Ο ίδιος ο Ιονέσκο θα ζήλευε την εισήγηση του γραφειοκρατικού κυβερνητικού συνδικαλισμού σχετικά με τον «αγωνιστικό» προγραμματισμό της ΔΟΕ.
Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου και στο περιεχόμενο αλλά και στις δράσεις που «προτείνει» η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. της ΔΟΕ.
Φυσικά, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι προσβάλλουμε την εισήγηση του Δ.Σ., συγκρίνοντάς την με τα θεατρικά κείμενα του Ιονέσκο. Πάει καλά!
Η Πέμπτη φάλαγγα
Η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ «εργάστηκε» επί πολλές ώρες –σε κάποια αίθουσα της ΔΟΕ- για να συγγράψει αυτή την εισήγηση. Μια εισήγηση που αποτελεί το απαύγασμα του κενού, την πεμπτουσία του μηδενός. Αποτελεί το "απόλυτο σχέδιο" του κυβερνητικού - κρατικού συνδικαλισμού. Όχι μόνο δεν προτείνει κάποιο συγκεκριμένο αγωνιστικό σχεδιασμό, όχι μόνο δεν προσπαθεί να συντονίσει στοιχειώδες κινητοποιήσεις τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των υπόλοιπων εργαζομένων, όχι μόνο δεν έκανε απολύτως τίποτα να μετέχει στις κινητοποιήσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα για τον ΕΟΠΥΥ όπως αυτή στις 13/02/2012 μαζί με τους συναδέλφους της Δευτεροβάθμιας και τους γιατρούς και νοσηλευτές, όχι μόνο δε οργάνωσε μαζί με την ΟΛΜΕ την κινητοποίηση ενάντια στις συγχωνεύσεις την Παρασκευή 17/02/2012 στην περιφέρεια, αλλά τώρα προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες της δικής της αδράνειας και ουσιαστικά υποστήριξης της πολιτικής του μαύρου μετώπου στη βάση, στους ίδιους τους συναδέλφους. Όπως ακριβώς κάνει η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου που για να δικαιολογήσει τη επίθεση στην εργαζόμενη πλειοψηφία και την επιβολή των πιο αντεργατικών μέτρων στην ιστορία, ρίχνει τα βάρη και τις ευθύνες στους εργαζόμενους. Για την κατάσταση στο δημόσιο φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι… , για την κατάσταση στην εκπαίδευση οι εκπαιδευτικοί…, για την υγεία οι γιατροί και οι νοσηλευτές…, για αυτό προχωρά σε απολύσεις, συγχωνεύσεις, καταργήσεις, υποβιβασμούς, αξιολόγηση- απόλυση, περικοπές μισθών κοινωνικής ασφάλισης κ.ά. Στο απυρόβλητο η πολιτική τόσων χρόνων από όλες τις κυβερνήσεις που υπηρετούσαν το κεφάλαιο και ενεργούσαν σύμφωνα τις επιταγές της Ε.Ε..
Έτσι και για την κατάσταση του κινήματος, φταίνε οι εργαζόμενοι και όχι ο γραφειοκρατικός- κυβερνητικός- κρατικός συνδικαλισμός, ο τρόπος οργάνωσης και το περιεχόμενο της απάντησης που επιλέγουν.
Κουβέντα για την ταμπακέρα
Πουθενά η λέξη αξιολόγηση, πουθενά η λέξη απόλυση, νέο σχολείο αγοράς, συγχωνεύσεις, υποβιβασμοί, χάσιμο οργανικών θέσεων, νέα προγράμματα σπουδών, αύξηση διδακτικού ωραρίου, διοικητική αναδιάρθρωση σε βάρος των εκπαιδευτικών, κ.ά. Πουθενά η προσπάθεια οργάνωσης και αντίστασης στη βάση των εκπαιδευτικών, στο συντονισμό με τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Πουθενά η λογική της σύγκρουσης και της ανατροπής της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου της Ε.Ε και του ΔΝΤ, αλλά και των γενεσιουργών αιτιών της επίθεσης που δεχόμαστε.
