αύξηση από τα 2 στα 3 έτη για τα χαμηλά κλιμάκια και από τα 3 στα 4 για τα υψηλά). Από τις περικοπές δε γλυτώνουν ούτε τα ελάχιστα εναπομείναντα επιδόματα (π.χ. επίδομα παραμεθορίων).

Ταυτόχρονα μέσω της εφεδρείας – απόλυσης θα ρίξουν στις μυλόπετρες τις ανεργίας 35 – 40 χιλιάδες δημόσιους υπαλλήλους μέχρι το τέλος του χρόνου και περισσότερους από 150.000 ως το 2015. Διογκώνουν την ανεργία τροφοδοτώντας το καθοδικό σπιράλ της ύφεσης που οδηγεί κάθε παραγωγική δομή στην καταστροφή και την κοινωνία στην εξαθλίωση.


Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ

Αυτονόητο είναι ότι η λαίλαπα των μέτρων που θα σαρώσει, ότι απέμεινε από τη λεηλασία των προηγούμενων ετών –μισθούς συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, εφάπαξ – δεν θα αφήσει αλώβητη την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς. Ήδη ο υπουργός παιδείας έχει ανοίξει ολόκληρη τη βεντάλια των πολιτικών του επιλογών:

·      Αποδόμηση του δημόσιου, δωρεάν και καθολικού χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης με ένταση των ταξικών φραγμών και κατηγοριοποιήσεων και φόρτωμα των βαρών για τη λειτουργία των σχολείων στους γονείς.
·      Αξιολόγηση που θα σημάνει μισθολογική καθήλωση, απολύσεις και  παιδαγωγική χειραγώγηση για τους εκπαιδευτικούς και κατηγοριοποίηση μαθητών και σχολείων.
·      Επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα με πρώτο στο στόχαστρο το διδακτικό ωράριο.
·      Φτηνό και υποχρηματοδοτούμενο δημόσιο σχολείο με όλο και λιγότερους μόνιμους εκπαιδευτικούς και γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, όπως μαρτυρούν οι σχεδόν μηδενικοί διορισμοί φέτος. 

Το κουδούνι της νέας σχολικής χρονιάς θα βρει τα σχολεία στην χειρότερη κατάσταση παρά ποτέ. Τα σχολεία θα ανοίξουν χωρίς εκπαιδευτικούς με χιλιάδες κενά σε δασκάλους, νηπιαγωγούς και ειδικότητες. Το αποδεικνύουν οι διορισμοί 35 νηπιαγωγών και … 5 δασκάλων για  φέτος. Το αποδεικνύουν  Οι 12.500 προσλήψεις αναπληρωτών, που ανακοίνωσε το Υπουργείο και για τις δυο βαθμίδες εκπαίδευσης, που είναι κατά 2.500 λιγότερες από πέρσι. Την τελευταία διετία τα σχολεία άδειασαν στην κυριολεξία από εκπαιδευτικούς, καθώς χάθηκαν περίπου 3.400 οργανικές θέσεις στην Πρωτοβάθμια, χωρίς να υπολογίσουμε τις χαμένες οργανικές εξαιτίας των συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων. Οι 3600 συνταξιοδοτήσεις αντικαταστάθηκαν από μόλις 173 διορισμούς.

Την ίδια στιγμή χιλιάδες συνάδελφοί μας της διπλανής τάξης, οι περισσότεροι νέα παιδιά, βλέπουν τον διορισμό να γίνεται άπιαστο όνειρο. Μόνη τους διέξοδο  οι μισές συμβάσεις αναπληρωτών (μειωμένου ωραρίου) και οι ωρομίσθια εργασία μέσω ΕΣΠΑ.  Η εκπαίδευση σταδιακά μετατρέπετε σε κάτεργο ανασφαλούς και κακοπληρωμένης εργασίας. Με όχημα την κρίση επιχειρούν να κάνουν πράξη αυτό που πάντα επιδίωκαν την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στην εκπαίδευση. Τον περιορισμό του μόνιμου εκπαιδευτικού και την επικράτηση των ελαστικών μορφών εργασίας.

Οι μισθοί των 600 ευρώ για τους νεοδιόριστους, οι δραστικές περικοπές σε όλα τα κλιμάκια που έφερε το νέο μισθολόγιο αλλά και οι νέες μισθολογικές μειώσεις που ακολουθούν με το πακέτο των 14 δις, δημιουργούν κλίμα ασφυξίας για όλους τους εκπαιδευτικούς. Η άγρια φοροληστεία, η ακρίβεια σε αγαθά πρώτης ανάγκης, η κατάρρευση των προνοιακών δομών (παιδικοί σταθμοί) και η ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μέσω του ΕΟΠΥΥ συνθλίβουν ακόμα περισσότερο το εισόδημα μας.