Μέσα σε αυτή και την επόμενη βδομάδα θα επιχειρήσουν να περάσουν όλα τα νέα αντεργατικά μέτρα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων και τόσο ο γραφειοκρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ όσο και ο αντίστοιχος σε ΔΟΕ όχι μόνο δεν αντιδρούν, αλλά η τακτική που ακολουθούν βοηθά στην ψήφιση αυτών.
Τα αμείλικτα ερωτήματα που αναζητούν απάντηση
Το Δ.Σ. καλεί σε Γ.Σ. και έπειτα σε ολομέλεια Προέδρων με ποιο επίδικο θέμα ; Τις προτάσεις που κάθε σύλλογος από μόνος του και ασυντόνιστα θα αποφασίσει. Ποιο είναι ακριβώς το συγκεκριμένο σχέδιο; Η πλειοψηφία των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ δεν απαντά στα κυρίαρχα ερωτήματα, όπως: Με ποιον τρόπο θα συμβάλει η εκπαίδευση στο γενικότερο ξεσηκωμό; Ποια θα είναι η συμβολή της εκπαίδευσης για να γίνει μια μεγάλη γενική πολιτική απεργία διαρκείας, να προχωρήσουμε σε ένα συνολικό απεργιακό μπλακ άουτ; Με ποιον τρόπο θα συμβάλει ο κόσμος της εκπαίδευσης στις διαδηλώσεις, καταλήψεις τόσο δημόσιων οργανισμών όσο σχολείων; Με ποιον τρόπο θα συμβάλει ο κόσμος της εκπαίδευσης στη συγκρότηση ενός μετώπου παιδείας εργασίας, σε ένα πανκοινωνικό οργανωμένο μέτωπο ρήξης και ανατροπής της χούντας των αγορών, των τραπεζών, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ;
Για όλα αυτά η «γερασμένη» στο νου πλειοψηφία των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ όχι μόνο δεν απαντά, αλλά συμβάλλει για να περάσει η κοινωνική βαρβαρότητα του μαύρου μετώπου με την τακτική που ακολουθούν. Αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της επίθεσης που δεχόμαστε, κύριο άξονα υπονόμευσης και πέμπτη φάλαγγα των εργατικών συμφερόντων.
Το μαύρο μέτωπο χαίρεται
Το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης «πανηγυρίζει» για την «συμφωνία» και ψηφίζουν σύσσωμοι, οι «εκπρόσωπο» του έθνους την απεχθή δανειακή σύμβαση καταδικάζοντας τον κόσμο της εργασίας σε απόλυτη εξαθλίωση, ρίχνοντας τον σε ένα σιδερόφραχτο κοινωνικό γκέτο που μετατρέπει με είλωτες τους εργαζόμενους και το λαό.
Κάθε ώρα παραμονής τους στη κυβέρνηση είναι επικίνδυνη, ως ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και σπέρνουν φτώχεια, ανεργία, οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.
Η Ελπίδα στους αγώνες, στο λαϊκό ξεσηκωμό
Η 5η Μάη, η 15η Ιούνη, η 28η και η 29η Ιούνη, η 19η και η 20η Οκτώβρη, η 28η Οκτωβρίου, η 12η Φλεβάρη δείχνουν τον δρόμο. Εκατοντάδες χιλιάδες βγήκαν στο δρόμο. Με ή χωρίς απεργίες, διαδήλωσαν και απαίτησαν την ανατροπή των κυβερνήσεων και κάθε επίδοξου διαχειριστή της καταστροφής του κόσμου της εργασίας, της διάλυσης της κοινωνίας και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου.
Δεν πρέπει και δεν θα τους αφήσουμε να το κάνουν. Οι Γ.Σ. να πάρουν τώρα αποφάσεις αγώνα, να πάρουν την υπόθεση της αντίστασης στα χέρια τους, να συντονιστούν άμεσα με τους εργαζομένους στη γειτονιά του κάθε σχολείου, κάθε σχολείο να γίνει κέντρο αγώνα και έμπρακτης κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης, να γίνουν κοινές συνελεύσεις με τους συναδέλφους της δευτεροβάθμιας και τους άλλους εργαζομένους της περιοχής, να προχωρήσουν σε καταλήψεις δημόσιων οργανισμών από κοινού με τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς. Οι Γ.Σ. να απαιτήσουν απεργιακή απάντηση και να οργανώσουν πέρα και έξω από την γραφειοκρατία διαδηλώσεις σε κάθε γειτονιά αλλά και κεντρικά σε κάθε πόλη. Η εκπαίδευση , οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί οφείλουν να συμβάλουν στην εξεγερτική απάντηση του κόσμου της εργασίας. Οφείλουν να διαβούν μαζί τους δρόμους «της φωτιάς και του τσεκουριού» ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα που επιβάλλουν η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ - ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
*Να καταργηθεί – ανατραπεί η νέα απεχθής δανειακή σύμβαση και το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2.
* Ανατροπή τώρα της συγκυβέρνησης των τραπεζιτών και του κεφαλαίου, του μαύρου μετώπου, Ε.Ε., ΔΝΤ. και κάθε επίδοξου διαχειριστή με την ίδια πολιτική.
* Ανατροπή του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 1 – ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ – ΠΟΛΥΝΟΜΟΥ (ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ-ΕΦΕΔΡΕΙΑ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ).
* Έξοδος από Ε.Ε.-ΕΥΡΩ-ΕΥΡΩΖΩΝΗ.
* Να πάρουν πίσω τα βάρβαρα μέτρα.
* Άρνηση – διαγραφή του χρέους.
* Αναδιανομή του πλούτου υπέρ της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
* Κοινωνικοποίηση των τραπεζών, των επιχειρήσεων και οργανισμών με εργατικό έλεγχο.
* Άρνηση πληρωμής των κεφαλικών φόρων και των χαρατσιών.
* Καμιά αξιολόγηση – απόλυση. Καμιά συγχώνευση- υποβιβασμός σχολείων. Όχι στο σχολείο της αγοράς.
Γενική πολιτική διακλαδική απεργία διαρκείας
Γενική πολιτική πανεργατική απεργία διαρκείας μέχρι να φύγουν
Καλούμε τους Συλλόγους, τα Συνδικάτα και τις Λαϊκές Συνελεύσεις
να συμπορευθούμε σε μια τέτοια κατεύθυνση
Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου και στο περιεχόμενο αλλά και στις δράσεις που «προτείνει» η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚ – ΔΑΚΕ στο Δ.Σ. της ΔΟΕ.
Φυσικά, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι προσβάλλουμε την εισήγηση του Δ.Σ., συγκρίνοντάς την με τα θεατρικά κείμενα του Ιονέσκο. Πάει καλά!
Η Πέμπτη φάλαγγα
Η συγκυβέρνηση των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ «εργάστηκε» επί πολλές ώρες –σε κάποια αίθουσα της ΔΟΕ- για να συγγράψει αυτή την εισήγηση. Μια εισήγηση που αποτελεί το απαύγασμα του κενού, την πεμπτουσία του μηδενός. Αποτελεί το "απόλυτο σχέδιο" του κυβερνητικού - κρατικού συνδικαλισμού. Όχι μόνο δεν προτείνει κάποιο συγκεκριμένο αγωνιστικό σχεδιασμό, όχι μόνο δεν προσπαθεί να συντονίσει στοιχειώδες κινητοποιήσεις τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των υπόλοιπων εργαζομένων, όχι μόνο δεν έκανε απολύτως τίποτα να μετέχει στις κινητοποιήσεις που έγιναν το προηγούμενο διάστημα για τον ΕΟΠΥΥ όπως αυτή στις 13/02/2012 μαζί με τους συναδέλφους της Δευτεροβάθμιας και τους γιατρούς και νοσηλευτές, όχι μόνο δε οργάνωσε μαζί με την ΟΛΜΕ την κινητοποίηση ενάντια στις συγχωνεύσεις την Παρασκευή 17/02/2012 στην περιφέρεια, αλλά τώρα προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες της δικής της αδράνειας και ουσιαστικά υποστήριξης της πολιτικής του μαύρου μετώπου στη βάση, στους ίδιους τους συναδέλφους. Όπως ακριβώς κάνει η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου που για να δικαιολογήσει τη επίθεση στην εργαζόμενη πλειοψηφία και την επιβολή των πιο αντεργατικών μέτρων στην ιστορία, ρίχνει τα βάρη και τις ευθύνες στους εργαζόμενους. Για την κατάσταση στο δημόσιο φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι… , για την κατάσταση στην εκπαίδευση οι εκπαιδευτικοί…, για την υγεία οι γιατροί και οι νοσηλευτές…, για αυτό προχωρά σε απολύσεις, συγχωνεύσεις, καταργήσεις, υποβιβασμούς, αξιολόγηση- απόλυση, περικοπές μισθών κοινωνικής ασφάλισης κ.ά. Στο απυρόβλητο η πολιτική τόσων χρόνων από όλες τις κυβερνήσεις που υπηρετούσαν το κεφάλαιο και ενεργούσαν σύμφωνα τις επιταγές της Ε.Ε..