Στο ίδιο πνεύμα περικοπών, για πρώτη χρονιά μετά τον Πόλεμο, τα ταμεία των σχολείων είναι κυριολεκτικά άδεια. Έτσι δεν θα μπορέσουν να καλυφθούν βασικές λειτουργικές ανάγκες (πετρέλαιο, καθαρισμός, γραφική ύλη κ.λπ.). Η αύξηση του ειδικού τέλους κατανάλωσης για το πετρέλαιο θέρμανσης και η αδυναμία των σχολείων να ανταποκριθούν στο οικονομικό κόστος θα μετατρέψει τις σχολικές αίθουσες σε ψυγεία. Την ίδια ώρα οι γονείς  θα κληθούν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, ενώ τους μαστίζει το σάρωμα των μισθών και η ανεργία. Η επιβάρυνση για την λαϊκή οικογένεια θα ενταθεί αυξάνοντας τις ταξικές ανισότητες στην εκπαίδευση.

ΔΟΕ… Ένα φιλήσυχο σωματείο!

Απέναντι σ’ αυτή την γενικευμένη επίθεση, που ο κόσμος της εκπαίδευσης και το δημόσιο σχολείο δέχεται, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ εξαντλεί την «αγωνιστικότητά» της με την προκήρυξη της 24ωρης απεργίας στις 12/9 χωρίς να δημιουργεί τους πολιτικούς όρους για το ξεδίπλωμα ενός παρατεταμένου αγώνα διάρκειας για την ανατροπή της υπόδουλης κυβέρνησης και των πολιτικών που εξαθλιώνουν την εργαζόμενη πλειοψηφία. ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ «αρνούνται» να δουν την μεγάλη εικόνα της δοκιμαζόμενης κοινωνίας και επιλέγουν τον συντεχνιακό απομονωτισμό. Αποστρέφονται την προετοιμασία και την οργάνωση ενός συντονισμένου, γενικού, πολιτικού αγώνα διάρκειας για την νικηφόρα ανατροπή της πολιτικής των δανειακών συμβάσεων, των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, των μεσοπρόθεσμων εφαρμοστικών μέτρων, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, καθώς και της κυβέρνησης που υλοποιεί αυτές τις πολιτικές.

Αρκούνται σε κινητοποιήσεις «εντός ορίων» με χαρακτηριστικά διαμαρτυρίας και προβάλλουν ένα διεκδικητικό πλαίσιο αναντίστοιχο προς τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών. Ένα διεκδικητικό πλαίσιο ήττας που προσχωρεί στις θέσεις της κυβέρνησης και διευκολύνει την υλοποίηση της πολιτικής της.  Αρκούνται σε επικοινωνιακούς ακροβατισμούς και αναζητούν μάταια αγωνιστικά εύσημα επιχειρώντας να διασωθούν από την κατρακύλα των κομματικών τους καθοδηγητών (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ). Οι ίδιες παρατάξεις που έβαλαν πλάτη για να περάσει το νέο  μισθολόγιο, εμφανίζονται να αγωνιούν για τους νεοδιόριστους των 570 ευρώ. Την ίδια ώρα, όμως, αρνούνται να στηρίξουν την κινητοποίηση των αδιόριστων στο Υπουργείο Παιδείας. Τσιμουδιά για τα παλαμάκια με τα οποία υποδέχθηκαν τα προγράμματα ΕΣΠΑ που ανοίγουν διάπλατα το δρόμο στην ελαστική εργασία των νέων συναδέλφων. Ίχνος ντροπής για τη θέση τους για την αξιολόγηση που υποθηκεύει τη μονιμοποίηση και δένει χειροπόδαρα όλους τους εκπαιδευτικούς καθηλώνοντάς τους στους ήδη εξαθλιωμένους μισθούς.

Η αποδοχή από την  πλειοψηφία της ΔΟΕ της αξιολόγησης –χειραγώγησης, που κατηγοριοποιεί τα σχολεία, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς και παραδίδει την εκπαίδευση στα επιχειρηματικά συμφέροντα, δίνει την ευκαιρία στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου να απευθύνεται στην κοινωνία προβάλλοντας την «συναίνεση» των εκπαιδευτικών στα σχέδια της. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ και στο θέμα της αξιολόγησης –όπως πριν ένα χρόνο για το μισθολόγιο – επιλέγει τον δρόμο της προβολής των εκπαιδευτικών ως ιδιαιτερότητας. Η προσδοκία μιας καλής αξιολόγησης που θα βγάλει αλώβητους τους εκπαιδευτικούς είναι αυταπάτη. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο (ν. 4024) ήδη συνδέει την αξιολόγηση με την βαθμολογική και μισθολογική μας εξέλιξη.  Ενώ σε σχέση με την εφεδρεία οδηγεί σε χιλιάδες απολύσεις σε όλο το δημόσιο και την εκπαίδευση. Τα πρώτα θύματά της θα είναι οι εκπαιδευτικοί που οδεύουν προς την συνταξιοδότηση και συγκριτικά «κοστίζουν» μισθολογικά περισσότερο. Θα ακολουθήσουν όλοι οι υπόλοιποι και κυρίως οι νέοι συνάδελφοι που θα αντιμετωπίσουν ένα ανασφαλές εργασιακό περιβάλλον με αξιολογικές κρησάρες, εντατική εργασία και μισθούς πείνας.

Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι για το επόμενο διάστημα το μείγμα αξιολόγησης- αύξησης διδακτικού ωραρίου- εφεδρείας θα είναι εκρηκτικό για τον κλάδο. Οι 40 διορισμοί φέτος είναι τροχιοδεικτική βολή, που σημαδεύει το διδακτικό ωράριο. Επιδίωξη για μια δεύτερη ανατροπή των όρων εργασίας μας μετά την περικοπή των μισθών μας. 

Οι Παρεμβάσεις κινήσεις συσπειρώσεις δηλώνουμε την κατηγορηματική αντίθεση μας στην αξιολόγηση τονίζοντας ότι δεν έχουμε απλώς διαφωνίες που αφορούν τον τρόπο και τις τεχνικές εφαρμογής της. Δώσαμε και θα δώσουμε όλες τις μάχες για το μπλοκάρισμά της στην πράξη, γιατί αποτελεί ένα κρίσιμο εργαλείο για την επιβολή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τη χειραγώγηση του μάχιμου εκπαιδευτικού και τη διάλυση του δημόσιου σχολείου.  Λέμε συνολικά ένα ξεκάθαρο «όχι στην αξιολόγηση» και καλούμε τους συναδέλφους να μην πάρουν μέρος στον ψευδεπίγραφο διαδικτυακό διάλογο του Υπουργείου

«Το ζήτημα πια έχει τεθεί: ή θα εξακολουθήσουμε να γονατίζουμε...
ή θα σηκώσουμε άλλον πύργο ατίθασο απέναντί τους».

Απέναντι στο δόγμα σοκ των μέτρων των μνημονίων του ΔΝΤ και της ΕΕ οφείλουμε να αναπτύξουμε μια συγκρουσιακή συλλογική δράση για να διεκδικήσουμε τον πλούτο που παράγουμε με ένα πολιτικό κίνημα που θα αρνείται το χρέος απαιτώντας τη διαγραφή του και την παύση πληρωμών.

Απέναντι στην μαύρη προπαγάνδα της αστικής τάξης, της κυβέρνησης και των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης οργανώνουμε ένα πολιτικό εργατικό κίνημα που θα διεκδικεί ολόκληρη τη ζωή και θα μπαίνει φραγμός στη βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε.  Ένα εργατικό κίνημα που θα επιβάλει τη φορολόγηση του πλούτου, την εθνικοποίηση των τραπεζών, την έξοδο από την ΟΝΕ, το Ευρώ και την ΕΕ.

Μπροστά στη νέα σχολική χρονιά μαζί με όλους τους εργαζόμενους οφείλουμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς δύναμης φέρνοντας στο προσκήνιο τις ανάγκες και τα δικαιώματα της μαχόμενης εκπαίδευσης και της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Αξιοποιούμε την άμεση δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων και των επιτροπών αγώνα, κόντρα στους χειρισμούς κορυφής των πολιτικών γραφείων, με αυθεντικούς συντονισμούς σωματείων και συνδικάτων.

Μπροστά στην εξαθλίωση της κοινωνίας και τη διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης ξεπερνούμε τις άνευρες πολιτικές διαμαρτυρίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, τους αποκαθηλώνουμε και δημιουργούμε ένα πλατύ πολιτικό κίνημα που θα οξύνει την ταξική σύγκρουση με συντονισμένες διακλαδικές απεργίας διάρκειας φέρνοντας τον αέρα της ελπίδας και της νίκης στους εργατικούς αγώνες