Έτσι και για την κατάσταση του κινήματος, φταίνε οι εργαζόμενοι και όχι ο γραφειοκρατικός- κυβερνητικός- κρατικός συνδικαλισμός, ο τρόπος οργάνωσης και το περιεχόμενο της απάντησης που επιλέγουν.
Κουβέντα για την ταμπακέρα
Πουθενά η λέξη αξιολόγηση, πουθενά η λέξη απόλυση, νέο σχολείο αγοράς, συγχωνεύσεις, υποβιβασμοί, χάσιμο οργανικών θέσεων, νέα προγράμματα σπουδών, αύξηση διδακτικού ωραρίου, διοικητική αναδιάρθρωση σε βάρος των εκπαιδευτικών, κ.ά. Πουθενά η προσπάθεια οργάνωσης και αντίστασης στη βάση των εκπαιδευτικών, στο συντονισμό με τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Πουθενά η λογική της σύγκρουσης και της ανατροπής της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου της Ε.Ε και του ΔΝΤ, αλλά και των γενεσιουργών αιτιών της επίθεσης που δεχόμαστε.
Μέσα σε αυτή και την επόμενη βδομάδα θα επιχειρήσουν να περάσουν όλα τα νέα αντεργατικά μέτρα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων και τόσο ο γραφειοκρατικός κυβερνητικός συνδικαλισμός των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ σε ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ όσο και ο αντίστοιχος σε ΔΟΕ όχι μόνο δεν αντιδρούν, αλλά η τακτική που ακολουθούν βοηθά στην ψήφιση αυτών.
Τα αμείλικτα ερωτήματα που αναζητούν απάντηση
Το Δ.Σ. καλεί σε Γ.Σ. και έπειτα σε ολομέλεια Προέδρων με ποιο επίδικο θέμα ; Τις προτάσεις που κάθε σύλλογος από μόνος του και ασυντόνιστα θα αποφασίσει. Ποιο είναι ακριβώς το συγκεκριμένο σχέδιο; Η πλειοψηφία των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ δεν απαντά στα κυρίαρχα ερωτήματα, όπως: Με ποιον τρόπο θα συμβάλει η εκπαίδευση στο γενικότερο ξεσηκωμό; Ποια θα είναι η συμβολή της εκπαίδευσης για να γίνει μια μεγάλη γενική πολιτική απεργία διαρκείας, να προχωρήσουμε σε ένα συνολικό απεργιακό μπλακ άουτ; Με ποιον τρόπο θα συμβάλει ο κόσμος της εκπαίδευσης στις διαδηλώσεις, καταλήψεις τόσο δημόσιων οργανισμών όσο σχολείων; Με ποιον τρόπο θα συμβάλει ο κόσμος της εκπαίδευσης στη συγκρότηση ενός μετώπου παιδείας εργασίας, σε ένα πανκοινωνικό οργανωμένο μέτωπο ρήξης και ανατροπής της χούντας των αγορών, των τραπεζών, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ;
Για όλα αυτά η «γερασμένη» στο νου πλειοψηφία των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ όχι μόνο δεν απαντά, αλλά συμβάλλει για να περάσει η κοινωνική βαρβαρότητα του μαύρου μετώπου με την τακτική που ακολουθούν. Αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της επίθεσης που δεχόμαστε, κύριο άξονα υπονόμευσης και πέμπτη φάλαγγα των εργατικών συμφερόντων.
Το μαύρο μέτωπο χαίρεται
Το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης «πανηγυρίζει» για την «συμφωνία» και ψηφίζουν σύσσωμοι, οι «εκπρόσωπο» του έθνους την απεχθή δανειακή σύμβαση καταδικάζοντας τον κόσμο της εργασίας σε απόλυτη εξαθλίωση, ρίχνοντας τον σε ένα σιδερόφραχτο κοινωνικό γκέτο που μετατρέπει με είλωτες τους εργαζόμενους και το λαό.
Κάθε ώρα παραμονής τους στη κυβέρνηση είναι επικίνδυνη, ως ελεύθεροι σκοπευτές πυροβολούν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και σπέρνουν φτώχεια, ανεργία, οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.
Η Ελπίδα στους αγώνες, στο λαϊκό ξεσηκωμό
Η 5η Μάη, η 15η Ιούνη, η 28η και η 29η Ιούνη, η 19η και η 20η Οκτώβρη, η 28η Οκτωβρίου, η 12η Φλεβάρη δείχνουν τον δρόμο. Εκατοντάδες χιλιάδες βγήκαν στο δρόμο. Με ή χωρίς απεργίες, διαδήλωσαν και απαίτησαν την ανατροπή των κυβερνήσεων και κάθε επίδοξου διαχειριστή της καταστροφής του κόσμου της εργασίας, της διάλυσης της κοινωνίας και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου.
Δεν πρέπει και δεν θα τους αφήσουμε να το κάνουν. Οι Γ.Σ. να πάρουν τώρα αποφάσεις αγώνα, να πάρουν την υπόθεση της αντίστασης στα χέρια τους, να συντονιστούν άμεσα με τους εργαζομένους στη γειτονιά του κάθε σχολείου, κάθε σχολείο να γίνει κέντρο αγώνα και έμπρακτης κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης, να γίνουν κοινές συνελεύσεις με τους συναδέλφους της δευτεροβάθμιας και τους άλλους εργαζομένους της περιοχής, να προχωρήσουν σε καταλήψεις δημόσιων οργανισμών από κοινού με τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς. Οι Γ.Σ. να απαιτήσουν απεργιακή απάντηση και να οργανώσουν πέρα και έξω από την γραφειοκρατία διαδηλώσεις σε κάθε γειτονιά αλλά και κεντρικά σε κάθε πόλη. Η εκπαίδευση , οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί οφείλουν να συμβάλουν στην εξεγερτική απάντηση του κόσμου της εργασίας. Οφείλουν να διαβούν μαζί τους δρόμους «της φωτιάς και του τσεκουριού» ενάντια στην κοινωνική βαρβαρότητα που επιβάλλουν η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, η Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
ΕΞΕΓΕΡΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΑΠΕΡΓΙΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ - ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
*Να καταργηθεί – ανατραπεί η νέα απεχθής δανειακή σύμβαση και το ΜΝΗΜΟΝΙΟ 2.
* Ανατροπή τώρα της συγκυβέρνησης των τραπεζιτών και του κεφαλαίου, του μαύρου μετώπου, Ε.Ε., ΔΝΤ. και κάθε επίδοξου διαχειριστή με την ίδια πολιτική.
* Ανατροπή του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ 1 – ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ – ΠΟΛΥΝΟΜΟΥ (ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ-ΕΦΕΔΡΕΙΑ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ).
* Έξοδος από Ε.Ε.-ΕΥΡΩ-ΕΥΡΩΖΩΝΗ.
* Να πάρουν πίσω τα βάρβαρα μέτρα.
* Άρνηση – διαγραφή του χρέους.
* Αναδιανομή του πλούτου υπέρ της εργαζόμενης πλειοψηφίας.
* Κοινωνικοποίηση των τραπεζών, των επιχειρήσεων και οργανισμών με εργατικό έλεγχο.
* Άρνηση πληρωμής των κεφαλικών φόρων και των χαρατσιών.
* Καμιά αξιολόγηση – απόλυση. Καμιά συγχώνευση- υποβιβασμός σχολείων. Όχι στο σχολείο της αγοράς.
Γενική πολιτική διακλαδική απεργία διαρκείας
Γενική πολιτική πανεργατική απεργία διαρκείας μέχρι να φύγουν
Καλούμε τους Συλλόγους, τα Συνδικάτα και τις Λαϊκές Συνελεύσεις
να συμπορευθούμε σε μια τέτοια κατεύθυνση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου